John Lee

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Para o cantante de blues estadounidense, véxase John Lee Hooker


Infotaula de personaJohn Lee

John Lee
nunha litografía de T. H. Maguire de 1849 [1]

Biografía
Nacemento(en) John Fiott Editar o valor em Wikidata
28 de abril de 1783
Morte25 de febreiro de 1866 (83 anos)
Hartwell, Buckinghamshire
Inglaterra.
1º Presidente da Real Sociedade Numismática
1836 – 1839 – Edward Hawkins → Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidade Británica
Educación St John's College, Cambridge.
Actividade
Campo de traballoAstronomía, numismática, dereito, matemática.
Ocupaciónastrónomo , matemático , anticuario , Barrister , numismático , filántropo Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeCecilia Rutter (1833).
Louisa Catherine (1855).
WikiTree: Fiott-4


John Lee (chamado orixinalmente John Fiott), nado o 28 de abril de 1783 e finado en Hartwell, Buckinghamshire, o 25 de febreiro de 1866, foi un filántropo, astrónomo, matemático, numismático, anticuario e avogado inglés, que presidiu varias sociedades científicas do seu país.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Primeiros anos e formación[editar | editar a fonte]

John Lee naceu o 28 de abril de 1788, fillo máis vello de Harriet Lee e do comerciante londiniense John Fiott,[2][3] descendente da antiga casa borgoñesa de Fiott de Dijon.[4][5] A súa nai morreu en xuño de 1795, cando John tiña 11 anos.[6]

Cursou estudos superiores de Matemáticas no St. John's College, da Universidade de Cambridge, entre 1802 e 1806. En 1809 acadou o seu mestrado e en 1816 o grao de doutor.[7] Durante esta etapa universitaria, entre 1807 e 1810, viaxou cunha bolsa de estudos por Europa e Oriente, sinaladamente por Grecia, Exipto e Terra Santa,[3] e comezou a confeccionar a súa colección de antigüidades,[2][4][5] entre as que destacan moedas e medallas orientais e moldes de xemas.[6]

Carreira xudicial[editar | editar a fonte]

Á súa volta a Inglaterra retomou os estudos universitarios e cursou Dereito. O 3 de novembro de 1816 ingresou no Colexio de Avogados, do que posteriormente foi tesoureiro e bibliotecario.[5] Exerceu como membro dos tribunais eclesiásticos ata a súa supresión en 1858 e, á idade de 81 anos, converteuse en xuíz en 1864 e foi nomeado conselleiro da raíña.[2][6]

Carreira científica[editar | editar a fonte]

John Lee interesouse polo mundo científico ao longo de toda a súa vida.[6] Coa axuda do vicealmirante William Henry Smyth construíu en 1830 un observatorio no pórtico sur da súa residencia Hartwell House, aberto á súa utilización polos científicos que o precisasen,[2] e en 1837 James Epps pasou a ser o seu astrónomo asistente permanente. Lee foi membro da Royal Astronomical Society desde 1824, o seu tesoureiro entre 1831 e 1840, e o seu presidente entre 1861 e 1862.[2] En 1836 e en 1844 doou á sociedade varias propiedade familiares co fin de promover a astronomía en relación coa teoloxía.[4][8]

O cráter lunar Lee, chamado así na honra de John Lee.

O 24 de febreiro de 1831 foi elixido membro da Royal Society.[2] Tamén foi membro da Geological Society, e froito dos faladoiros mantidos cos seus amigos, eruditos en diversas áreas do saber, creáronse as sociedades Meteorolóxica, Siroexipcia e Anglobíblica,[8] ás que pertenceu o resto da súa vida.[2][5]

O cráter lunar Lee leva ese nome na honra de John Lee.[9]

Outros intereses[editar | editar a fonte]

Lee foi admitido en 1828 como membro da Sociedade de Anticuarios de Londres. Tamén foi un dos fundadores da Real Sociedade Numismática, igualmente de Londres, da que foi o seu primeiro presidente entre 1836 e 1839.[6][10] A reunión inaugural desta Sociedade tivo lugar o 27 de xuño de 1836 na propia residencia de Lee.[3]

