Las Lajas, Neuquén

Las Lajas, Neuquén

Localización
38°31′24″S 70°22′03″O
Estado	Arxentina
Provincia da Arxentina	Provincia de Neuquén
Departamento da Argentina (pt)	Picunches (pt)
Capital de	Picunches (pt)
Poboación
Poboación	6.215 (2022)
Xeografía
Altitude	703 m-718 m
Organización política
Órgano lexislativo	Q130287516 , (Escano: 7)
Identificador descritivo
Código postal	8347
Fuso horario	UTC−03:00
Prefixo telefónico	02942
Páxina web	laslajas.gov.ar

Las Lajas é a localidade cabeceira do departamento Picunches, na provincia do Neuquén, Arxentina. Situada sobre a marxe dereita do río Agre, a 58 quilómetros da cidade de Zapala, e a 234 quilómetros da cidade de Neuquén, capital da provincia, xusto no cruzamento da Ruta Nacional 40 (Arxentina) coa Ruta Nacional 242 (Arxentina) e a 713 metros sobre o nivel do mar.

Despregamento das Forzas Armadas da Arxentina nas Lajas

Exército Arxentino

Unidades da Guarnición Militar Las Lajas	Sigla
Rexemento de Infantaría de Montaña 21 Tenente Xeral Rufino Ortega	RIM 21

Historia

Foi fundada polo xeneral Enrique Godoy, o 8 de febreiro de 1897, sen cerimonia nin acto político, constituíndose así o asentamento do cuartel xeral de efectivos dos rexementos 8 e 9 de Cabalaría, que viñan cumprir a consolidación pacífica das “terras gañadas ao indio”, e integradas definitivamente ao patrimonio nacional despois da Campaña de Ándelos (1881-1883).

Administracións

En xuño de 1924, constituíuse a primeira Comisión de Fomento na localidade e actuaron como presidentes nos períodos respectivos os seguintes:

• 1924 Cándido Pizarro
• 1924- 1936 Juan Poxa
• 1936- 1954 Luís Ascheri
• 1955- 1955 Carlos A. Ríos
• 1955- 1957 José M. Espinosa
• 1957- 1958 José Finkelstëin (Presidente Veciñal)
• 1958- 1960 Juan Adad
• 1960- 1962 Saas Caram
• 1962- 1963 Isabel Jacachouri
• 1963- 1964 Delfín Maruce
• 1964- 1966 Jorge Carrizo
• 1966- 1968 Luís Ascheri (h)
• 1968- 1970 Camilo Julián
• 1970- 1971 Ernesto Bongiovanni
• 1971- 1972 Amadeo Mchelet
• 1972- 1973 Alberto Badariotti
• 1973- 1976 Neri Michelet
• 1976- 1976 Maior Erik Kovacs (imposto pola Xunta Militar)
• 1976- 1983 Camilo Julián (designado por Decreto Provincial)
• 1983- 1986 Enrique Báiz (morre sen finalizar o seu mandato)
• 1986- 1987 María Agostiña Arzola (asume por ser presidenta do corpo de concelleiros)
• 1987- 1991 Walter Adán Bustos
• 1991- 1999 Raúl Humberto Monti (2 mandatos consecutivos)
• 1999- 2003 Miguel Patricio Cayol
• 2003- 2007 Néstor Omar Báiz
• 2007- 2011 Néstor Omar Báiz
• 2011- 2015 Raúl Humberto Monti; (de licenza por enfermidade, asume a cargo a veterinaria María Angélica Espinosa, Presidenta do Concello Deliberante).

Arquitectura

Os gobernos da provincia que foron sucedéndose, pola súa banda, contribuíron ao progreso cunha serie de obras que foron transformando e dando xerarquía á poboación. O edificio da Municipalidade, a Comisaría, a antiga Central Eléctrica, plans de vivendas, a ponte sobre o río Agre, gas natural, a pavimentación urbana, a remodelación da Praza Xeneral Manuel Belgrano, parques e iluminación das Avenidas Saavedra e Belgrano, o Bulevar As Lajitas, e o Barrio 20 de Xuño, déronlle unha nova fisonomía á localidade.

A arquitectura que compón o centro histórico da cidade data de fins do século XIX e principios do XX, edificados maioritariamente en adobe, ladrillo e pedra.

Poboación

Conta con 4 464 habitantes (INDEC, 2010), o que representa un incremento do 9,47% fronte aos 4 078 habitantes (INDEC, 2001) do censo anterior. Hai un número importante de poboación voante, que chega a traballar no Rexemento de Infantaría de Montaña Nº 21 e no Escuadrón Nº 31 de Gendarmería Nacional, que permanecen na cidade por períodos curtos de tempo.

Flora

A flora da zona componse de especies nativas, (pehuén ou araucaria, lenga, ñire e colihue, entre outros) na zona de cordilleira.

Tamén se atopan outras especies de árbores e arbustos (algúns nativos), como o salgueiro, salgueiro chorón, salgueiro triste, álamo, álamo branco, carrizo, menta, poexo, ortiga, berro, carqueixa, cola de cabalo, malva loura, tomiño, tamarisco, uña de gato, pastos tenros, cortadeira, entre outros nas zonas baixas.

