Picho Suárez

    Engadir ligazóns
    Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
    Picho
    Información persoal
    Nome Victoriano Suárez Montero
    Nacemento 29 de setembro de 1930
    Lugar de nacemento Redondela
    Posición Dianteiro
    Carreira xuvenil
    1946–1947 Rápido de Bouzas
    Carreira sénior
    Anos Equipos Aprs (Gls)
    1947–1948 Deportivo Castro
    1948–1949 Deportivo Bouzas
    1949 Casablanca
    1949–1950 Berbés
    1950–1952 Celta de Vigo 0 (0)
    1950–1951 → Lucense 23 (5)
    1951–1952 → Pontevedra 21 (10)
    1953 Atlético Guardés
    1953–1954 Turista
    1954 Racing de Ferrol 13 (5)
    1954–1955 Hércules 7 (1)
    1955–1957 Covilhã 49 (39)
    1957–1958 Os Belenenses 10 (4)
    1958 Ourense
    1958–1961 Covilhã 63 (33)
    1961–1962 Beja
    Adestrador
    1961–1962 Beja
    1971–1973 Lemos
    1974–1975 Compostela
    1975–1976 Lemos
    1976–1977 Estradense
    1977–1978 Turista
    1978–1979 Sporting Celanova
    Partidos e goles só en liga doméstica.

    [ editar datos en Wikidata ]

    Victoriano Suárez Montero, coñecido como Picho, nado en Redondela o 29 de setembro de 1930 e finado no Brasil en 2015, foi un futbolista e adestrador galego que xogaba como interior dereito.

    Traxectoria[editar | editar a fonte]

    Como futbolista[editar | editar a fonte]

    Comezou a xogar ao fútbol en varios equipos modestos de Vigo, como o Rápido de Bouzas,[1] o Deportivo Castro,[2] o Deportivo Bouzas ou o Casablanca.[3][4] Na tempada 1949/50 xogou co Berbés na Terceira División.[5]

    En 1950 fichou polo Celta de Vigo, que o cedeu á Ximnástica Lucense, club que iniciaba a súa segunda tempada na Segunda División.[6] Debutou na categoría de prata nun encontro fronte ao Zaragoza, formando na dianteira xunto a Borbolla, Benito, Herráez e Roig.[7] Foi titular durante a maior parte da tempada, sumando 23 partidos e 5 goles. De regreso ao Celta, este volveuno ceder para a tempada 1951/52, desta vez ao Pontevedra adestrado por Yayo, que militaba na Terceira División. No club pontevedrés marcou 10 goles en 21 partidos.

    A continuación realizou o servizo militar e ao rematar militou no Atlético Guardés, da Serie A rexional, e no Turista.[6] En xaneiro de 1954 fichou polo Racing de Ferrol, regresando así á Segunda División. Debutou con dous goles contra o Avilés no Inferniño e disputou de 13 partidos ata o final da tempada, marcando un total de 5 goles.[8] En 1954 asinou co Hércules, da Primeira División. Debutou na máxima categoría nun encontro ante o Celta de Vigo en Balaídos,[9] e xogou un total de 7 encontros de Primeira, marcándolle un gol ao Espanyol en Sarrià. Marcoulle tamén un gol a Carmelo Cedrún nos cuartos de final da Copa do Xeneralísimo, nos que o seu equipo caeu eliminado contra o Athletic Club.

    En 1955 marchou a Portugal, onde ingresou nas filas do Covilhã. Alí realizou a mellor tempada da súa carreira deportiva, anotando 21 goles en 24 partidos, e rematando na terceira posición na táboa de máximos goleadores da liga portuguesa, só por detrás de José Águas e Jaburú.[10] O equipo rematou a liga na quinta posición. Na seguinte tempada conseguiu 18 goles, o que o colocou no cuarto posto dos máximos goleadores da liga, pero o equipo acabou descendendo á Segunda División. Disputou ademais a final da Copa de Portugal, onde perdeu contra o Benfica de José Águas e Mário Coluna.

    Para a tempada 1957/58 fichou polo Belenenses,[11] onde tivo como adestrador ao célebre Helenio Herrera. Marcou 4 goles en 10 partidos, nun equipo no que xogaban entre outros os mozambicanos Vicente Lucas e Matateu, e acabou a liga no cuarto lugar. En marzo regresou a Galicia para fichar polo Ourense,[12] co que debutou con dous tantos nunha goleada por 6-0 fronte ao Lemos no Couto.[13] Disputou os restantes partidos da tempada e a fase de ascenso a Segunda, onde o equipo se enfrontou ao Deportivo da Coruña, caendo eliminado por un global de 4-1, sendo Picho o autor do único gol ourensán.[14]

    A continuación volveu ao Covilhã, de novo en Primeira, onde realizou dúas destacadas tempadas, con 15 goles en cada unha delas, e finalmente unha terceira tempada con números máis baixos debido a unha lesión.[15] Tralo remate da tempada 1960/61, realizou unha proba para entrar no Lugo, pero foi insatisfactoria e regresou a Portugal, onde foi xogador-adestrador no CD Beja, da Segunda División. Máis tarde estableceuse definitivamente en Galicia, onde xogou durante uns anos ao fútbol praia antes de dedicarse plenamente á labor de adestrador.

