Gran Premio do Reino Unido de 1973

Gran Premio de Reino Unido de 1973
Detalles da carreira
	Carreira 9 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1973.
	; Trazado do circuíto de Silverstone
Data	14 de xullo de 1973
Nome oficial	XXVI RAC British Grand Prix
Localización	Circuíto de Silverstone, Northamptonshire e Buckinghamshire, Reino Unido
Percorrido	Percorrido permanente de carreira ; 4´711 km
Distancia	67 voltas, 315´597 km
Clima	Seco
Pole position
Tempo	1:16.3
Volta rápida
Tempo	1:18.6 na volta 50
Podio

O Gran Premio do Reino Unido de 1973 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 14 de xullo de 1973 no circuíto de Silverstone, Northamptonshire e Buckinghamshire, Inglaterra. Foi a novena carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1973.

Informe da carreira[editar | editar a fonte]

A carreira é coñecida polo choque en cadea na primeira volta que finalmente causou a retirada de once vehículos. O accidente ocorreu cando Jody Scheckter que ía cuarto trompeou no centro da pista na saída de Woodcote (a última curva) ao final da primeira volta, facendo que moitos outros coches chocaran e estreláranse. A carreira detívose ao final da segunda volta, polo choque en cadea, e reiniciouse na distancia inicial. Andrea de Adamich retirouse do deporte logo desta carreira debido ás lesións recibidas no accidente. Nove automóbiles foron eliminados no choque en cadea (incluíndo os tres coches de fabrica de Surtees), 18 vehículos comezaron no reinicio dos 29 coches que comezaron (David Purley e Graham McRae tamén quedaron fóra da carreira na primeira volta en incidentes separados).

Na primeira volta, unha rápida saída de Jackie Stewart levouno do cuarto ao primeiro lugar en menos de media volta. Na curva Becketts (que era a terceira das oito curvas do circuíto orixinal de Silverstone) Stewart apurou a freada e pasou ao líder da carreira Ronnie Peterson tomando a dianteira. Desafortunadamente para Stewart, o gran choque en cadea ao final da primeira volta provocou que a carreira fora reiniciada e tivo que empezar de novo cuarto. Esta vez foi Niki Lauda quen tivo un excelente comezo e colocouse segundo detrás de Peterson, con Stewart terceiro. Stewart pasou a Lauda na segunda volta, e logo atacou a Peterson. Na sexta volta, Stewart intentou de novo pasar a Peterson para ser líder, pero o piloto sueco pechou a porta, Stewart perdeu o control do seu Tyrrell e trompeou no espeso céspede. Malia que foi capaz de continuar, Stewart rexistrou o seu peor resultado da tempada: o 10º lugar dos 13 finalistas.

Outra notable pilotaxe fíxoa James Hunt no seu Hesketh Racing March, que correu na maior parte da carreira en cuarta posición e tomou parte na batalla a 4 bandas polo liderado entre el, Peterson, Denny Hulme e Peter Revson. O piloto americano Revson gañou o seu primeiro Gran Premio con 2´8 segundos sobre Peterson, e ía a gañar de novo en Mosport no Canadá. Só 8 meses despois da súa primeira vitoria na F1 en Silverstone, morrería nun accidente nas probas previas en Kyalami en Suráfrica pilotando un Shadow.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	8	Peter Revson	McLaren-Ford	67	1:29:18.5	3	9
2	2	Ronnie Peterson	Lotus-Ford	67	+ 2.8	1	6
3	7	Denny Hulme	McLaren-Ford	67	+ 3.0	2	4
4	27	James Hunt	March-Ford	67	+ 3.4	11	3
5	6	François Cevert	Tyrrell-Ford	67	+ 36.6	7	2
6	10	Carlos Reutemann	Brabham-Ford	67	+ 44.7	8	1
7	19	Clay Regazzoni	BRM	67	+ 1:11.7	10
8	3	Jacky Ickx	Ferrari	67	+ 1:17.4	19
9	25	Howden Ganley	Iso Marlboro-Ford	66	+ 1 volta	18
10	5	Jackie Stewart	Tyrrell-Ford	66	+ 1 volta	4
11	15	Mike Beuttler	March-Ford	65	+ 2 voltas	24
12	21	Niki Lauda	BRM	63	+ 4 voltas	9
13	28	Rikky von Opel	Ensign-Ford	61	+ 6 voltas	21
Ret	11	Wilson Fittipaldi	Brabham-Ford	44	Fuga aceite	13
Ret	1	Emerson Fittipaldi	Lotus-Ford	36	Transmisión	5
Ret	29	John Watson	Brabham-Ford	36	Sistema combustible	23
Ret	12	Graham Hill	Shadow-Ford	24	Chasis	27
Ret	22	Chris Amon	Tecno	6	Sistema combustible	29
Ret	30	Jody Scheckter	McLaren-Ford	0	Colisión	6
Ret	23	Mike Hailwood	Surtees-Ford	0	Colisión	12
Ret	31	Jochen Mass	Surtees-Ford	0	Colisión	14
Ret	24	Carlos Pace	Surtees-Ford	0	Colisión	15
Ret	20	Jean-Pierre Beltoise	BRM	0	Colisión	17
Ret	9	Andrea de Adamich	Brabham-Ford	0	Colisión	20
Ret	14	Roger Williamson	March-Ford	0	Colisión	22
Ret	16	George Follmer	Shadow-Ford	0	Colisión	25
Ret	17	Jackie Oliver	Shadow-Ford	0	Colisión	26
Ret	26	Graham McRae	Iso Marlboro-Ford	0	Acelerador	28
Ret	18	David Purley	March-Ford	0	Trompo	16

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

Clasificación do campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Jackie Stewart	42
2	Emerson Fittipaldi	41
3	François Cevert	33
4	Ronnie Peterson	25
5	Denny Hulme	23

Clasificación do campionato de construtores

	Pos	Construtor	Puntos
	1	Lotus-Ford	58 (62)
	2	Tyrrell-Ford	53 (57)
	3	McLaren-Ford	35
1	4	Brabham-Ford	12
1	5	Ferrari	12

Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 7 mellores resultados das primeiras 8 roldas e os 6 mellores resultados das últimas 7 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.

Carreira anterior: Gran Premio de Francia de 1973	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1973	Carreira seguinte: Gran Premio dos Países Baixos de 1973
Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1972	Gran Premio do Reino Unido	Carreira seguinte: Gran Premio do Reino Unido de 1974

Notas[editar | editar a fonte]

Última carreira do campionato celebrada no circuíto de Silverstone orixinal, antes de que fora engadida a chicane en Woodcote no seguinte Gran Premio en Silverstone. O campionato de MotoGP, que chegaría a Silverstone desde a Illa de Man en 1977, utilizaría o circuíto orixinal ata 1986.
Esta foi a última carreira de Jacky Ickx con Ferrari.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

"The Official Formula 1 website". Consultado o 2008-01-22.