Gran Premio de Alemaña de 1974
| Detalles da carreira | ||
|---|---|---|
| Carreira 11 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1974. | ||
 Trazado do circuíto de Nürburgring. | ||
| Data | 4 de agosto de 1974 | |
| Nome oficial | Grosser Preis von Deutschland | |
| Localización | Nürburgring, Nürburg, Alemaña | |
| Percorrido | Percorrido permanente de carreira 22´835 km | |
| Distancia | 14 voltas, 319´690 km | |
| Clima | Nubrado, choiva | |
| Pole position | ||
| Piloto |  Niki Lauda
|
Ferrari |
| Tempo | 7:00.80[1][2] | |
| Volta rápida | ||
| Piloto | .svg){kind=small} Jody Scheckter
|
Tyrrell-Ford |
| Tempo | 7:11.10[3] na volta 11 | |
| Podio | ||
| Primeiro |  Clay Regazzoni
|
Ferrari |
| Segundo | Jody Scheckter
|
Tyrrell-Ford |
| Terceiro |  Carlos Reutemann
|
Brabham-Ford |
O Gran Premio de Alemaña de Fórmula 1 de 1974 (formalmente o XXXVI Großer Preis von Deutschland) foi unha carreira de Fórmula 1 que se celebrou en Nürburgring o 4 de agosto de 1974. A carreira, disputada sobre 14 voltas, foi a 11º rolda da tempada de Fórmula Un de 1974.
Foi o 36º Gran Premio de Alemaña e a 33ª vez que se celebraba no complexo de circuítos de Nürburgring. A carreira foi gañada polo piloto suízo Clay Regazzoni pilotando un Ferrari 312B3. Regazzoni liderou cada volta no camiño á súa segunda vitoria nun Gran Premio, catro anos logo da súa primeira vitoria no Gran Premio de Italia de 1970. O piloto de Suráfrica Jody Scheckter foi segundo pilotando un Tyrrell 007 por diante do arxentino Carlos Reutemann (Brabham BT44).
Desde a carreira de 1973 a recta principal fora ensanchada e reasfaltada. En resposta ás novas regulacións da FIA que indicaban que todas as carreiras da FIA por mandato debían ter muros de seguridade, os organizadores substituíron os arbustos que bordeaban a recta por barreiras Armco e colocaron unha superficie de area a ambos os dous lados da recta. A vitoria de Regazzoni, xunto co accidente de Niki Lauda na primeira volta permitiu ao piloto suízo de Ferrari volver a liderar o campionato. Lauda estrelou o seu Ferrari 312B3 ó intentar pasar a Scheckter. Emerson Fittipaldi tivo tamén unha retirada anticipada logo de facer unha saída moi lenta no seu McLaren M23 e foi golpeado polo seu compañeiro de equipo Denny Hulme retirándose os dous coches. Hulme tratou de reiniciar a carreira nun coche de reposto e foi descualificado por iso. Mike Hailwood foi outro dos que chocou, tivo un grande accidente na penúltima volta en Pflanzgarten no seu McLaren M23. O ex motociclista rompeu unha perna no accidente, lesión que significou o final da súa carreira. Caeron choivas ocasionalmente durante a carreira, o que contribuíu a alta cifra de accidentes, que tamén sufriron Patrick Depailler (Tyrrell 007), Jacques Laffite (Williams FW02) e John Watson (Brabham BT44). Só 14 coches terminaron a carreira, aínda que Hailwood tamén se clasificaría como unha unidade que finalizou, dos 26 titulares. Había seis coches que non puideron cualificar como Chris Amon (Amon AF101), que se retiraron debido á problemas físicos.
Howden Ganley tamén sufriu un grave accidente durante os adestramentos do venres. A suspensión traseira fallou no Maki en Hatzenbach e saíuse á dereita contra as barreiras Armco, arrincando a parte dianteira do coche. As pernas de Ganley colgaban da parte frontal do coche. Arranxoullas para saír por si mesmo, pero estomballouse ao chegar á cerca, cos nocellos feridos de gravidade. Isto levou á retirada de Ganley da Fórmula 1.
Regazzoni logrou sacar tres puntos de vantaxe no campionato sobre Scheckter. O ex líder do campionato Lauda baixou ao terceiro posto, seis puntos por detrás do seu compañeiro de equipo de Ferrari, e só un por diante de Fittipaldi. Ferrari acadou oito puntos de vantaxe sobre McLaren no campionato de construtores.
