Letras do noso tempo

Letras do noso tempo
	detalle da cuberta
Autor/a	Francisco Fernández del Riego
Orixe	España
Lingua	lingua galega
Tema(s)	literatura universal
Xénero(s)	crítica literaria
Editorial	Editorial Galaxia
Data de pub.	xullo de 1974
Formato	20 x 13,5 cm
Páxinas	246 páxs. + 8 láminas
ISBN	ISBN 84-7154-219-6
	[ editar datos en Wikidata ]

Letras do noso tempo é un libro de crítica literaria en lingua galega, de 246 páxinas, da autoría de Francisco Fernández del Riego, publicado en Vigo pola Editorial Galaxia, en xullo de 1974.^[1]

Contido[editar | editar a fonte]

Contén ensaios sobre a a obra de autores contemporáneos das literaturas en inglés, francés, grego, italiano, alemán e castelán, como John Dos Passos, Ernest Hemingway, William Faulkner, John Steinbeck, Henry Miller, Norman Mailer, Truman Capote, William Styron, Jack Kerouac, Graham Greene, William Golding, Lawrence Durrell, Louis-Ferdinand Céline, Jean-Paul Sartre, Simone de Beauvoir, Albert Camus, Alain Robbe-Grillet, Nathalie Sarraute, Michel Butor, Marguerite Duras, Claude Simon, Nikos Kazantzakis, Giorgos Seferis, Dino Buzzati, Alberto Moravia, Elio Vittorini, Cesare Pavese, Pier Paolo Pasolini, Vasco Pratolini, Italo Calvino, Ignazio Silone, Carlo Cassola, Giorgio Bassani, Robert Musil, Hans Erich Nossack, Hermann Kasack, Günter Grass, Heinrich Böll, Martin Walser, Peter Handke, Jorge Luis Borges, Miguel Ángel Asturias, Mario Vargas Llosa, Gabriel García Márquez, Juan Rulfo, Alejo Carpentier, Julio Cortázar, João Guimarães Rosa, Bertolt Brecht, Peter Weiss, Friedrich Dürrenmatt, Max Frisch, Jean Anouilh, Arthur Miller, Tennessee Williams, Tankred Dorst, Samuel Beckett, Eugène Ionesco, Arthur Adamov e Jean Genet.

Índice

"Limiar"
"O fenómeno novelístico norteamericano"
"A novela francesa contemporánea"
"Tres escritores ingleses"
"Os gregos Kazantzakis e Seferis"
"O chamado neorrealismo italiano"
"Novelistas alemáns e o "grupo 47""
"Literatura do "orbe novo""
"A dramática contemporánea"
"O teatro do absurdo"

Recepción[editar | editar a fonte]

Carlos Durán dixo do libro que "a abondosa parte (case a mitade do libro) adicada á literatura en inglés e francés é do millor que se pode atopar hoxe en calquera língua culta e podería mesmo servir pra un curso de introdución a esas literaturas", unha obra esta onde Fernández del Riego fai unha severa crítica da "novela de protesta, que naceu nos Estados Unidos e veu desembocar na 'novela verdade' que en Truman Capote, por exemplo, dexenera en reportaxe xornalístico (tal é a manía polo dato e a documentación), chegando por ahí a un calexón sen saída na novela norteamericana" en referencia a In Cold Blood de Truman Capote, aparecida en 1966.^[2]