C. S. Lewis

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «C.S. Lewis»)
C. S. Lewis
Nome completoClive Staples Lewis
AlcumeN. W. Clerk e Clive Hamilton
Nacemento29 de novembro de 1898 e 1898
Lugar de nacementoBelfast
Falecemento22 de novembro de 1963 (64 anos)
Lugar de falecementoOxford
Causainsuficiencia renal
SoterradoHoly Trinity Church
NacionalidadeReino Unido
Relixiónateo e Igrexa Anglicana
Alma máterUniversity College, Campbell College, Malvern College e Wynyard School
Ocupaciónescritor, poeta, profesor universitario, novelista, filósofo, medievalista, autobiógrafo, especialista en literatura, teólogo, ensaísta, guionista, crítico literario, escritor de ciencia ficción, escritor de literatura infantil, filólogo, lingüista, historiador da literatura, broadcaster e man of letters
PaiAlbert James Lewis
NaiFlorence Augusta Hamilton
CónxuxeJoy Davidman
FillosDouglas Gresham e David Gresham
IrmánsWarren Lewis
Coñecido porThe Chronicles of Narnia, Cristianismo Puro e Simples, The Screwtape Letters, The Space Trilogy, Till We Have Faces, Surprised by Joy e Fern-seed and elephants and other essays on Christianity
PremiosCarnegie Medal, doutor honoris causa na Universidade de Laval, Membro da Academia Britânica e Sir Israel Gollancz Prize
Na rede
IMDB: nm0507000 Dialnet: 1624310 Musicbrainz: fad434cc-5fae-411c-918e-096f1adfa37d Discogs: 999014 WikiTree: Lewis-13750 Find a Grave: 1455 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Clive Staples Lewis, coñecido como C. S. Lewis, nado o 29 de novembro de 1898 en Belfast e finado o 22 de novembro de 1963, foi un autor e escritor norteirlandés que destacou polo seu traballo académico sobre literatura medieval e pola apoloxética cristiá que desenvolveu a través de varias obras e conferencias. É igualmente coñecido por ser o autor da famosa serie de libros infantís de nome The Chronicles of Narnia.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Nenez e mocidade[editar | editar a fonte]

Nacido en Belfast, Irlanda do Norte, Clive Staples Lewis, creceu no medio dos libros da biblioteca particular da súa familia. Os seus pais, Albert James Lewis e Flora Augusta Hamilton Lewis, eran protestantes, mais non particularmente relixiosos. Máis especificamente eran de orixe metodista. Cando Clive tiña tres anos decidiu adoptar o nome de "Jack", nome polo cal ficaría coñecido na familia e no círculo de amigos próximos.

Como adolescentes, Lewis e o seu irmán Warren (tres anos máis vello que el), pasaban case todo o seu tempo dentro de casa dedicándose á lectura de libros clásicos, e distantes da realidade materialista e tecnolóxica do século XX. Aos 10 anos, a morte prematura da súa mai, fixo que el aínda se illase máis da vida común dos rapaces da súa idade, buscando refuxio no campo das súas historias e fantasías infantís.

Na súa adolescencia encontrou a obra do compositor Richard Wagner e comezou a interesarse pola mitoloxía nórdica.

Educación[editar | editar a fonte]

A súa educación foi iniciada por un titor particular, e máis tarde no Malvern Collexe, en Inglaterra. En 1916, aos 18 anos de idade, foi admitido no University College, da Universidade de Oxford. Os seus estudos foron interrompidos polo servizo militar na primeira guerra mundial. En 1918 retornou á Universidade de Oxford.

Durante a I guerra mundial coñeceu outro soldado irlandés chamado Paddy Moore, con que trabou unha amizade. Os dous fixeron unha promesa: se algún deles falecese durante o conflito, o outro tomaría conta da familia respectiva. Moore faleceu en 1918 e Lewis cumpriu co seu compromiso. Despois do final da guerra, Lewis procurou a mai de Paddy Moore, a señora Janie Moore, con quen estabeleceu unha profunda amizade até a morte desta en 1951. Lewis viviu en varias casas arrendadas con Moore e a súa filla Maureen, feito que desagradou o seu pai. Por esta altura Clive xa abandonara o cristianismo no cal fóra educado na súa infancia.

Ensinou no Magdalen College de 1925 a 1954, e deste ano até a súa morte na Universidade de Oxford. Foi profesor de literatura medieval e renacentista na Universidade de Cambridge. Tornouse altamente respectado neste campo de estudo, tanto como profesor como escritor. O seu libro A Alegoría do Amor: un Estudo da Tradición Medieval, publicado en 1936, é considerado por moitos o seu máis importante traballo, polo cal gañou o premio Gollansz Memorial de literatura. En Oxford coñeceu varios escritores famosos, como Tolkien ou T. S. Eliot, que o axudaron a volver á fe cristiá, e Owen Barfield.

Vida[editar | editar a fonte]

Lewis volveu ao fe cristiá no inicio da década de 1930 e dedicouse a defendela e permaneceu na Igrexa de Inglaterra (o coñecido teólogo evanxélico J. I. Packer foi clérigo na igrexa que C. S. Lewis frecuentaba). Ten sido chamado o portavoz non oficial do cristianismo, que el soubo divulgar a través dos seus libros e conferencias, onde el presenta a súa crenza na verdade literal das Escrituras Sagradas, sobre o Fillo de Deus, a súa vida, morte e resurrección. Isto foi aínda máis evidente, despois da súa morte. Foi chamado o "Elvis Presley evanxélico" debido á súa popularidade.