Fauna

A fauna nos arredores da localidade é bastante variada e inclúen ñandús, lebres europeas, guanaco, xabaril europeo, coello salvaxe, puma, cóndor andino, donicelas, gatos monteses, nutrias, raposos grises, raposos colorados, patos, papagaios, avetardas, bufos, aguias, xílgaros, canarios, cardeais, gorrións, cobras, lagartas, andoriñas, cisne de pescozo negro, garzas, cernícalos, gabiáns, gaivotas, martinetas e perdices.

Clima

O clíma na cidade e os seus arredores é árido de montaña con escasas precipitacións de 200 a 400 milímetros anuais provenientes do Océano Pacífico. As temperaturas máximas rexístranse nos meses de decembro, xaneiro e febreiro cunha media de 30°C mentres que as mínimas rexístranse no outono e inverno cunha media de 2º baixo cero. Os ventos son periódicos, sobre todo na primavera, e alcanzan velocidades que van dos 60 a 100 Km/h. A zona posúe un microclima, que ocasiona que nin o inverno nin o verán sexan tan crus como noutros lugares dos arredores, aínda que ocasionalmente se producen nevadas. A temperatura mínima absoluta rexistrada nesta localidade é de -16,6°C baixo cero (período 1901-1970).

Turismo

O microclima lajeño xunto á súa localización son puntos fortes que lle poden permitir ás Lajas ser centro de distribución turística das zonas turísticas próximas no futuro. Mentres tanto, funciona como lugar de paso para turistas que visitan localizacións turísticas como Caviahue - Copahue, Aluminé, Piñeiro Hachado, Vila O Chocón, e a zona lacustre do sur da provincia. Tamén posúe lugares de interese, como a zona limítrofe turística denominada Piñeiro Hachado, a 50 km pola Ruta Nacional 242 da comunidade. Sen dúbida, desde hai algúns anos a habilitación do Paso Internacional Piñeiro Hachado durante todo o ano xerou un importante fluxo de vehículos e, por conseguinte, unha cantidade de visitantes inusitada noutras épocas invernais, que á vez se deteñen, descansan e reabastecen na localidade.

Pero máis aló do ámbito propiamente comercial, existe tamén unha situación que a comuna está a traballar xunto a investidores privados desde hai xa algúns anos e está referida á actividade turística en si.

A posta en funcionamento do sistema multimodal foi un feito de relevancia para toda a rexión, xa que permitiu a habilitación todo o ano do Paso e desta maneira lograr un maior fluxo de visitantes; este sistema permitiulle á zona ademais poder aproveitar todo o transporte (pasaxeiros e carga) que se traslada polas rutas arxentinas cara ao veciño país de Chile.

Piñeiro Hachado posúe lugares de interese dentro da mesma localidade, como a estatua do Cóndor, realizada en obsidiana, o antigo fortín histórico, o Museo Municipal e o centro histórico, formado polo Palacio Municipal, a comisaría, o xulgado, o rexistro civil e vivendas antigas.

Economía

A principal fonte de ingresos está representada por empregos xerados polo estado Nacional, Provincial e Municipal: o Exército Arxentino ten destacado alí o Rexemento de Infantaría de Montaña 21, a Gendarmería Nacional conta cunha comandancia rexional, o Estado Provincial a través do Banco da Provincia, o Ente Provincial de Enerxía, oficinas de Produción e escolas que xeran postos de traballo con mestres e profesores, e o Hospital provincial, son as súas principais actividades laborais, ademais instaláronse algúns puntos de moenda de minerais que exportan o produto a Chile polo Paso de Piñeiro Hachado, que se atopa moi preto e ademais hai un gran movemento de transporte, que deixa beneficios aos servizos que presta a cidade.

A produción de pasto

A calidade dos pastos é excelente, cun interesante traballo en pos de lograr cada vez mellores resultados no cultivo, principalmente de alfalfa, experimentando coas diversas variedades da mesma buscando a que mellor se adapte ao clima e composición do terreo. A produción de fardos de alfalfa como forraxe, foi e segue sendo unha das principais actividades agropecuarias desenvolvidas na zona. En honra a esta actividade realízase anualmente a Festa do Pasto.

Esta festividade ten lugar o segundo fin de semana do mes de abril de cada ano e reúne a expositores, artesáns e produtores que venden os seus produtos. Comeza cun desfile polas avenidas céntricas de institucións e gauchos a cabalo. Tamén se desenvolven actividades de destreza, como doma de tenreiros e años e outras. En contraste coas actividades diúrnas, realízase na noite do venres un baile crioulo, e na do sábado, o festival central que reúne a artistas locais, rexionais e nacionais.

Parroquias da Igrexa católica nas Lajas

Igrexa católica

Diocese	Neuquén
Parroquia	Inmaculada Concepción

Cidades irmás

• Nacemento (Chile)

Ligazóns externas

• Sitio Oficial
• Coord.xeográficas e imaxes NASA, Google
• Estación Meteorolóxica As Lajas - Período 1901 -1970