Gran Premio do Canadá de 1981

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gran Premio de Canadá de 1981
Detalles da carreira
Carreira 14 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1981.
Trazado do Circuíto Gilles Villeneuve.
Trazado do Circuíto Gilles Villeneuve.
Data 27 de setembro de 1981
Nome oficial XXI Gran Premio do Canadá
Localización Circuíto Gilles Villeneuve, Montreal, Canadá
Percorrido Circuíto semipermanente
4´410 km
Distancia 63 voltas, 277´830 km
ClimaHúmido e frío, con temperaturas de ata 20 °C, ventos de 15 km/h[1]
Pole position
Piloto Nelson Piquet Brabham-Ford
Tempo 1:29.211
Volta rápida
Piloto John Watson McLaren-Ford
Tempo 1:49.475 na volta 43
Podio
Primeiro Francia Jacques Laffite Ligier-Matra
Segundo John Watson McLaren-Ford
Terceiro Gilles Villeneuve Ferrari

O Gran Premio do Canadá de 1981 foi unha carreira de Fórmula 1, celebrada no Circuíto Île Notre-Dame, Montreal, Canadá o 27 de setembro de 1981. A carreira, foi a 14ª e penúltima carreira da tempada de 1981, o 20º Gran Premio do Canadá e o cuarto, que se celebrou en Montreal. A carreira disputouse sobre 63 voltas ao circuíto de 4´41 quilómetros de lonxitude para unha distancia total de carreira de 278 quilómetros.

Resumo da carreira[editar | editar a fonte]

Sería a última vitoria de Ligier durante quince anos, ata o Gran Premio de Mónaco de 1996. Williams asegurou o campionato de construtores de 1981 a falta dunha carreira, xa que os dous puntos anotados polo equipo Brabham non eran suficientes para permitirlles coller aos Williams na última carreira. Esta tamén foi a última vez que o Gran Premio do Canadá celebrouse no final da tempada.

Antes da carreira[editar | editar a fonte]

Antes da carreira, Alan Jones anunciou que se retiraba do deporte logo de alzarse co título o ano anterior. Os rumores tamén no paddock tamén dicían que Niki Lauda probara para McLaren no Circuíto de Donington Park e que estaba planeando o regreso.

Cualificación[editar | editar a fonte]

Nelson Piquet asegurou a pole cun tempo de 1: 29.221, co seu rival Carlos Reutemann xunto a el na primeira fila. O top ten foi completado por: Jones, Prost, Mansell, Rebaque, de Angelis, Arnoux, Watson e Laffite respectivamente.

Carreira[editar | editar a fonte]

