Matthew Barney
Matthew Barney, nado en San Francisco (California) o 25 de marzo de 1967, é un videoartista estadounidense.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Con 6 anos, logo da separación dos seus pais, foi vivir co seu pai a Boise (Idaho), mentres que anai foi vivir a Nova York, onde Barney a ía visitar e onde se interesou primeiramente pola arte e os museos. As belas artes e os deportes levárono a interesarse na escultura e a realización de vídeos.
Asistiu a Universidade Yale onde comezou os estudos de medicina, que abandonou para licenciarse en Belas Artes en 1991. Xa licenciado marchou a Nova York, onde reside actualmente coa súa muller Björk, coñecida cantante islandesa. Con ela colaborou no seu derradeiro proxecto multimedia. Dende o comezo do seu traballo, Barney fixo incursións en cine, vídeo, escultura, fotografía ou debuxo.
Actividade[editar | editar a fonte]
Nas primeiras exposicións, Barney presentou instalacións escultóricas moi elaboradas que incluían vídeos del mesmo interactuando con varios obxectos e desempeñando proezas físicas como escalar edificios suspendido por cables de aceiro.
O seu traballo está influído pola arte barroca e as instalacións dos seus vídeos inclúen Imaxes que se contrapoñen en canto ó significado, con interiores con decoración moi cargada e con elementos como motocicletas e actuacións en vivo, sobrecollen ó espectador. Tamén amosa grande interese pola anatomía.
A partir de 1992, Barney empezou a introducir criaturas fantásticas no seu traballo.
En 1994 Barney empezou a traballar no seu ciclo épico Cremaster, un proxecto fílmico dividido en cinco partes sen unha orde cronolóxica especificada. Ó proxecto fílmico vai acompañado de esculturas, fotografías e debuxos interrelacionados.
O título do ciclo fai referencia ó cremáster, é dicir, o músculo que sostén ós testículos e fai que se movan cara a arriba ou abaixo dependendo dos cambios de temperatura, a estimulación externa ou o medo. Como produtor e creador do Cremaster, Barney tamén participou activamente na interpretación dos personaxes: un mago, Harry Houdini e un recoñecido asasino: Gary Gilmore, entre outros.
Para a interpretación dalgúns dos moitos personaxes conta con celebridades no mundo artístico coma John Cage o cal aparece cuberto de abellas mentres fala por teléfono, o afamado escultor Richard Serra, ou a actriz Ursula Andrews.
Nos 5 filmes que integran Cremaster, Barney mostra o enfrontamento do home coa súa sexualidade e para iso fai uso de metáforas e analoxías fantásticas.
O conxunto de filmes están integrados por unha amálgama de autobiografía, historia, mitoloxía. A orde de presentación dos filmes non é rigorosa, así pois, Cremaster 4 foi estreado no 1994, Cremaster 1 en 1995-96, Cremaster 5 no 1997, Cremaster 2 no 1999, e Cremaster 3 no 2002. Matthew Barney gañou co Cremaster o prestixioso premio Europa 2000 na 45° Bienal de Venecia de 1993.
O traballo de Matthew Barney xerou fortes controversias: por un lado, quen aclaman ó seu traballo baséanse na riqueza e complexidade das súas creacións para loalo. Quen o critican, argumentan que co ciclo Cremaster, o que procura é abraiar.
The Cremaster Cycle, foi unha exposición organizada polo Guggenheim Museum de Nova York, e foi premiada no Ludwig Museum, Colonia, Alemaña en xuño de 2002. En outubro do mesmo ano foi presentado no Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris, e máis tarde presentouna en Nova York.
O 4 de outubro do mesmo ano, converteuse en pai cando a súa parella, a cantante islandesa Björk pariu unha nena chamada Ísadora.
Obras[editar | editar a fonte]
- 1988 - Scab Action.
- 1989 - Field Dressing.
- 1994 - Cremaster 4.
- 1995/1996 - Cremaster 1.
- 1997 - Cremaster 5.
- 1999 - Cremaster 2.
- 2002 - Cremaster 3.
- 2005 - Drawing Restraint 9.
