Siarnaq (lúa)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Siarnaq»)
Siarnaq
Descubrimento[1]
Descuberta por B. J. Gladman e o seu equipo.
Descuberta no 2000
Designación alternativa Saturno XXIX
Características orbitais[2]
Época 2000 Feb. 26.00
Eixo semi-maior 17,531 Gm
Excentricidade 0,2961
Período orbital 895,55 d
(2,45 a)
Inclinación 46,0° *
Características físicas
Diámetro medio 40 km[3] **
Período de rotación ?
Albedo 0,04 [3] asumido
Cor vermello claro
B-V=0,87 R-V=0,48[4]
Tipo espectral ?
*respecto da eclíptica **baseado no albedo

Siarnaq ou Saturno XXIX é unha pequena lúa irregular de movemento directo do planeta Saturno. Foi descuberta por Brett J. Gladman no 2000[5][6], e déuselle a designación temporal de S/2000 S 3. En agosto do 2003 recibiría o seu nome oficial, procedente da mitoloxía inuit[7], onde Siarnaq (tamén coñecido coma Sedna) é un xigante.

Órbita e características físicas[editar | editar a fonte]

Os grupos de lúas irregulares de movemento directo de Saturno: Gallic (vermello) e Inuit (azul)

Esta lúa é o membro máis grande do Grupo Inuit de satélites irregulares de Saturno. Siarnaq ten ó redor de 40 kms de diámetro, e orbita Saturno a unha distancia media de 17,531 millóns de kms en 895 días. No diagrama da esquerda pódese ver graficamente a órbita desta lúa en relación coas outras lúas de movemento directo de Saturno, a excentricidade da órbita está representado polos segmentos amarelos que van dende o pericentro ó apocentro.

Siarnaq amosa un vermello claro e o seu espectro infravermello é moi semellante ó de Kiviuq e ó de Paaliaq, o cal soporta a tese dunha posible orixe común do Grupo Inuit a partir do esnaquizamento dun corpo máis grande[4][8][9].

Siarnaq semella estar nunha resonancia secular con Saturno, que incluiría a precesión da súa periapse e a do planeta.[10][1] Os estudos sobre estas resonancias son a chave para entende-los mecanismos para a capturas destas lúas irregulares, e asumindo unha orixe en común a partir dun corpo proxenitor, explicarían a actual dispersión dos elementos orbitais.

1A lonxitude da periapse da eclíptica do satélite e do planeta son fixas.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Discovery Circumstances from JPL
  2. Mean orbital parameters from JPL
  3. 3,0 3,1 "Scott Sheppard pages". Arquivado dende o orixinal o 07 de xullo de 2003. Consultado o 07 de xullo de 2003. 
  4. 4,0 4,1 Grav, T.; and Bauer, J.; A deeper look at the colors of Saturnian irregular satellites
  5. IAUC 7513: S/2000 S 3 and S/2000 S 4 25 de outubro do 2000 (descubrimento)
  6. MPEC 2000-Y14: S/2000 S 3, S/2000 S 4, S/2000 S 5, S/2000 S 6, S/2000 S 10 19 de decembro do 2000 (descubrimento e efemérides)
  7. IAUC 8177: Satellites of Jupiter, Saturn, Uranus 8 de agsoto do 2003 (bautizo da lúa)
  8. Gladman, B. J.; Nicholson, P. D.; Burns, J. A.; Kavelaars, J. J.; Marsden, B. G.; Holman, M. J.; Grav, T.; Hergenrother, C. W.; Petit, J.-M.; Jacobson, R. A.; e Gray, W. J.; Discovery of 12 satellites of Saturn exhibiting orbital clustering, Nature, 412 (12 de xullo do 2001), pp. 163–166
  9. Grav, T.; Holman, M. J.; Gladman, B. J.; Aksnes, K.; Photometric survey of the irregular satellites, Icarus, 166 (2003), pp. 33-45
  10. Ćuk, M.; Burns, J. A.; On the Secular Behavior of Irregular Satellites, The Astronomical Journal, 128 (2004), pp. 2518-2541

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]