Krešimir Ćosić

Krešimir Ćosić
Posición	Pivote
Altura	2,11 m (6 ft 11 in)
Peso oficial	96 kg (211 lb)
Nacemento	26 de novembro de 1948 Zagreb, Iugoslavia
Morte	25 de maio de 1995 (46 anos) Baltimore, Estados Unidos
Carreira
Tempadas	1965–1983
Canteira	KK Zadar
Internacional	Iugoslavia (1966-1983)
Equipo(s)
KK Zadar (1965–1969) BYU Cougars (1970–1973) KK Zadar (1973-1976) Union Olimpija (1976–1978) Virtus Bologna (1978–1980) Cibona (1980–1983)
Estatísticas (XX.OO)
Puntos	340 (11,0 pp)
Partidos	31
Vitorias	25 (81%)
Premios
1× Xogos Olímpicos (1980) 2× Mundial (1970, 1978) 3× Eurobasket (1973, 1975, 1977) 1× Copa de Europa (1982) 6× YUBA (1965, 1967-68, 1974-75, 1982) 4× Copa Iugosl. (1970, 1981-83) 2× LEGA (1979-80)
Basketball Hall of Fame como xogador
Adestrador
Jugoplastika Split (1984–1985) Iugoslavia (1986–1988) Virtus Bologna (1987–1988) AEK Atenas (1988-1992)

Krešimir Ćosić, nado o 26 de novembro de 1948 en Zagreb, Iugoslavia (actual Croacia) e finado o 25 de maio de 1995 en Baltimore, Estados Unidos, foi un xogador e adestrador profesional de baloncesto croata. A Copa de Croacia de baloncesto recibe o nome de Kup Krešimira Ćosića (do croata: Copa Krešimir Ćosić) na súa honra.

Considerado un dos trinta e cinco mellores xogadores da historia da Euroliga, é tamén membro do Basketball Hall of Fame (o terceiro xogador non americano en conseguilo) e do FIBA Hall of Fame. Embaixador croata en Washington, D.C. (Estados Unidos), foi tamén un líder espiritual e misioneiro da Igrexa de Xesús Cristo dos Santos dos Últimos Días. Cunha altura de 2,11 metros xogaba na posición de pivote.

Traxectoria

Zadar e a NCAA

Os seus primeiros pasos baloncestísticos deunos na cidade de Zadar, no equipo local do KK Zadar. Con apenas 17 anos xa gañara o seu primeiro título, a liga de Iugoslavia, algo que repetiría en 1967 e 1968. O 6 de agosto de 1967 conseguría un récord que non foi batido até moitos anos despois por outro gran xogador, Dražen Petrović, anotando 61 puntos nun partido de liga. Con 20 anos foi convocado coa selección iugoslava para participar nos Xogos Olímpicos de México 1968, onde conseguiron a medalla de prata tras perder na final coa selección dos Estados Unidos por 65 a 50.

Non tardaron en fixarse nel no país inventor do baloncesto a acabou índo a xogar á universidade mormona de Brigham Young, converténdose no primeiro europeo en irse a xogar alén do Atlántico. O seu paso polo equipo, onde xogou entre 1971 e 1973, foi todo un éxito, sendo elixido en dúas ocasións "All-American", e promediando 19,1 puntos por partido. A súa camiseta co número 11 foi retirada en 2006 por Brigham Young como homenaxe á súa traxectoria deportiva, sendo o segundo xogador dese equipo que recibe tal honra tras Danny Ainge. Ademais, alí converteuse en líder e misioneiro da Igrexa de Xesucristo dos Santos dos Últimos Días, sendo bautizado por Hugh Nibley, un dos especialistas máis famosos desta doutrina.

Regreso a Europa

A pesar de ser seleccionado no draft da NBA en dúas ocasións (en 1972 na posición 144 da décima rolda por Portland Trail Blazers, e en 1973 na posición 84 da quinta rolda por Los Angeles Lakers, e mesmo no draft da ABA polos Carolina Cougars, mais finalmente decidiu decidiu a Iugoslavia, cedendo ás presións gobernamentais.

