Pedro Uralde
| Pedro Uralde | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Información persoal | |||
| Nome | Pedro Uralde Hernáez | ||
| Nacemento | 2 de marzo de 1958 (66 anos) | ||
| Lugar de nacemento | Vitoria | ||
| Posición | Dianteiro | ||
| Carreira sénior | |||
| Anos | Equipos | Aprs | (Gls) |
| 1979–1986 | Real Sociedad | 181 | (62) |
| 1986–1987 | Atlético de Madrid | 36 | (8) |
| 1987–1990 | Athletic Club | 96 | (34) |
| 1990–1992 | Deportivo da Coruña | 57 | (23) |
| Selección nacional | |||
| 1982–1986 | España | 3 | (0) |
| Euskadi | 2 | (2) | |
| Na rede | |||
  | |||
|
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ] | |||
Pedro Uralde Hernáez, nado Vitoria o 2 de marzo de 1958, é un exfutbolista español. Xogaba de dianteiro e foi internacional coa selección española.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Os seus primeiros pasos deunos en equipos locais da súa cidade natal como o CD Ariznabarra de Vitoria e o Aurrerá de Vitoria, de onde foi fichado como nova promesa pola Real Sociedad de Fútbol e integrado no seu equipo filial o San Sebastián.
O debut de Pello Uralde na Primeira División produciuse o 3 de febreiro de 1980 nunha histórica goleada por 4-0 da Real Sociedad fronte ao seu gran rival o Athletic Club. Esa tempada da súa debut Uralde xogou só 3 partidos co primeiro equipo da Real Sociedade. A tempada seguinte, a de 1980–81 Uralde formou parte activa do persoal, disputando 29 partidos de Liga, marcando 7 goles e obtendo co equipo realista o primeiro título de Liga da súa historia.
Os primeiros anos de profesional de Uralde na Real Sociedad resultaron tamén os máis exitosos da súa carreira. Uralde formou parte do equipo que gañou dous títulos consecutivos de Liga, unha Supercopa de España e logrou un posto de semifinalista na Copa de Europa de 1983. Tras eses anos dourados a Real Sociedad asentouse nas seguintes tempadas en postos máis modestos da clasificación (6º e 7º), pero ata 1986 Uralde seguiu garantindo todas as tempadas unha media de 10 goles no equipo realista.
No verán de 1986 Uralde protagonizou unha sonora fichaxe ao abandonar a Real Sociedad e asinar polo Atlético de Madrid. Abolírase en España recentemente o dereito de retención polo que un club no que se formou un futbolista podía evitar que ese mesmo futbolista marchase. Os clubs de fútbol acordaran nun pacto de cabaleiros manter ese dereito, pero precisamente esa tempada o Atlético de Madrid rompeu ese pacto tácito fichando a Uralde e a outros xogadores como Julio Salinas e Elduayen.
A estancia de Uralde no Atlético de Madrid foi curta e non moi exitosa xa que non cumpriu as expectativas que creara a súa fichaxe e non callou no equipo brancovermello, rompendo así a traxectoria ascendente das últimas tempadas. Uralde só marcou 8 goles esa tempada, que a nivel de club foi discreta. O Atlético de Madrid quedou fóra da loita polo título (acabou a tempada nunha discreta sétima posición). Na Copa a campaña foi boa, xa que o club alcanzou a final, pero foi precisamente o ex equipo de Uralde, a Real Sociedad a que evitou por penaltis que os colchoneiros levasen o título. Ao final desa tempada, Jesús Gil fíxose coa presidencia do club e Uralde, que non entraba nos seus plans de futuro, foi vendido ao Athletic de Bilbao.
En 1987 Uralde regresa ao País Vasco fichando polo Athletic de Bilbao, que se marcou a política de reunir no club aos mellores xogadores vascos. En Bilbao Uralde recupera o pulso perdido no Atlético de Madrid e vive os seus anos de madurez como futbolista, que se ven ensombrecidos en parte pola súa falta de títulos. A tempada 1987–88 obtén os mellores números da súa carreira. Titular indiscutible, xoga tódolos partidos da tempada, é o xogador que máis minutos xoga no Athletic e con 15 goles, convértese no máximo goleador do equipo. O Athletic realiza ademais unha meritoria campaña e coa súa 4º posto obtén a clasificación para a Copa da UEFA. A tempada seguinte os seus rexistros seguen sendo bos, con 13 goles, aínda que o Athletic obtén unha peor clasificación (7º). Con todo, a tempada 1989–90 perde a titularidade no equipo e acaba a tempada con só 6 goles e sendo moi discutido. Con 32 anos de idade, Uralde, finaliza a súa etapa no Athletic e ficha polo Deportivo da Coruña, por aquel entón na Segunda División.
O Deportivo da Coruña era por aquel entón un modesto equipo que levaba case dúas décadas estancado na Segunda División. Uralde formou parte do persoal que a tempada 1990–91 logrou para os deportivistas o histórico ascenso á Primeira División. Na tempada 1991–92 axudou coa súa veteranía a que o Deportivo lograse in-extremis manterse na Primeira División. Esa mesma tempada retirouse do fútbol activo con 34 anos de idade.
Logo da súa retirada Uralde traballou como intermediario e representante de futbolistas.
Selección nacional[editar | editar a fonte]
Uralde foi internacional coa selección española en 3 ocasións. O seu debut produciuse o 28 de abril de 1982 no partido España 2 - 0 Suíza, preparatorio para o Mundial de España 1982. Formou parte da convocatoria da selección española para devandito Mundial, onde chegou a xogar o seu segundo partido como internacional. O seu terceiro e último partido como internacional foi o 15 de outubro de 1986, fronte a Alemaña. Desde entón non volveu ser convocado. Non chegou a marcar ningún gol como internacional.
Uralde tamén participou en dous partidos amigábeis coa selección de Euskadi, coa que marcou 2 goles.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
|  | |