En 1849 publicou na revista Archæologia, da Sociedade de Anticuarios de Londres, un artigo sobre as investigacións que realizara nas Illas Xónicas na súa viaxe de estudos de 1812,[11] e tamén presentou nesa Sociedade unha descrición manuscrita dos obxectos arqueolóxicos que incorporara á súa colección durante aquela viaxe.[5][6]

En 1862 foi presidente do congreso da Asociación Arqueolóxica Británica, que tivo lugar en Leicester.[5][8]

Ideoloxicamente era un liberal avanzado e intentou, sen éxito, representar a Aylesbury na Cámara dos Comúns en 1835, 1841, 1862 e 1863. Era partidario da unión da Igrexa de Inglaterra cos disidentes e opúñase firmemente ao romanismo.[8] En 1863 as súas opinións favorables ao dereito das mulleres a votar os membros do Parlamento foron motivo de controversia.[5][12]

Como filántropo, fixo da súa residencia un museo das súas coleccións e, entre outras accións doou mil guineas para a creación da enfermaría do condado de Buckinghamshire,[5] fundou o Fondo Lee da Real Sociedade Astronómica para axudar as viúvas e os fillos dos seus membros falecidos,[4] e regalou a esta Sociedade o Lee Circle, un valioso instrumento astronómico.[2]

Patrocinio de publicacións[editar | editar a fonte]

Agás uns poucos artigos impresos na revista Archaeologia e noutras publicacións científicas, Lee non se distinguiu como autor, pero unha mostra máis da súa filantropía foi o patrocinio económico das obras de W. H. Smyth, acerca das coleccións familiares de Lee ou como resultado das experimentacións no seu observatorio:[3][4][8]

Vida persoal[editar | editar a fonte]

A residencia de Hartwell House, en Buckinghamshire.

O 4 de outubro de 1815, John abandonou o seu apelido paterno natal (Fiott) e asumiu o materno (Lee) por mor dunha licenza real, en virtude do testamento do seu tío materno, William Lee Antonie,[3][4] de Bedfordshire, polo que ao mesmo tempo asumía as propiedades familiares de Colworth House en Bedfordshire, Totteridge Park e outras terras, e en 1827 herdou ademais do reverendo George Lee a propiedade de Hartwell House, en Buckinghamshire.[6]

John Lee casou en 1833 con Cecilia Rutter, quen faleceu o 1 de abril de 1854. En segundas nupcias, casou con Louisa Catherine o 29 de novembro de 1855. Ao non ter descendencia con ningunha das súas dúas esposas,[3][5] os seus bens pasaron ao seu irmán, o reverendo Nicholas Fiott, quen asumiu tamén o apelido Lee.[8]

John Lee finou na súa residencia de Hartwell House, preto de Aylesbury, o 25 de febreiro de 1866, aos 83 anos.[5][8]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "John Lee. Lithograph by T. H. Maguire, 1849". WellcomeCollection. org.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 "John Lee". En Proceedings of the Royal Society of London. Vol. 16. 1867-1868. Páxinas XXX-XXXI.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 "John Lee". En Numismatic Chronicle. Vol. 6. 1866. Royal Numismatic Society. Páxinas 13-15.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 "John Lee". En Monthly Notices Astronomical Society. Vol. 27. Nº 4. 8 de febreiro de 1867. Páxinas 109-110.
  5. ↑ 5,00 5,01 5,02 5,03 5,04 5,05 5,06 5,07 5,08 5,09 "Biographical Memoirs: John Lee". En Journal of British Archæological Association. Vol. 23. 1867. Páxinas 302-305.
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Boasse, G. G. (1890). Páxina 362.
  7. ↑ "Fiott (post Lee), John." A Cambridge Alumni Database (ACAD). University of Cambridge.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 8,6 Boasse, G. G. (1890). Páxina 363.
  9. ↑ "Lee". Gazetteer of Planetary Nomenclature.
  10. ↑ "Presidents of the Society". The Royal Numismatic Society.
  11. ↑ "Antiquarian Researches in the Ionian Islands, in the year 1812". En Archaeologia, or Miscellaneous tracts relating to antiquity. Volume XXXIII. 1849. Páxinas 36-54
  12. ↑ "Dr. Lee, of Hartwell". En The Times. 1 de marzo de 1866. Páxina 11.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Predecesor:
Inexistente.
Presidente da Royal Numismatic Society
1836-1839 		Sucesor:
Edward Hawkins
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=John_Lee&oldid=6470808»