A saída da carreira viuse empanada polo mal tempo. Inmediatamente logo da saída, Jones tomou a dianteira logo dunha colisión menor con Reutemann que deixou a Reutemann atrás. Na metade da grella, Arnoux e Pironi chocaron co resultado de que Arnoux quedou fóra da carreira. Na volta 7, Jones trompeou e Piquet tivo que facer unha acción evasiva, ambos perderon posición. Prost tomou a dianteira con Laffite, que subira desde a décima posición, segundo. O liderado de Prost non durou moito, xa que Laffite pasouno na volta 13, e mantivo o liderado ata o final da carreira. Villeneuve tivo un pequeno accidente que danou o seu alerón dianteiro que voou do coche, aínda que amañouse para manter o control ata o final da carreira, sen o alerón dianteiro e baixo a choiva. Prost foi finalmente superado por Villeneuve e Watson, antes de retirarse logo dun accidente na volta 48. Watson foi capaz de atrapar e pasar Villeneuve unhas voltas despois e os dous terminaron segundo e terceiro respectivamente, Villeneuve alzouse co seu terceiro e último podio do ano na súa terra natal. Bruno Giacomelli de Alfa Romeo, que comezara 15º, terminou cuarto, co pole Piquet detrás del.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Tempo Distacia
1 5 Nelson Piquet Brabham-Ford 1:29.211 -
2 2 Carlos Reutemann Williams-Ford 1:29.359 +0.148
3 1 Australia Alan Jones Williams-Ford 1:29.728 +0.517
4 15 Francia Alain Prost Renault 1:29.908 +0.697
5 12 Nigel Mansell Lotus-Ford 1:29.997 +0.786
6 6 Héctor Rebaque Brabham-Ford 1:30.182 +0.971
7 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 1:30.231 +1.020
8 16 Francia René Arnoux Renault 1:30.232 +1.021
9 7 John Watson McLaren-Ford 1:30.566 +1.355
10 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 1:30.705 +1.494
11 27 Gilles Villeneuve Ferrari 1:31.115 +1.904
12 28 Francia Didier Pironi Ferrari 1:31.350 +2.139
13 8 Italia Andrea de Cesaris McLaren-Ford 1:31.507 +2.296
14 3 Eddie Cheever Tyrrell-Ford 1:31.547 +2.336
15 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 1:31.600 +2.389
16 22 Mario Andretti Alfa Romeo 1:31.740 +2.529
17 25 Francia Patrick Tambay Ligier-Matra 1:31.747 +2.536
18 29 Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford 1:31.969 +2.758
19 33 Suíza Marc Surer Theodore-Ford 1:32.253 +3.042
20 17 Derek Daly March-Ford 1:32.305 +3.094
21 9 Slim Borgudd ATS-Ford 1:32.652 +3.441
22 4 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 1:32.709 +3.498
23 32 Francia Jean-Pierre Jarier Osella-Ford 1:33.432 +4.221
24 14 Chile Eliseo Salazar Ensign-Ford 1:33.848 +4.637
NSC 20 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 1:34.310 +5.099
NSC 21 Chico Serra Fittipaldi-Ford 1:36.546 +7.335
NSC 35 Brian Henton Toleman-Hart 1:36.648 +7.437
NSC 30 Jacques Villeneuve Arrows-Ford 1:36.729 +7.518
NSC 36 Derek Warwick Toleman-Hart 1:36.999 +7.788
NSC 31 Italia Beppe Gabbiani Osella-Ford 1:37.493 +8.282

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 63 2:01:25.20 10 9
2 7 John Watson McLaren-Ford 63 + 6.23 9 6
3 27 Gilles Villeneuve Ferrari 63 + 1:50.27 11 4
4 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 62 + 1 volta 15 3
5 5 Nelson Piquet Brabham-Ford 62 + 1 volta 1 2
6 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 62 + 1 volta 7 1
7 22 Mario Andretti Alfa Romeo 62 + 1 volta 16
8 17 Derek Daly March-Ford 61 + 2 voltas 20
9 33 Suíza Marc Surer Theodore-Ford 61 + 2 voltas 19
10 2 Carlos Reutemann Williams-Ford 60 + 3 voltas 2
11 4 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 59 + 4 voltas 22
12 3 Eddie Cheever Tyrrell-Ford 56 Motor 14
Ret 8 Italia Andrea de Cesaris McLaren-Ford 51 Trompo 13
Ret 15 Francia Alain Prost Renault 48 Colisión 4
Ret 12 Nigel Mansell Lotus-Ford 45 Colisión 5
Ret 9 Slim Borgudd ATS-Ford 40 Trompo 21
Ret 6 Héctor Rebaque Brabham-Ford 35 Trompo 6
Ret 32 Francia Jean-Pierre Jarier Osella-Ford 26 Colisión 23
Ret 1 Australia Alan Jones Williams-Ford 24 Dirección 3
Ret 28 Francia Didier Pironi Ferrari 24 Encendido 12
Ret 14 Chile Eliseo Salazar Ensign-Ford 8 Trompo 24
Ret 25 Francia Patrick Tambay Ligier-Matra 6 Trompo 17
Ret 29 Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford 6 Trompo 18
Ret 16 Francia René Arnoux Renault 0 Colisión 8
NSC 20 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford
NSC 21 Chico Serra Fittipaldi-Ford
NSC 35 Brian Henton Toleman-Hart
NSC 30 Jacques Villeneuve Arrows-Ford
NSC 36 Derek Warwick Toleman-Hart
NSC 31 Italia Beppe Gabbiani Osella-Ford

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 1981
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1981
Carreira seguinte:
Gran Premio Caesars Palace de 1981
Carreira anterior:
Gran Premio do Canadá de 1980
Gran Premio do Canadá Carreira seguinte:
Gran Premio do Canadá de 1982

Notas[editar | editar a fonte]

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-16. 

  1. "Weather information for the "1981 Canadian Grand Prix"". The Old Farmers' Almanac. Consultado o 2014-09-08. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]