Vilafranca do Bierzo
Vilafranca do Bierzo | |
---|---|
![]() | |
![]() | |
Antigo Colexio Xesuíta e sede da Deputación | |
Situación | |
![]() | |
Xentilicio[1] | vilafranquino/-a |
Xeografía | |
Provincia | Provincia de León |
Comarca | Bierzo |
Poboación | 3.504 hab. (2008) |
Área | 177,37 km² |
Densidade | 19,76 hab./km² |
Capital do concello | Vilafranca do Bierzo |
Política (2007) | |
Alcalde | Agustín García Millán (PP) |
Concelleiros | PP: PSOE: Outros: |
Uso do galego[2] () | |
Galegofalantes | % |
Páxina web oficial | |
http://www.villafrancadelbierzo.org |
Vilafranca do Bierzo (en español e oficialmente Villafranca del Bierzo) é un concello galegofalante de Castela e León, antiga capital do Bierzo (s.XIX). Está situada ao noroeste da provincia de León. Forma parte do Camiño de Santiago, formando etapa e meta ao mesmo tempo: na Igrexa dedicada ao Apóstolo, na vila, pode gañarse o xubileu. É considerado tradicionalmente como un dos 47 concellos da Galicia estremeira.
Nela conflúen os ríos Burbia e Valcarce. Ten unha altitude de algo máis de 500 m.
Poboación[editar | editar a fonte]
Segundo o censo de 2001 conta con algo más 3.700 habitantes. A distribución por sexo é un pouco máis do 50% de mulleres.
Núcleos de poboación[editar | editar a fonte]
- Aira da Pedra
- Campo da Lagúa ou Campo da Auga
- Cela
- Fombasallá
- Landoiro
- Paradaseca
- Paradiña
- Poboadura da Somoza
- Porcarizas
- Prado da Somoza
- Ponte de Rei
- Ribón
- Teixeira
- Valtuílle de Abaixo
- Valtuílle de Arriba
- A Veigueliña
- Vilar de Aceiro
- Vilela
Historia[editar | editar a fonte]
Creouse o Señorío de Vilafranca no s.XII. No XV establécese o marquesado de Álvarez de Toledo y Osorio O 27 de xaneiro de 1822 crease a provincia de Vilafranca do Bierzo, sendo a súa capital Vilafranca; esta provincia durou até o 1 de outubro de 1823.
Nesta vila naceu o erudito Frei Martín Sarmiento, primeiro estudoso da lingua galega, o 9 de marzo de 1695.
Tamén naceu aquí un 15 de xullo de 1815 Enrique Gil y Carrasco, escritor romántico, autor de El Señor de Bembibre membro da Sociedade de Teatro que desde o seu bicentenario leva o seu nome. Tamén repousan nesta vila os seus restos na Igrexa de San Francisco, tras ser localizados nunha tumba de Berlín onde morrera en 1846 e repatriados no ano 1987.
Economía e Industria[editar | editar a fonte]
Monumentos[editar | editar a fonte]
- Colexiata de Santa María
- A Anunciada
- Igrexa de San Nicolás
- Santiago: S.XII-XIII
- Convento de San Francisco: S.XIII
- Castelo
- Teatro Villafranquino Enrique Gil e Carrasco (Teatro romántico S.XIX)[3].
Arte e Cultura[editar | editar a fonte]
Foi declarada Conxunto Histórico-Artístico en 1965.
Festas e Feiras[editar | editar a fonte]
Festas Patronais[editar | editar a fonte]
Festas do Cristo o 14 de setembro.
Outras Festas[editar | editar a fonte]
- San Tirso, o 31 de xaneiro
- Semana Santa
- Festa do Maio, 1 de maio, declarada de Interese turístico provincial no ano 2009[4]
- Festa da poesía, no mes de xuño
- Festa e feira de Santiago, 25 de xullo
- Festa do turista, mes de agosto
Restauración e aloxamento[editar | editar a fonte]
- Parador nacional de Vilafranca
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Véxase no Galizionario.
- ↑ Datos de 2001 publicados en 2004.
- ↑ Artigo sobre a Sociedade de Teatro de Vilafranca de 1843 en versión dixital:http://morales2011.blogspot.com.es/2016/09/no-149-aniversario-de-morales.html
- ↑ Festa do maio 2016