Exposicións individuais[editar | editar a fonte]
- Scab Action, exposición audiovisual para a cidade de Nova York, Rainforest Alliance, Open Center, Nova York, 1988
- Field Dressing, Payne Whitney Athletic Complex, Yale University, New Haven, EUA, 1989
- Matthew Barney: Nova York, San Francisco Museum of Modern Art,San Francisco, EUA, 1991
- Barbara Gladstone Gallery, Os Ánxeles, EUA, 1991
- Portraits from Cremaster 4, Regan Projects, Os Ánxeles, EUA, 1994
- Pace Car for the Hubris Pill, Kunsthalle Berna, Suíza, 1996
- Pace Car for the Hubris Pill, Musée d'art Contemporain, Bordeos, Francia, 1995
- Pace Car for the Hubris Pill, Museum Boymans-van Beuningen, Rotterdam, Países Baixos, 1995
- Fondation Cartier, París ,1995
- The Tate Gallery, Londres, 1995
- Barbara Gladstone Gallery, Nova York, 1995
- Transexualis and Repressia, Cremaster 1 e Cremaster 4, San Francisco, San Francisco, EUA, 1996
- Cremaster 1, Kunsthalle Wien, Viena, Austria, 1997
- Cremaster 5, Barbara Gladstone Gallery, Nova York, 1997
- Portikus, Cremaster 5, Frankfurt, Alemaña, 1997
- Cremaster 1, Öffentliche Kunstsammlung Basel, Kunstmuseum, Basilea, Suíza, 1998
- Cremaster 5, Regen Projects, Os Ánxeles, EUA, 1998
- Cremaster 5, Fundación La Caixa, Barcelona, Cataluña, 1998
- March with the anal sadistic warrior, KunstKanaal, Ámsterdan, Países Baixos, 1998
- Cremaster 2: The Drones' Exposition, Walker Art Center, Minneapolis, EUA, 1999
- Cremaster 2, Artangel/Metro Cinema, Londres, 2000
- Cremaster 2, San Francisco Museum of Art, San Francisco, EUA, 2000
- Matthew Barney, Cremaster 2', Centre Georges Pompidou, París, 2000
- Cremaster 3, Solomon R. Guggenheim Museum, Nova York, EUA, 2002 e 2003.
Exposicións colectivas[editar | editar a fonte]
- Video Library, Andrea Rosen Gallery, Nova York, 1990
- Drawings, Althea Viafore Gallery, Nova York, 1990
- Althea Viafora Gallery, Nova York, 1990
- Viral Infection: The Body and its Discontent, Hallwells Contemporary Arts Center, Buffalo, EUA, 1990
- ACT-UP Benefit Art Sale, Paula Cooper Gallery, Nova York, 1991
- Regen Projects, Os Ánxeles, EUA, 1991
- Barbara Galdstone Gallery, Nova York, 1991
- Spielhölle, U-Bahn Station, Frankfurt am Main, Alemaña, 1992
- Matthew Barney, Sam Reveles and Nancy Rubins, SteinGaldstone Gallery, Nova York, 1992
- 'Post Human, Deichtorhallen, Hamburgo, Alemaña, 1992
- Post Human, Dete Foundation, Atenas, Grecia, 1992
- Post Human, Castello di Rivoli, Turín, Italia, 1992
- Post Human, FAE Musée d'Art Contemporain, Pully/Lausana, Suíza, 1992
- Périls et Colères, capc Musée Bordeaux, Bordeos, Francia, 1992
- Documenta IX, Kassel, Alemaña, 1992
- Works on Paper, Paula Cooper Gallery, Nova York, 1993
- Action/Performance and the Photograph, Turner-Krull Galleries, Os Ánxeles, EUA, 1993
- Don't Ask, Don't Tell, Don't Pursue, Fairfield University, Fairfield, EUA, 1993
- Biennial Exhibition, Whitney Museum of American Art, Nova York, 1993
- Aperto 93, 45th Venice Biennale, Venecia, Italia, 1993
- Exhibition to Benefit the Mapplethorpe Laboratory for AIDS Research, Barbara Gladstone Gallery, Nova York, 1993
- Barbara Gladstone Gallery, Nova York, 1993
- Drawing on Sculpture, Cohen Gallery, Nova York, 1994
- The Ossuary, Luhring Augustine, Nova York, 1994
- Sammlung Volkmann, Berlín, Alemaña, 1994
- Acting Out - The Body in Video: Then and Now, Royal College of Art, Londres, 1994
- Of the Human Condition: Hope and Despair at the End of the Century, Spiral Gallery, Toquio, 1994
- Hors Limites, Centre Georges Pompidou, París, 1994
- Altered States. American Art in the 90s, Forum For Contemporary Art, St. Louis, EUA, 1995
- The Masculine Masquerade, MIT List Visual Center, Cambridge, EUA, 1995
- ARS 95, Museum of Contemporary Art, Helsinqui, Finlandia, 1995
