Lingua sassaresa

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Sassarés»)
Sassarés
Sassaresu
Pronuncia:[sasːaˈrezu]
Falado en: Italia
Rexións: Sardeña
Total de falantes: 100 000 (1999)
Familia: Indoeuropea
 Itálica
  Románica
   Italodálmata
    Toscana
     Sassarés
Escrita: Alfabeto latino
Estatuto oficial
Lingua oficial de: Sardeña Sardeña [1][2]
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
ISO 639-3: sdc
Mapa
Status

O sassarés está clasificado como definitivamente en perigo polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[3]

O sassarés (cuxo autoglotónimo é sassaresu ou turritanu; en sardo: tataresu ou tàtaresu) é un lingua italodálmata e unha variedade de transición entre o sardo e o corso.[4][5][6] É considerada unha lingua corsosarda polas ligazóns históricas de Sassari coa Toscana e a proximidade xeográfica a Córsega. Malia as fortes influencias sardas (en termos de vocabulario e fonoloxía, así como a sintaxe),[7] aínda mantén as súas raíces corsas (e polo tanto toscanas), o que o relaciona directamente co gallurés; este último é considerado lingüísticamente un dialecto do corso malia a súa localización xeográfica, aínda que esta afirmación non está exenta de polémica. Ten moitas semellanzas co italiano, e en particular cos antigos dialectos italianos da Toscana.[4][5][6]

O sassarés é falado por preto de 100 000 persoas, sobre unha poboación total da rexión de 175 000, na costa noroeste de Sardeña. As meirandes comunidades falantes de sassarés atópanse en Sassari, Stintino, Sorso e Porto Torres. As variedades sassaresas de transición co gallurés, coñecidas como dialectos castellanesi, poden escoitarse en Castelsardo, Tergu e Sedini.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Legge Regionale 15 ottobre 1997, n. 26". Regione autonoma della Sardegna – Regione Autònoma de Sardigna. Arquivado dende o orixinal o 26 de febreiro de 2021. Consultado o 11 de novembro de 2021. 
  2. "Legge Regionale 3 Luglio 2018, n. 22". Regione autonoma della Sardegna – Regione Autònoma de Sardigna. Arquivado dende o orixinal o 05 de marzo de 2019. Consultado o 11 de novembro de 2021. 
  3. Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
  4. 4,0 4,1 Costa, Enrico (1992). Sassari (en italiano). Sassari: Edizioni Gallizzi. vol.I, pag.51. Ai Pisani dobbiamo anche il nostro dialetto, che per la maggior parte è quasi lo stesso che vi si parla oggi - una specie di toscano del secolo XIII - corrotto più tardi da un po' di corso e da molto spagnuolo. 
  5. 5,0 5,1 Coradduzza, Mario Pompeo (2004). Il sistema del dialetto (en italiano). Sassari. pp. refazione. ... il sassarese deriva dalla lingua italiana e, più precisamente, dal toscano antico, poi trasformatosi lentamente in dialetto popolare fin dal secolo XII, quando ancora i borghesi e i nobili parlavano in sardo logudorese. Durante l'età del Libero Comune (1294 - 1323), il dialetto sassarese non era altro che un pisano contaminato, al quale si aggiungevano espressioni sarde, corse e spagnole; non è quindi un dialetto autoctono, ma continentale e, meglio determinandolo, un sotto - dialetto toscano misto, con caratteri propri, diverso dal gallurese di importazione corsa. 
  6. 6,0 6,1 Wagner, Max Leopold (1943). The problem of the geographical region to be attributed to Gallurese and Sassarese. Neolatin Culture 3 (en italiano). pp. 243, 267. a dialect of the people which, following all evidences was formed step by step starting from the 16th century, after the period in which various deadly pestilences decimated the population of the city; most of the surviving people were of Pisan and Corsican origin, also quite a good number of Genovese people was part of the population. In this way the hybrid dialect that nowadays is being spoken in Sassari, Porto Torres and Sorso came into being. Its basis is a corrupt Tuscan with Genovese traces and quite some Sardinian terms. 
  7. Maxia, Mauro (1999). Studi storici sui dialetti della Sardegna settentrionale (en italiano). Sassari: Studium Adf. pp. 21, 37. Mentre il còrso della colonia sassarese subiva il forte influsso logudorese, specialmente nella sintassi e nel lessico" and "dopo il fortissimo influsso sardo subito dal còrso nel processo di sovrapposizione sull’originario logudorese