    Como adestrador[editar | editar a fonte]

    En 1971 comezou a adestrar o Lemos, na Terceira División, ao que dirixiu durante dous anos, conseguindo en ambos a permanencia. En 1974 fichou como novo adestrador da SD Compostela, que militaba na Serie A rexional.[16] Estivo á fronte do equipo durante 9 meses ata que en marzo de 1975 foi destituído, o que provocou unha crise no club e a dimisión de membros da directiva, que non estaban de acordo co seu despedimento.[17][18]

    A continuación regresou ao Lemos, ao que dirixiu durante a tempada 1975/76, antes de recalar no Estradense.[19] Na tempada 1977/78 adestrou o Turista en Terceira,[20] aínda que non conseguiu rematar a campaña, sendo cesado en marzo de 1978.[21] En novembro do mesmo ano colleu as rendas do Sporting Celanova, tamén de Terceira, en substitución de Luis Soria, pero non conseguiu salvar a categoría.[22]

    Pouco despois emigrou ao Brasil, onde faleceu en 2015.[23]

    Notas[editar | editar a fonte]

    1. ↑ "El Rápido de Bouzas, contará con un excelente equipo en la temporada próxima" (en castelán) (7977). 17 de setembro de 1946. p. 5. Consultado o 15 de febreiro de 2022. 
    2. ↑ "Deportivo Castro C. de F.". El Pueblo Gallego (en castelán) (7706). 6 de marzo de 1948. p. 3. Consultado o 15 de febreiro de 2022. 
    3. ↑ "Aviso del Deportivo Bouzas". El Pueblo Gallego (en castelán) (8005). 26 de febreiro de 1949. p. 3. Consultado o 15 de febreiro de 2022. 
    4. ↑ "Gran triunfo del Casablanca". El Pueblo Gallego (en castelán) (8094). 11 de xuño de 1949. p. 3. Consultado o 15 de febreiro de 2022. 
    5. ↑ "El Berbés se reorganiza con jugadores de los modestos". El Pueblo Gallego (en castelán) (8135). 30 de xullo de 1949. p. 3. Consultado o 15 de febreiro de 2022. 
    6. ↑ 6,0 6,1 "Picho, nuevo jugador del Club Ferrol". El Correo Gallego (en castelán) (25497). 16 de xaneiro de 1954. p. 4. Consultado o 15 de febreiro de 2022. 
    7. ↑ "Por 4-0 ganó el Zaragoza a la Lucense". La Región (en castelán) (10316). 12 de setembro de 1950. p. 3. Consultado o 15 de febreiro de 2022. 
    8. ↑ "El C. Ferrol realizó un gran partido frente el Avilés, al que derrotó por 3-0". El Correo Gallego (en castelán) (25499). 19 de xaneiro de 1954. p. 5. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    9. ↑ "Frente al Hércules el empate puede considerarse el mal menor". El Pueblo Gallego (en castelán) (10206). 2 de novembro de 1954. p. 6. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    10. ↑ "Táboa de máximos goleadores da liga portuguesa 1955/56". zerozero.pt (en portugués). Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    11. ↑ "Un vigués que se hace rico". El Pueblo Gallego (en castelán) (10967). 16 de maio de 1957. p. 6. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    12. ↑ "Ha fichado Suárez, delantero centro, del Belenenses". El Pueblo Gallego (en castelán) (11217). 15 de marzo de 1958. p. 11. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    13. ↑ "Ourense, 6 Lemos, 0". El Pueblo Gallego (en castelán) (11225). 25 de marzo de 1958. p. 9. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    14. ↑ "Deportivo, 2 - Orense, 1". La Noche (en castelán) (11634). 30 de xuño de 1958. p. 8. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    15. ↑ "El fútbol portugués a través de Victoriano Suárez (Picho)". El Pueblo Gallego (en castelán) (12399). 3 de agosto de 1961. p. 10. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    16. ↑ "Picho Suárez fichó por el Compostela". El Pueblo Gallego (en castelán) (18450). 28 de xuño de 1974. p. 14. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    17. ↑ "¡Sono la gaita!". El Pueblo Gallego (en castelán) (18667). 13 de marzo de 1975. p. 17. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    18. ↑ "Y... polvareda". El Pueblo Gallego (en castelán) (18675). 22 de marzo de 1975. p. 20. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    19. ↑ "Picho Suarez ficho por el Estradense". El Pueblo Gallego (en castelán) (18803). 8 de agosto de 1976. p. 23. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    20. ↑ "Picho Suárez, nuevo entrenador del Turista". El Pueblo Gallego (en castelán) (20032). 10 de maio de 1977. p. 20. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    21. ↑ "Ceso Picho Suarez". El Pueblo Gallego (en castelán) (20295). 16 de marzo de 1978. p. 24. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    22. ↑ "Alondras, 2; Sporting Celanova, 0". El Pueblo Gallego (en castelán) (20482). 14 de novembro de 1978. p. 18. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 
    23. ↑ "Picho Suarez" (en castelán). 14 de febreiro de 2016. Consultado o 16 de febreiro de 2022. 

    Véxase tamén[editar | editar a fonte]

    Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

    Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Picho_Suárez&oldid=6095242»