- Biennial Exhibition, Whitney Museum of American Art, Nova York, 1995
- Ripple Across the Water 95, WATARI-UM Museum of Tokyo, 1995
- DASAMERICAS II, Museu de Arte de Sao Paulo, Brasil, 1995
- Drawing on Chance, Selections from the Collection, The Museum of Modern Art,[[[MOMA]] Nova York, 1995
- Art at Home, Ideal Standard Life, The Spiral Garden, Toquio, 1996
- Faustrecht der Freiheit, Neues Museum Weserberg, Bremen, Alemaña, 1996
- Passions Privees, Musee d'Art Moderne, París, 1996
- Picasso: a Contemporary Dialog, Galerie Thaddeaus Ropac, Salzburgo, Austria, 1996
- Defining the Nineties: Consensus-making in New York, Miami and Los Angeles, Museum of Contemporary Art, Miami, EUA, 1996
- Hybrids, DeAppel, Ámsterdan, Países Baixos, 1996
- Foreign Body, Museum fur Gegenwartskunst, Basilea, Suíza, 1996
- Matthew Barney, Tony Oursler and Jeff Wall, Sammlung Goetz, Múnic, Alemaña, 1996
- Cremaster 1 screening, Tenth Biennale of Sydney, Australia, 1996
- Hugo Boss Prize Exhibition, Guggenheim Museum - SoHo Branch, Nova York, 1996
- Biennale de Lión, Francia, 1997
- Loco-Motion, Cinema academia Dorsoduro, Venecia, Italia, 1997
- Sous le manteau, Gallery Thaddaeus Ropac, París, 1997
- Rrose is a Rrose is a Rrose, Gender Performance in Photography, Andy Warhol Museum, Pittsburgh, EUA, 1997
- Rrose is a Rrose is a Rrose, Gender Performance in Photography, Solomon R Guggenheim Museum, Nova York, 1997
- 'De-Genderism, Setagaya Art Museum, Toquio, 1997
- Extensions - aspects of the figure, The Joseloff Gallery, Hartford Art School, EUA, 1998
- Global Vision, New Art from the 90s - with new acquisition from the Dakis Joannou Collection, Deste Foundation, Atenas, Grecia, 1998
- +Zone, Palazzo Re Rebaudengo, Guarene d'Alba, Italia, 1998
- Emotion - Young British and American art from the Goetz collection, Deichtorhallen, Hamburgo, Alemaña, 1998
- Die Rache der Veronika, Fotosammlung Lambert, Deichtorhallen, Hamburgo, Alemaña, 1998
- Scratches on the surface of things, Museum Boymans van Beuningen, Rotterdam, Países Baixos, 1998
- Wounds Between Democracy and redemption in Contemporary Art, Moderna Museet Stockholm, Suecia, 1998
- The Promise of Photography: selected works from the DGBank Collection', PS1, Nova York, 1999
- Regarding Beauty, Hirshhorn Museum and Sculpture Garden, Washington, D.C., EUA, 1999
- Voilà - Le mode dans la tête, Musée d'Art Moderne de la Ville de Paris, París, 1999-2000
- Seeing Time: From the Kramlich Collection, San Francisco Museum of Modern Art, San Francisco, EUA, 2000
- Image Stream, Wexner Center for the Performing Arts, Columbus, EUA, 2003-2004
Presentacións en galerías[editar | editar a fonte]
- Barbara Gladstone Gallery, Nova York
Premios[editar | editar a fonte]
- Europa 2000 Prize, Aperto 93, XLV Venice Biennale, Italia, 1993
- Hugo Boss Award, Guggenheim Museum, Nova York, 1996
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Matthew Barney: Cremaster 2, Walker Art Center, Minneapolis, 1999
- History of Modern Art, Fourth Edition, Harry N Abrams, Nova York, 1998
- Matthew Barney: Cremaster 5, Portikus Frankfurt, Barbara Gladstone Gallery, Nova York; presentación de Matthew Barney: Pace Car For The Hubris Pill, exibición organizada por Matthew Barney e Karel Schampers, Museum Boymans van Beuningen, Rotterdam, 1995
- Witte de With - Cahier #1, Witte de With, Rotterdam, Países Baixos, October 1993
- Documenta IX, Edition Cantz, Stuttgart/Abrams, Nova York, 1992
- Matthew Barney: New Work, San Francisco Museum of Modern Art, San Francisco, 1991
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Entrevista de art21 con Matthew Barney (en inglés).
- Cremaster.net (en inglés).
- El ciclo Cremaster na revista dixital Trendesombras.com (en castelán).
| Control de autoridades |
|
|---|
