Pegasus

Pegasus
Nome latino	Pegaso
Abreviatura	Peg
Xenitivo	Pegasi
Simboloxía	O Cabalo Alado / Pegasus
Ascensión recta	23 h
Declinación	15°
Área	1121 graos cadrados Rango 7º
Número de estrelas (magnitude < 3)	5
Estrela máis brillante	ε Peg (Enif) (magnitude ap. 2.39)
Choiva de meteoros	Pegasidas de xullo;
Constelacións lindeiras	Andrómeda; Lacerta; Cygnus; Vulpecula; Delphinus; Equuleus; Acuario; Pisces;
	Visible en latitudes entre +90° e −65° Mellor visibilidade ás 21:00 (9 p.m.) durante o mes de outubro

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Pegaso (homónimos).

Pegasus ou Pegaso^[1] é unha constelación do norte, que recibe o seu nome do pegaso mitolóxico. Popularmente coñecida por Cabalo^[2] É unha das 88 constelacións modernas e unha das 48 inicialmente descritas por Tolomeo.

Estrelas Principais[editar | editar a fonte]

Estrelas con nome propio:

(54/α Peg) 2.49 Markab [Marchab] ou Menkib al Faras [Matn al Faras]

(53/β Peg) 2.42 Scheat [Sheat, Seat Alpheras] (ou Menkib, ver ξ Per)

(88/γ Peg) 2.83 Algenib

δ Peg: movido a Andrómeda como α And

(8/ε Peg) 2.38 Enif [Enf, Enir, Al Anf] oo Fom [Fum al Faras] ou Os Pegasi

(42/ζ Peg) 3.41 Homam [Homan, Humam, Al Hammam]

(44/η Peg) 2.93 Matar [Sad al Matar]

(26/θ Peg) 3.53 Baham [Biham, Sad al Baham]

(48/μ Peg) 3.51 Sadalbari [Sad al Bari] ou Sad al Nazi

(62/τ Peg) 4.58 Salm ou Kerb [El Khereb] (ou Markab, ver α Peg)

Estrelas con designación de Bayer:

24/ι Peg 3.77; 10/κ Peg 4.14; 47/λ Peg 3.97; 22/ν Peg 4.86; 46/ξ Peg 4.20; 43/ο Peg 4.80; 29/π Peg 4.28; 27/π¹ Peg 5.58; 50/ρ Peg 4.91; 49/σ Peg 5.16; 68/υ Peg 4.42; 89/χ Peg 4.79; 81/φ Peg 5.06; 84/ψ Peg 4.63

Estrelas con designación de Flamsteed:

1 Peg 4.08; 2 Peg 4.52; 3 Peg 6.19; 4 Peg 5.66; 5 Peg 5.46; 7 Peg 5.30; 9 Peg 4.34; 11 Peg 5.63; 12 Peg 5.29; 13 Peg 5.34; 14 Peg 5.07; 15 Peg 5.52; 16 Peg 5.09; 17 Peg 5.54; 18 Peg 6.00; 19 Peg 5.65; 20 Peg 5.61; 21 Peg 5.83; 23 Peg 5.69; 25 Peg 5.79; 28 Peg 6.45; 30 Peg 5.37; 31 Peg 4.82; 32 Peg 4.78; 33 Peg 6.20; 34 Peg 5.76; 35 Peg 4.78; 36 Peg 5.60; 37 Peg 5.51; 38 Peg 5.64; 39 Peg 6.43; 40 Peg 5.84; 41 Peg 6.33; 45 Peg 6.27; 51 Peg 5.45 – tiene un planeta; 52 Peg 5.76; 55 Peg 4.54; 56 Peg 4.76; 57 Peg 5.05; 58 Peg 5.39; 59 Peg 5.15; 60 Peg 6.19; 61 Peg 6.51; 63 Peg 5.58; 64 Peg 5.35; 65 Peg 6.28; 66 Peg 5.09; 67 Peg 5.56; 69 Peg 5.99; 70 Peg 4.54; 71 Peg 5.33; 72 Peg 4.97; 73 Peg 5.63; 74 Peg 6.26; 75 Peg 5.49; 76 Peg 6.30; 77 Peg 5.09; 78 Peg 4.93; 79 Peg 5.95; 80 Peg 5.77; 82 Peg 5.30; 85 Peg 5.80; 86 Peg 5.55; 87 Peg 5.57|