Tornouse popular durante a segunda guerra mundial polas súas conversas transmitidas pola radio e polos seus escritos, chamándose "apóstolo dos escépticos", especialmente nos Estados Unidos. As súas charlas tocaban profundamente os seus ouvintes da radio BBC de Londres. Na súa última charla "O Novo Home", Lewis dixo: "Olle para vostede, vai encontrar en toda a longa xornada da súa vida odio, soidade, desespero, ruína e decadencia. Mais olle para Cristo e vostede vai encontralo, e con El todo o que máis vostede necesita"

Lewis destacou por unha intelixencia privilexiada, e por un estilo espirituoso e imaxinativo. "O Regreso do Peregrino", publicado en 1933, "O Problema do Sofrimento" (1940), "Milagres" (1947), e "The Screwtape Letters" (1942), son probabelmente as súas obras máis coñecidas. Escribiu tamén unha triloxía de ficción científico-relixiosa, coñecida como a "Triloxía Espacial": "Lonxe do Planeta Silencioso" (1938), "Perelandra" (1943), e "That Hideous Strength" (1945). Para nenos escribiu unha serie de fábulas, comezando con "O León, A Feiticeira e o Gardarroupa" en 1950. A súa autobiografía, "Sorprendido pola Alegría", publicouse en 1955.

Éxito Internacional[editar | editar a fonte]

É bastante coñecida a súa influencia sobre personalidades ilustres da nosa época, entre elas Margaret Thatcher. Os seus libros foron lidos polos seis últimos presidentes americanos e moitos dos seus pensamentos citados nos seus discursos.

Foron vendidas máis de 200 millóns de copias dos 38 libros escritos por Lewis, os cales foron traducidos a máis de 30 linguas, incluíndo a serie completa de Narnia para a lingua rusa. Entre 1996 e 1998, cando se celebrou o seu centenario, foron escritos cerca de 50 novos libros acerca da súa vida e dos seus traballos, completando máis de 150 libros desde o primeiro, escrito en 1949 por Chad Walsh: "C. S. Lewis: O Apóstolo dos Escépticos".

Obra[editar | editar a fonte]

Non ficción[editar | editar a fonte]

  • The Allegory of Love: A Study in Medieval Tradition (1936)
  • Rehabilitations and other essays (1939) — con dous ensaios non incluídos Essay Collection (2000)
  • The Personal Heresy: A Controversy (con E. M. W. Tillyard, 1939)
  • The Problem of Pain (1940) (O problema da dor)
  • A Preface to Paradise Lost (1942)
  • The Abolition of Man (1943) (A Abolición do Home)
  • Beyond Personality (1944)
  • Miracles: A Preliminary Study (1947, revisado en 1960) (Milagres)
  • Arthurian Torso (1948; sobre a poesía de Charles Willliams)
  • Mere Christianity (1952; baseado en conferencias da radio de 1941-1944) (publicado en portugués como Mero Cristianismo ou Cristianismo Puro e Simple)
  • English Literature in the Sixteenth Century Excluding Drama (1954)
  • Surprised by Joy: The Shape of My Early Life (1955; autobiografía)
  • Reflections on the Psalms (1958)
  • The Four Loves (1960) ('Os catro amores)
  • Studies in Words (1960)
  • An Experiment in Criticism (1961)
  • A Grief Observed (1961; publicado inicialmente sobre o pseudónimo de N. W. Clerk) (Observación dunha dor)
  • The Discarded Ficheiro: An Introduction to Medieval and Renaisance Literature (1964)
  • God in the Dock: Essays on Theology and Ethics (1970), ou Undeceptions (1971) — todos incluídos en Essay Collection (2000)
  • Studies in Medieval and Renaisance Literature (1966) — non incluído en Essay Collection (2000)
  • Spenser's Images of Life (ed. Alastaír Fowler, 1967)
  • Letters to an American Lady (1967)
  • Selected Literary Essays (1969) — non incluído en Essay Collection (2000)
  • Letters to Malcolm: Chiefly on Prayer (1972)
  • Of Other Worlds (1982; ensaios)
  • All My Road Before Me: The Diary of C. S. Lewis 1922-27 (1993)
  • Essay Collection: Literature, Philosophy and Short Storíes (2000)
  • Essay Collection: Faith, Christianity and the Church (2000)
  • Collected Letters, Vol. I: Family Letters 1905-1931 (2000)
  • Collected Letters, Vol. II: Books, Broadcasts and War 1931-1949 (2004)

Ficción[editar | editar a fonte]

Poesía[editar | editar a fonte]

  • Spirits in Bondage (1919; publicado co pseudónimo de Clive Hamilton)
  • Dymer (1926; publicado co pseudónimo de Clive Hamilton)
  • Narrative Poems (ed. Walter Hooper, 1969; inclúe Dymer)
  • The Collected Poems of C. S. Lewis (ed. Walter Hooper, 1994; inclúe Spirits in Bondage)

Obras sobre C. S. Lewis[editar | editar a fonte]

  • C.S. Lewis – O Máis Obstinado dos Convertidos, de David Downing
  • A Antropoloxía Filosófica de C. S. Lewis, de Gabrielle Greggersen
  • Un Ano con C. S. Lewis – Lecturas diarias das súas obras clásicas

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]