Alí asinou co seu primeiro equipo, o KK Zadar, que o ano anterior estiver a piques de perder a categoría. Con todo, coa súa achega converteuno en campión de liga en 1974 e en 1975. Tras pasar dous anos na Union Olimpija de Liubliana, decidiu irse a unha liga potente como a italiana, fichando pola Virtus Bolgna, equipo co que gañou de novo dous campionatos de liga, en 1979 e 1980. Tras ese ano decide regresar ao seu pais, fichando pola Cibona Zagreb, gañando a liga nunha ocasión (1981) e a copa noutras tres. Ademais anotouse o seu primeiro título europeo de clubs, ao gañar ao Real Madrid a final da Recopa de Europa por 93 a 92, nun partido disputado en Bruxelas en 1982.

Tras abandonar o baloncesto en activo, seguiu vinculado ao deporte da canastra, sendo adestrador da Jugoplastika Split na tempada 1984-85. Posteriormente, en 1986 fíxose cargo durante un ano do posto de seleccionador nacional de Iugoslavia. Rematou a súa carreira no baloncesto profesional adestrando en Italia ao seu exequipo Virtus Bologna, e en Grecia ao AEK Atenas.

Equipos

Xogador

• KK Zadar (1964-1969)
• Universidade de Brigham Young (1970-1973)
• KK Zadar (1973-1975)
• Brest Ljubljana (1976-1978)
• Sinudyne Bolgna (1978-1980)
• Cibona Zagreb (1980-1983)

Adestrador

• Jugoplastika Split (1984–1985)
• Iugoslavia (1986–1988)
• Sinudyne Bolgna (1987–1988)
• AEK Atenas (1988-1992)

Selección iugoslava

Cadro de medallas
Iugoslavia
Xogos Olímpicos
Prata	México 68	Iugoslavia
Prata	Montreal 76	Iugoslavia
Ouro	Moscova 80	Iugoslavia
Campionato do Mundo
Prata	Uruguai 67	Iugoslavia
Ouro	Eslovenia 70	Iugoslavia
Prata	Porto Rico 74	Iugoslavia
Ouro	Filipinas 78	Iugoslavia
Eurobasket
Prata	Italia 69	Iugoslavia
Prata	Alemaña 71	Iugoslavia
Ouro	España 73	Iugoslavia
Ouro	Iugoslavia 75	Iugoslavia
Ouro	Bélxica 77	Iugoslavia
Bronce	Italia 79	Iugoslavia
Prata	Checoslovaquia 81	Iugoslavia

Ćosić Foi 303 veces internacional coa selección de Iugoslavia. Acudiu coa mesma a catro Xogos Olímpicos: México 1968, Múnic 1972, Montreal 1976 e Moscova 1980, gañando a medalla de prata nas dúas primeiras ocasións e por fin o ouro en 1980.

Participou tembién en catro edicións do Campionato Mundial de Baloncesto, gañando o ouro en 1970 en Liubliana e en 1978 en Manila, e a prata en Montevideo en 1967 e Porto Rico en 1974. En canto aos Campionatos Europeos de Baloncesto, participou en sete ocasiones, gañando a medalla de ouro en tres delas, en 1973, 1975 e 1977.

Labor como diplomático

Nos seus últimos anos de vida Ćosić exerceu como conselleiro da Embaixada de Croacia en Washington, D.C., mesmo continuou exercendo o seu labor cando se lle detectou un cancro que finalmente acabaría coa súa vida. Dada a súa encantadora personalidade contribuíu en gran medida a mellorar as relacións de amizade entre Croacia e Estados Unidos, recibindo en 1993 o prestixioso Premio da Liberdade pola súa contribución á promoción da paz e a reconciliación dos grupos étnicos no seu país. Faleceu en 1995, na cidade de Baltimore (Estado de Maryland), vítima dun Linfoma de Non-Hodgkin.

Premios

• En 1996 foi incluído no prestixioso Basketball Hall of Fame, sendo un dos primeiros xogadores europeos en logralo.
• En 2007 é incluído no Salón da Fama FIBA a título póstumo.
• Desde 1998, a Copa de baloncesto de Croacia recibe o nome de Copa Krešimir Ćosić na súa honra.
• Na cidade de Zadar ten unha rúa co seu nome. Ademais o 4 de abril de 2002 inaugurouse un monumento coa súa figura fronte ao Palacio dos Deportes de Jazine.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina no FIBA Hall of Fame
• Páxina no Basketball Hall of Fame