Clasificación[editar | editar a fonte]
| Pos | Nº | Piloto | Construtor | Voltas | Tempo/Retirada | Grella | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 11 | Clay Regazzoni
|
Ferrari | 14 | 1:41:35.0 | 2 | 9 |
| 2 | 3 | Jody Scheckter
|
Tyrrell-Ford | 14 | + 50.7 | 4 | 6 |
| 3 | 7 | Carlos Reutemann
|
Brabham-Ford | 14 | + 1:23.3 | 6 | 4 |
| 4 | 1 |  Ronnie Peterson
|
Lotus-Ford | 14 | + 1:24.2 | 8 | 3 |
| 5 | 2 |  Jacky Ickx
|
Lotus-Ford | 14 | + 1:25.0 | 9 | 2 |
| 6 | 16 |  Tom Pryce
|
Shadow-Ford | 14 | + 2:18.1 | 11 | 1 |
| 7 | 9 |  Hans Joachim Stuck
|
March-Ford | 14 | + 2:58.7 | 20 | |
| 8 | 17 |  Jean-Pierre Jarier
|
Shadow-Ford | 14 | + 3:25.9 | 18 | |
| 9 | 26 | Graham Hill
|
Lola-Ford | 14 | + 3:26.4 | 19 | |
| 10 | 15 | Henri Pescarolo
|
BRM | 14 | + 4:17.7 | 24 | |
| 11 | 18 | Derek Bell
|
Surtees-Ford | 14 | + 5:17.7 | 25 | |
| 12 | 8 |  Carlos Pace
|
Brabham-Ford | 14 | + 6:26.3 | 17 | |
| 13 | 10 |  Vittorio Brambilla
|
March-Ford | 14 | + 8:43.1 | 23 | |
| 14 | 32 | Ian Ashley
|
Token-Ford | 13 | + 1 volta | 20 | |
| 15 | 33 | Mike Hailwood
|
McLaren-Ford | 12 | Accidente | 12 | |
| Ret | 19 | Jochen Mass
|
Surtees-Ford | 10 | Motor | 13 | |
| Ret | 24 | James Hunt
|
Hesketh-Ford | 10 | Caixa de cambios | 10 | |
| Ret | 4 | Patrick Depailler
|
Tyrrell-Ford | 5 | Accidente | 5 | |
| Ret | 20 | Arturo Merzario
|
Iso Marlboro-Ford | 5 | Acelerador | 16 | |
| Ret | 14 | Jean-Pierre Beltoise
|
BRM | 4 | Sistema combustible | 15 | |
| Ret | 22 |  Vern Schuppan
|
Ensign-Ford | 4 | Caixa de cambios | 22 | |
| Ret | 5 | Emerson Fittipaldi
|
McLaren-Ford | 2 | Suspensión | 3 | |
| Ret | 21 | Jacques Laffite
|
Iso Marlboro-Ford | 2 | Suspensión | 21 | |
| Ret | 28 | John Watson
|
Brabham-Ford | 1 | Suspensión | 14 | |
| Ret | 12 | Niki Lauda
|
Ferrari | 0 | Accidente | 1 | |
| Ret | 6 |  Denny Hulme
|
McLaren-Ford | 0 | Accidente | 7 | |
| NSC | 37 | François Migault
|
BRM | ||||
| NSC | 23 | Tim Schenken
|
Trojan-Ford | ||||
| NSC | 27 | Guy Edwards
|
Lola-Ford | ||||
| NSC | 30 | Larry Perkins
|
Amon-Ford | ||||
| NSc | 30 | Chris Amon
|
Amon-Ford | ||||
| NSC | 25 | Howden Ganley
|
Maki-Ford |
Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]
|
|
- Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 7 mellores resultados das primeiras 8 roldas e os 6 mellores resultados das últimas 7 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.
| Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1974 |
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1974 |
Carreira seguinte: Gran Premio de Austria de 1974 |
| Carreira anterior: Gran Premio de Alemaña de 1973 |
Gran Premio de Alemaña | Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1975 |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Lang, Mike (1983). Grand Prix! Vol 3. Haynes Publishing Group. p. 44. ISBN 0-85429-380-9.
- ↑ "Formula One World - History - German Grand Prix 1974". 2007-07-16. Arquivado dende o orixinal o 16 de xullo de 2007. Consultado o 2010-06-27.
- ↑ Lang, Mike (1983). Grand Prix! Vol 3. Haynes Publishing Group. p. 47. ISBN 0-85429-380-9.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-15.
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Gran Premio de Alemaña de 1974 |