Tazacorte
Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Estado | España | ||||
Comunidade autónoma | Illas Canarias | ||||
Provincia | Provincia de Santa Cruz de Tenerife | ||||
Capital | Tazacorte | ||||
Poboación | |||||
Poboación | 4.575 (2023) (402,37 hab./km²) | ||||
Xeografía | |||||
Superficie | 11,37 km² | ||||
Bañado por | Océano Atlántico | ||||
Altitude | 107 m | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Organización política | |||||
• Alcaldesa | Carmen Maria Acosta Acosta (en) | ||||
Identificador descritivo | |||||
Código postal | 38770 e 38779 | ||||
Fuso horario | |||||
Código INE | 38045 | ||||
Páxina web | tazacorte.es |
Tazacorte (ou Villa y Puerto de Tazacorte) é un municipio español situado no oeste da illa de La Palma e pertencente á provincia de Santa Cruz de Tenerife (Canarias).
Historia
[editar | editar a fonte]Alonso Fernández de Lugo iniciou a conquista de La Palma pola desembocadura do barranco das Angustias, onde hoxe se atopa o Porto de Tazacorte, o 29 de setembro de 1492. Desembarcou sen resistencia, o que permitiu un posterior asentamento pacífico no chairo de Tazacorte, enclave onde se levantou o primeiro campamento e erixiuse a ermida de San Miguel.
Tras sucesivas vendas e traspasos, en 1513, a fértil Facenda de Tazacorte foi adquirida polo flamengo Jacome Groenenberg, que hispanizaría o seu nome en Jácome Monteverde. En diante a propiedade dedicarase cultivo da cana de azucre, nun réxime de explotación de características semifeudales.
O ancoradoiro do Porto de Tazacorte era o segundo en importancia de La Palma, despois do da capital. Desde o século XVI recalaban na súa rada embarcacións nacionais e estranxeiras que exportaban cana de azucre, viño e outras producións do país. A finais do século XVIII, nunha época de escaseza, os campesiños de Tazacorte eran pobres de bens de fortuna, mal comidos e mal vestidos e como principal alimento consumían pan feito con fariña de raíces de fento.
En agosto de 1812, formouse o municipio de Los Llanos coa poboación do mesmo nome como cabeceira, máis El Paso, Argual e Tazacorte como pagos principais. En 1815 empezou a diminuír a produtividade e a rendibilidade da cana de azucre, que é unha planta esixente e a produción minguou nos esgotados chans da comarca. En 1830 pechouse o último enxeño azucreiro de Tazacorte e, a partir desas datas son substituídos por cultivos de autoconsumo, con todo a partir de 1850 Tazacorte atopou na pesca e o cultivo da cochinilla dúas actividades económicas que achegarán riquezas a uns e medios para subsistir para outros.
Desde 1890, ao tabaco, ao azucre, e aos cargamentos de cochinilla que aínda se colocaban nos mercados exteriores, engadíuselles a crecente produción de tomates, primeiro, e, enseguida, de plátanos.
Século XX
[editar | editar a fonte]O final da Gran Guerra abriu novamente os mercados europeos ao plátano e ao tomate. A partir de 1919 a empresa británica Fyffes Limited, arrienda as leiras dos maiores propietarios do municipio. A compañía mellora as plantacións de plátanos vendendo cada vez máis maiores cantidades e a mellor prezo de modo que a mediados dos anos vinte o 70% da poboación de Tazacorte traballaba ao redor da exportación de plátanos.
En 1923, o pago de Tazacorte era o núcleo de maior poboación do municipio de Los Llanos, con 2.316 habitantes e o de maior desenvolvemento económico do Val de Aridane.
O 16 de setembro de 1925 o Goberno ditatorial de Primo de Rivera concede o decreto polo que Tazacorte obtén a independencia de Los Llanos. O seu primeiro alcalde foi o mestre e presidente de Unión Patriótica, Miguel Medina Quesada.
En agosto de 1926, en Tazacorte declárase unha epidemia de peste que afecta a un gran número da poboación.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Tazacorte |