Outras estrelas notables:

αPeg (Markab), βPeg, e γPeg, con Alpha Andromedae (Alpheratz ou Sirrah) forman o grande asterismo coñecido coma o Cuadrante de Pegaso.
51 Pegasi, é orbitada polo primeiro planeta extrasolar que foi descuberto.
II Pegasi, variable eruptiva RS Canum Venaticorum
IK Pegasi, estrela binaria cunha compoñente B que é a mellor candidata coñecida para ser supernova
HD 209458 (V376 Peg) 7.65 – ten un planeta transitorio
V391 Pegasi, subanana azul cun planeta extrasolar

Obxectos Notables do espazo profundo[editar | editar a fonte]

Cúmulo globular M15, de magnitude 6, 4º ó noroeste de Enif (ε Pegasi).
NGC 7331, galaxia espiral considerada xemelga da Vía Láctea, 9º ó norte de Scheat (β Pegasi).
NGC 1 e NGC 2, dúas galaxias espirais separadas 1,8 arcmin.
A galaxia espiral NGC 7332 e a galaxia espiral barrada NGC 7479.
NGC 7217, tamén unha galaxia espiral, pero de aspecto moi compacto.
NGC 7742, unha galaxia Seyfert de tipo 2.
Quinteto de Stephan (HCG 92), conxunto visual de cinco galaxias elípticas, das que catro forman un verdadeiro grupo de galaxias.
Galaxia Anana de Pegaso (PegDIG), pequena galaxia irregular que parece formar parte do Grupo Local.

Historia e mitoloxía[editar | editar a fonte]

Pegaso ten unha aparencia de formar un cabalo pacendo, cunha grande área cadrada coma corpo. Na antigüidade existían distintas versións sobre quen era o cabalo. Coma un cabalo alado, Pegaso figura na mitoloxía grega, pero coma a figura que forma a constelación non ten ás, Eratóstenes consideraba esta identificación como pouco crible.

Outra posibilidade que se propoñía era o cabalo que fixo brotar coas patas a fonte Hipocrene (que algúns autores atribuían ó propio Pegaso pero outros atribuíanllo a un cabalo distinto).

Outra versión defendía que non se trataba dun cabalo, se non dunha egua na que foi catasterizada Hipe, filla de Quirón, tras ser seducida por Eolo. Artemisa metamorfoseouna en egua para que non fora recoñecida polo seu pai, e púxoa entre as constelacións.

A estrela Delta Pegasi (nomeada "Sirrah" no mapa), unha das catro estrelas no cadrado de Pegasus, é hoxe en día considerada parte de Andrómeda, (α Andromedae) e usualmente chamada "Alpheratz." Movendo a estrela, o cadrado convertese nun triángulo pegado ó corpo, deste xeito forma unha á.

Visualización[editar | editar a fonte]

A estrelas máis brillantes de Pegaso son α Peg e β Peg, que xunto con γ Peg (terceira en magnitude) forman a á triangular do cabalo.

O corpo do cabalo consiste nun cuadrilátero formado polas estrelas α Peg, λ Peg, ι Peg e ξ Peg.

As patas dianteiras do cabalo alado teñen dúas estrelas de cuarta magnitude que non teñen designación de Bayer pero que teñen números Flamsteed: 1 Pegasi e 9 Pegasi.

As estrelas ε Peg e θ Peg pertencen ás patas traseiras con ε Peg de terceira magnitude. ρ Peg e σ Peg pertencen á cola, pero ambas son opacas.

η Peg e π Peg forman a cabeza: π é o fociño, η é de magnitude tres. μ Peg é o comezo do pescozo.