Gran Premio dos Países Baixos de 1973

Gran Premio de Países Baixos de 1973

Detalles da carreira
Carreira 10 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1973.
Trazado do circuíto de Zandvoort
Data	29 de xullo de 1973
Nome oficial	XX Grote Prijs van Nederland
Localización	Circuíto Zandvoort Zandvoort, Países Baixos
Percorrido	Percorrido permanente de carreira 4´180 km
Distancia	72 voltas, 304´270 km
Clima	Seco
Pole position
Piloto	Ronnie Peterson	Lotus-Ford
Tempo	1:19.47
Volta rápida
Piloto	Ronnie Peterson	Lotus-Ford
Tempo	1:20.31
Podio
Primeiro	Jackie Stewart	Tyrrell-Ford
Segundo	François Cevert	Tyrrell-Ford
Terceiro	James Hunt	March-Ford

O Gran Premio dos Países Baixos de 1973 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 29 de xullo de 1973 no circuíto de Zandvoort. Foi a décima carreira da tempada de Fórmula Un de 1973.

Zandvoort volveu ao calendario da Fórmula 1 logo dun ano de ausencia e extensas melloras de seguridade na pista de carreiras, incluíndo asfalto novo, novas barreiras e unha nova torre de control de carreira. Jackie Stewart gañou a carreira, o Gran Premio foi o cuarto dos cinco triunfos de Stewart durante a tempada de 1973, e converteuse no piloto máis exitoso de Fórmula Un de todos os tempos coa súa 26ª vitoria nun Gran Premio, superando a marca de Jim Clark de 25 vitorias.

O piloto Roger Williamson morreu na carreira, foi a primeira das dúas mortes de pilotos na tempada 1973. François Cevert, que subiu ao podio en segundo lugar na carreira, morreu durante a práctica para o Gran Premio dos Estados Unidos de 1973.

A morte de Roger Williamson

Na oitava volta da carreira a través das veloces eses preto do Oost Tunnel (Túnel de Oriente) curva a dereita, sospéitase que unha falla das lamias causou que o coche de Williamson saíra lanzado contra as barreiras a alta velocidade, o March saíu catapultado e arrastrouse 225 metros chocando coas barreiras de protección e quedando boca abaixo nas barreiras do outro lado, despois de que o depósito de combustible incendiásese debido ao rozamento contra o chan.

Purley, amigo de Williamson, aínda que non compañeiro de escudaría, aínda que usaban un auto construído polo mesmo fabricante (March), saíu do seu propio coche nun intento desesperado de salvar ao piloto accidentado. Williamson non resultara seriamente ferido no accidente, pero quedou atrapado no coche e oíuselle gritar a Purley que o sacase do vehículo, mentres este trataba en balde de darlle a volta ao monopraza. Ao principio os comentaristas da televisión holandesa, o control de carreira e outros pilotos pensaron que Purley fora quen tivera o accidente e que o piloto escapara indemne, o cal resultou en que a carreira proseguiu con total normalidade, so sacouse unha bandeira amarela, mentres Purley intentaba desesperadamente salvar a vida do seu amigo. Os comisarios da curva onde ocorrera o accidente estaban mal adestrados e equipados, de modo que foi o propio Purley quen debeu usar o extintor para tratar de apagar o lume. A vestimenta dos comisarios non era ignífuga, de modo que estes limitáronse a esperar a que chegase o camión de bombeiros mentres a carreira seguía en progreso. O lume foi relativamente débil durante tres minutos, tempo suficiente para voltear o coche e sacar a Williamson, pero Purley non podía facelo só. Algúns espectadores, ante a indiferenza dos comisarios, intentaron saltar as barreiras de seguridade e entrar ao circuíto, pero foilles impedido polo persoal de seguridade, que empregaron cans. Para cando o camión de bombeiros chegou oito minutos despois, Williamson morrera por asfixia. Os comisarios limitáronse a colocar unha manta sobre os restos do coche con Williamson aínda dentro e deixaron que continuase a carreira, Purley sentou a un costado da pista e chorou. Varias fotografías das tomadas por Cor Mooij dos intentos de David Purley por salvar a Williamson obtiveron o premio World Press Photo de deportes en 1974. Purley recibiu a George Medal do Reino Unido polo seu acto de valentía.

Nunha carreira doutro xeito sen complicacións, Jackie Stewart gañou o seu 26º Gran Premio da súa carreira e rompeu a marca de Jim Clark de 5 anos de antigüidade, da maior cantidade de vitorias en carreiras en Grandes Premios. Aínda que nese momento, durante o fin de semana, incluso unha fazaña tan incrible era insignificante en comparación coa morte de Williamson, e ninguén sentiu ganas de celebrar. Stewart, François Cevert e James Hunt estaban no podio tristes e inmóbiles cando a carreira chegou ao seu tráxico fin.

