Cupresoideas
| Cupresoideas | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Dous cipreses (Cupressus sempervirens) | |||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Xéneros | |||||||||||||
| |||||||||||||
A das cupresoideas (Cupressoideae) é unha das sete subfamilias en que se divide a familia das cupresáceas (Cupressaceae).
Comprende once xéneros con numerosas especies, case todas nativas do hemisferio norte.
Distribución[editar | editar a fonte]
A subfamilia comprende once xéneros con numerosas especies propias do hemisferio norte, agás Juniperus procera, árbore que, aínda que orixinaria da península Arábiga (Arabia Saudita e o Iemen), a súa área de dispersión comprende o nordeste, leste, centro-oeste e sur da África tropical, encontrándose na República Democrática do Congo, Djibuti, Eritrea, Etiopía, Kenya, Malaui, Mozambique, Somalia, Sudán, Tanzania, Uganda, Zambia e Zimbabue.[1] sendo o único repesentante da subfamilia que se se encontra ao sur da liña ecuatorial.[2] [3] [4]
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
A subfamilia foi descrita en 1826 polo botánico inglés Robert Sweet, na páxina 372 da súa obra Sweet’s Hortus Britannicus: or a catalogue of plants cultivated in the gardens of Great Britain, arranged in natural orders..., como Subordo Cupressinae (suborde das cupresinas), que posteriormente foi raclasificado como subfamilia.[5]
Xéneros[editar | editar a fonte]
A subfamilia das cupresoideas comprende once xéneros con especies actualmente viventes; destes, cinco son monotípicos (é dicir, inclúen a unha soa especie).[3]
- Calocedrus, con catro especies, tres delas propias de Asia, e a outra, C. decurrens, de Norteamérica.[4]
- Chamaecyparis, con seis especies, catro da Asia oriental, e dúas de Norteamérica.[4]
- Cupressus, o xénero tipo da subfamilia. Segundo os autores, comprende de 17 s 33 especies, que se encontran en Norteamérica, Europa, norte de África e Asia.[4]
- Fokienia, cunha única especie, Fokienia hodginsii, endémica do sueste da China, do norte e o centro-oeste de Vietnam e do norte de Laos.[4] [6][7]
- Juniperus, con numerosas especies, entre 45 e 75, segundo os diferentes autores, de Norteamérica, Europa, norte de África e Asia.[4]
- Microbiota, monotípica. A súa única especie, Microbiota decussata Komarov 1923, é orixinaria de Rusia.[4] [8]
- Platycladus, monotípica. A súa sola especie, Platycladus orientalis (L.) Franco 1949 distribúese polo leste de Rusia, Corea e a China.[4] [9]
- Tetraclinis, monotípica. A súa única especie, Tetraclinis articulata (Vahl) Mast., encóntrase no noroeste de África, o sueste de España e na illa de Malta.[4] [10]
- Thuja, con cinco especies, dúas en Norteamérica e tres no leste de Asia.[4]
- Thujopsis, monotípica. A súa única especie, Thujopsis dolabrata (Thunb. ex L. f.) Siebold & Zucc., 1844, é endémica do Xapón.[4]
- Xanthocyparis, con dúas especies, unha de Norteamérica (Xanthocyparis nootkatensis), e a outra, (Xanthocyparis vietnamensis), propia do Vietnam.[4] [11] [12]
Nota: Até hai pouco incluíase o xénero Callitropsis Oerst., 1864, actualmente reclasificado como Xanthocyparis Farjon & T. H. Nguyên, 2002.[11] Véxase Callitropsis e Xanthocyparis.
Galería de imaxes[editar | editar a fonte]
-
Calocedrus decurrens, no Parque Nacional de Yosemite. California. -
Chamaecyparis thyoides no Byrne State Forest, New Jersey. -
Fokienia hodginsii, no Xardín botánico de Kunming, Yunnan, China. -
-
-
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN) (12 de agosto de 2010). "Juniperus procera, en Taxonomy for Plants". Beltsville, Maryland: United States Department of Agriculture (USDA), Agricultural Research Service (ARS), National Genetic Resources Program, National Germplasm Resources Laboratory. Arquivado dende o orixinal o 10 de outubro de 2014. Consultado o 12 de decembro de 2017.
- ↑ Farjon 2005.
- ↑ 3,0 3,1 Gadek et al. 2000.
- ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 Jagel & Dörken 2015.
- ↑ Taxaceae subfam. Cupressoideae Sweet no IPNI.
- ↑ Fokienia hodginsi na Lista vermella da UICN. Versión 2017-3.
- ↑ Fokienia hodginsii (Dunn) A. Henry & H. H. Thomas na GBIF.
- ↑ Microbiota decussata Komarov 1923 en The Gymnosperm Database.
- ↑ Platycladus orientalis <mall>(Linnaeus) Franco 1949</small en The Gymnosperm Database.
- ↑ Tetraclinis articulata (Vahl) Masters 1892 en The Gymnosperm Database.
- ↑ 11,0 11,1 Farjon et al. 2002.
- ↑ Little et al. 2004.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Cupresoideas  |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Cupresoideas |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Farjon, A. (1998): World Checklist and Bibliography of Conifers. Royal Botanic Gardens, Kew. 300 p. ISBN 1-900347-54-7.
- Farjon, A. (2005): Monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. Royal Botanic Gardens, Kew. ISBN 1-84246-068-4.
- Farjon, A.; Hiep, N. T.; Harder, D. K.; Loc, P. K. & Averyanov, L. (2002): "A new genus and species in the Cupressaceae (Coniferales) from northern Vietnam, Xanthocyparis vietnamensis". Novon 12: 179–189.
- Gadek, Paul A.; Deryn L. Alpers, Margaret M. Heslewood & Christopher J. Quinn (2000): "Relationships within Cupresaceae senus lato: A combined morphological and molecular approach". American Journal of Botany 87 (7): 1044–1057.
- Jagel, Armin & Dörken, Veit Martin (2015): "Morphology and morphogenesis of the seed cones of the Cupressaceae - part II. Cupressoideae" Bulletin of the Cupressus Conservation Project nº 9 4 (2): 51–78.
- Little, Damon P.; Schwarzbach, Andrea E.; Adams, Robert P. & Hsieh, Chang-Fu (2004): "The circumscription and phylogenetic relationships of Callitropsis and the newly described genus Xanthocyparis (Cupressaceae). En: American Journal of Botany 91 (11): 1872–1881.