Saltar ao contido

Josu Anuzita Alegría

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaJosu Anuzita Alegría
Biografía
Nacemento13 de xaneiro de 1964 Editar o valor en Wikidata (61 anos)
Bilbao, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1986 Editar o valor en Wikidata - 2001 Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoGardameta Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
  Deportivo da Coruña
Barakaldo Club de Fútbol
Sestao Sport Club

Josu Anuzita Alegría, coñecido como Yosu, nado en Bilbao o 13 de xaneiro de 1964, é un exfutbolista e actual adestrador de fútbol español. Xogaba de porteiro.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Comezou a xogar ao fútbol nun dos equipos da súa vila, o CD Getxo, e pasou por todas as categorías inferiores do club.[1] O 4 de setembro de 1983 debutou co primeiro equipo na Terceira División, na primeira xornada da tempada 1983/84 ante o Anaitasuna en Azkoitia.[2] A pesar da súa xuventude contou coa confianza do adestrador Javier Irureta e foi o gardameta titular na gran maioría de partidos da tempada.

Para a seguinte tempada Irureta levouno con el ao Sestao, co que se proclamou campión do seu grupo da Segunda B, así como da Copa da Liga da categoría, aínda que o porteiro titular era Echevarría. Nas campañas 1985/86 e 1986/87 foi cedido ao Gernika e o Portugalete, ambos de Terceira, onde foi titular indiscutible.[1] En 1987 regresou ao Sestao de Irureta, co que debutou en Segunda División o 6 de decembro, nunha vitoria contra o Real Burgos (0–1). Ocupou a portería do club en case todos os partidos dos seguintes dous anos e medio, acadando os 94 encontros oficiais.

Para a tempada 1990/91 foi contratado polo Deportivo da Coruña, onde se fixo coa titularidade dende a primeira xornada, desprazando ao histórico Jorge. Foi aliñado por Arsenio en 37 dos 38 partidos de liga, perdendo só un debido a unha expulsión sufrida en Xerez, e conseguiu o histórico ascenso á Primeira División, ao rematar na segunda posición. Contribuíu ao ascenso sendo o gardameta menos goleado do campionato xunto ao seu substituto no Sestao, Paco Liaño, con 27 goles encaixados cada un, aínda que o Trofeo Zamora foi para o cántabro por ter disputado un partido máis.[3]

Perdeu protagonismo na tempada 1991/92, coas chegadas ao Deportivo de Canales e do propio Liaño, pero tivo a súa oportunidade na segunda volta do campionato, onde xogou 12 partidos (da xornada 20 á 31), aproveitando as lesións dos outros dous gardametas. O seu debut na máxima categoría foi unha derrota pola mínima ante o Valencia en Riazor, sendo Giner o autor do único gol.[4]

A súa participación reduciuse aínda máis na tempada 1992/93, na que estivo á sombra de Liaño, xogando tan só un partido de liga. Foi na 11ª xornada, co equipo ocupando o liderado da táboa, cando o adestrador Arsenio, descontento coas últimas actuacións do gardameta cántabro, decidiu darlle a titularidade a Yosu ante o Atlético de Madrid no estadio Vicente Calderón.[5] O partido rematou en derrota por 2-1, sendo os dous goles atléticos obra de Juanito en xogadas a balón parado.[6] Foi titular nos catro partidos que o equipo disputou na Copa do Rei, ata que o equipo caeu eliminado ante o Mérida na quenda de penaltis.[7] Tras esa campaña rematou a súa vinculación co Deportivo.

Na tempada1993/94 fichou polo Cádiz, da Segunda División. No club andaluz, pese a que pasaron catro adestradores polo banco (Addison, Hugo Vaca, Naya e Marcelino), mantivo a titularidade practicamente todo o campionato, xogando un total de 30 encontros, pero non puido evitar o descenso do equipo á Segunda División B como último clasificado.

Na tempada 1994–95 foi contratado polo Atlético Marbella, nunha campaña na que trocou de adestrador en 7 ocasións. Yosu xogou 29 encontros e o equipo quedou na 13ª posición da táboa.

Na tempada 1995–96 fichou polo acabado de ascender UD Salamanca, como porteiro suplente de José Ignacio Aizpurúa. Nesta campaña participou tan só en 2 encontros.

Na actualidade é adestrador en Lezama, o campo de adestramento do Athletic Club. Anteriormente foi adestrador do Arenas Club de Getxo (2007–08).

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
  1. 1,0 1,1 "Yosu: «El domingo lo pasé muy mal escuchando por radio el partido de Riazor»". La Voz de Galicia (en castelán). 13 de xuño de 1990. p. 48. 
  2. "Anaitasuna-Getxo". BDFutbol (en catalán). Consultado o 11 de maio de 2025. 
  3. "Liaño consiguió el «Zamora»". La Voz de Galicia (en castelán) (A Coruña ed.). 21 de xuño de 1993. p. 36. 
  4. "Deportivo - Valencia". BDFutbol (en catalán). Consultado o 11 de maio de 2025. 
  5. "Yosu defenderá la portería del Deportivo en Madrid". La Voz de Galicia (en castelán) (A Coruña ed.). 21 de novembro de 1992. p. 49. 
  6. Naya, Jesús (23 de novembro de 1992). "La derrota en el Calderón abre un paréntesis en el sueño del Deportivo". La Voz de Galicia (en castelán) (A Coruña ed.). p. 22. 
  7. "Los Deportivistas, Uno a Uno". La Voz de Galicia (en castelán) (A Coruña ed.). 7 de xaneiro de 1993. p. 49.