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Volta	Diferenza
1	2	Ronnie Peterson	Lotus-Ford	1:19.47	—
2	5	Jackie Stewart	Tyrrell-Ford	1:19.97	+0.50
3	6	François Cevert	Tyrrell-Ford	1:20.12	+0.65
4	7	Denny Hulme	McLaren-Ford	1:20.31	+0.84
5	10	Carlos Reutemann	Brabham-Ford	1:20.59	+1.12
6	8	Peter Revson	McLaren-Ford	1:20.60	+1.13
7	27	James Hunt	March-Ford	1:20.70	+1.23
8	24	Carlos Pace	Surtees-Ford	1:21.02	+1.55
9	20	Jean-Pierre Beltoise	BRM	1:21.14	+1.67
10	17	Jackie Oliver	Shadow-Ford	1:21.23	+1.76
11	21	Niki Lauda	BRM	1:21.43	+1.96
12	19	Clay Regazzoni	BRM	1:21.56	+2.09
13	11	Wilson Fittipaldi	Brabham-Ford	1:21.82	+2.35
14	28	Rikky von Opel	Ensign-Ford	1:22.01	+2.54
15	25	Howden Ganley	Iso Marlboro-Ford	1:22.10	+2.63
16	1	Emerson Fittipaldi	Lotus-Ford	1:22.24	+2.77
17	12	Graham Hill	Shadow-Ford	1:22.50	+3.03
18	14	Roger Williamson	March-Ford	1:22.72	+3.25
19	22	Chris Amon	Tecno	1:22.73	+3.26
20	26	Gijs van Lennep	Iso Marlboro-Ford	1:22.95	+3.48
21	18	David Purley	March-Ford	1:23.09	+3.62
22	16	George Follmer	Shadow-Ford	1:24.14	+3.67
23	15	Mike Beuttler	March-Ford	1:24.45	+3.98
24	23	Mike Hailwood	Surtees-Ford	1:32.33	+11.86

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	5	Jackie Stewart	Tyrrell-Ford	72	1:39:12.45	2	9
2	6	François Cevert	Tyrrell-Ford	72	+ 15.83	3	6
3	27	James Hunt	March-Ford	72	+ 1:03.01	7	4
4	8	Peter Revson	McLaren-Ford	72	+ 1:09.13	6	3
5	20	Jean-Pierre Beltoise	BRM	72	+ 1:13.37	9	2
6	26	Gijs Van Lennep	Iso Marlboro-Ford	70	+ 2 voltas	20	1
7	24	Carlos Pace	Surtees-Ford	69	+ 3 voltas	8
8	19	Clay Regazzoni	BRM	68	+ 4 voltas	12
9	25	Howden Ganley	Iso Marlboro-Ford	68	+ 4 voltas	15
10	16	George Follmer	Shadow-Ford	67	+ 5 voltas	22
11	2	Ronnie Peterson	Lotus-Ford	66	Mootor	1
NC	12	Graham Hill	Shadow-Ford	56	Non Clasificado	17
Ret	21	Niki Lauda	BRM	52	Bomba gasolina	11
Ret	23	Mike Hailwood	Surtees-Ford	52	Eléctrico	24
Ret	7	Denny Hulme	McLaren-Ford	31	Motor	4
Ret	11	Wilson Fittipaldi	Brabham-Ford	27	Accidente	13
Ret	22	Chris Amon	Tecno	22	Sistema combustible	19
Ret	10	Carlos Reutemann	Brabham-Ford	9	Roda	5
Ret	18	David Purley	March-Ford	8	Abandonou	21	;
Ret	14	Roger Williamson	March-Ford	7	Accidente mortal	18
Ret	1	Emerson Fittipaldi	Lotus-Ford	2	Problemas físicos	16
Ret	15	Mike Beuttler	March-Ford	2	Eléctrico	23
Ret	17	Jackie Oliver	Shadow-Ford	1	Accidente	10
NTS	28	Rikky von Opel	Ensign-Ford	0	Non arrincou	14

Posicións logo da carreira

Clasificación do campionato de pilotos

	Pos	Piloto	Puntos
	1	Jackie Stewart	51
	2	Emerson Fittipaldi	41
	3	François Cevert	39
	4	Ronnie Peterson	25
1	5	Peter Revson	23

Clasificación do campionato de construtores

	Pos	Construtor	Puntos
1	1	Tyrrell-Ford	62 (66)
1	2	Lotus-Ford	58 (62)
	3	McLaren-Ford	38
	4	Brabham-Ford	12
	5	Ferrari	12

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Só os 7 mellores resultados das primeiras 8 roldas e os 6 mellores resultados das últimas 7 roldas contan para o campionato. Os números sen paréntese son os puntos do campionato, os números entre paréntese son o total de puntos anotados.

Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1973	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1973	Carreira seguinte: Gran Premio de Alemaña de 1973
Carreira anterior: Gran Premio dos Países Baixos de 1971	Gran Premio dos Países Baixos	Carreira seguinte: Gran Premio dos Países Baixos de 1974

Véxase tamén

Ligazóns externas

• "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 09 de febreiro de 2008. Consultado o 2008-01-22. 
• Admin. "Formula 1 complete - all access F1 - Williamson, Roger". Arquivado dende o orixinal o 22 de xuño de 2009. Consultado o 2009-06-19.