Eduardo VII do Reino Unido
Atención: Este artigo é demasiado curto e precisa dun traballo de ampliación. |
Eduardo VII do Reino Unido (en inglés: Albert Edward), nado o 9 de novembro de 1841 e finado o 6 de maio de 1910, foi rei do Reino Unido, de 15 países da Commonwealth e Emperador da India. Fillo primoxénito da Raíña Vitoria, Eduardo VII foi o primeiro monarca británico da Casa de Saxonia-Coburgo e Gotha, renomeada posteriormente como Casa de Windsor. Reinou do 22 de xaneiro de 1901 até a súa morte, o 6 de maio de 1910.
Antes da súa ascensión ao trono foi Príncipe de Gales e é coñecido por ser herdeiro do trono durante máis tempo que ninguén en toda a historia británica, con 59 anos, 2 meses e 13 días. Posteriormente, Carlos de Inglaterra logrou superar dita marca, pois ostenta o título dende o 26 de xullo de 1958.
O seu reinado viu o primeiro recoñecemento oficial do oficio de primeiro ministro. Converteuse no primeiro monarca británico en visitar Rusia (1908).
Foi sucedido polo seu fillo, Xurxo V do Reino Unido.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "1 Sovereign - Edward VII". Numista.com
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte] Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |