Gran Premio de San Marino de 1981

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Gran Premio de San Mariño de 1981»)
Gran Premio de San Marino de 1981
Detalles da carreira
Carreira 4 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1981.
Trazado do circuíto de Imola.
Trazado do circuíto de Imola.
Data 3 de maio de 1981
Nome oficial I Gran Premio de San Marino
Localización Autódromo Enzo e Dino Ferrari
Imola, Emilia-Romagna, Italia
Percorrido Circuíto permanente
5´000 km
Distancia 60 voltas, 300 km
ClimaChoiva, frío
Pole position
Piloto Gilles Villeneuve Ferrari
Tempo 1:34.523
Volta rápida
Piloto Gilles Villeneuve Ferrari
Tempo 1:48.064 na volta 46
Podio
Primeiro Nelson Piquet Brabham-Ford
Segundo Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford
Terceiro Carlos Reutemann Williams-Ford

O Gran Premio de San Marino de 1981 foi unha carreira de Fórmula Un celebrada o 3 de maio de 1981 no Autódromo Enzo e Dino Ferrari en Imola, Italia. Foi a cuarta carreira do Campionato do Mundo de pilotos de 1981.

A carreira foi a primeira en levar o título "Gran Premio de San Marino", aínda que varias carreiras de Fórmula Un fora do campionato e o Gran Premio de Italia de 1980 disputaranse previamente no circuíto. A chicane Acque Minerali fora ampliada o ano antes e era máis rápida, a chicane orixinal coa súa estreita configuración, en 1980 era impopular entre os pilotos, xa que era moi lento.

O equipo Lotus retiraron os seus coches porque a FIA confirmou a prohibición do Lotus 88 e o dono do equipo Colin Chapman viu que os 81s xa non eran competitivos.[1]

Didier Pironi mantivo o liderado ata o final da carreira, antes de perder posicións de novo debido a un problema mecánico, foi adiantado por Nelson Piquet, que finalmente gañou a carreira. Ademais de ser o debut de Michele Alboreto nun Gran Premio, a carreira tamén é notable pola recuperación de Gilles Villeneuve ao sétimo lugar, logo de errar na selección de pneumáticos para as condicións climáticas. Mentres que o equipo non se clasificou para a carreira, que era a primeira carreira entrou por Toleman, que agora é Lotus F1.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5 Nelson Piquet Brabham-Ford 60 1:51:23.97 5 9
2 29 Italia Riccardo Patrese Arrows-Ford 60 + 4.58 9 6
3 2 Carlos Reutemann Williams-Ford 60 + 6.34 2 4
4 6 Héctor Rebaque Brabham-Ford 60 + 22.89 13 3
5 28 Francia Didier Pironi Ferrari 60 + 25.87 6 2
6 8 Italia Andrea de Cesaris McLaren-Ford 60 + 1:06.61 14 1
7 27 Gilles Villeneuve Ferrari 60 + 1:41.97 1
8 16 Francia René Arnoux Renault 59 + 1 volta 3
9 14 Suíza Marc Surer Ensign-Ford 59 + 1 volta 21
10 7 John Watson McLaren-Ford 58 + 2 voltas 7
11 33 Francia Patrick Tambay Theodore-Ford 58 + 2 voltas 16
12 1 Australia Alan Jones Williams-Ford 58 + 2 voltas 8
13 10 Slim Borgudd ATS-Ford 57 +3 voltas 24
NC 25 Francia Jean-Pierre Jabouille Ligier-Matra 45 Non clasificado 18
Ret 17 Chile Eliseo Salazar March-Ford 38 Trompo 23
Ret 4 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 31 Colisión 17
Ret 32 Italia Beppe Gabbiani Osella-Ford 31 Colisión 20
Ret 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 28 Colisión 11
Ret 3 Eddie Cheever Tyrrell-Ford 28 Colisión 19
Ret 22 Mario Andretti Alfa Romeo 26 Caixa de cambios 12
Ret 20 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 14 Motor 15
Ret 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 7 Suspensión 10
Ret 15 Francia Alain Prost Renault 3 Caixa de cambios 4
Ret 31 Miguel Angel Guerra Osella-Ford 0 Accidente 22
NSC 30 Italia Siegfried Stohr Arrows-Ford
NSc 18 Derek Daly March-Ford
NSC 9 Países Baixos Jan Lammers ATS-Ford
NSC 21 Chico Serra Fittipaldi-Ford
NSC 36 Derek Warwick Toleman-Hart
NSC 35 Brian Henton Toleman-Hart
WD 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford  
WD 12 Nigel Mansell Lotus-Ford

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Notas: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio da Arxentina de 1981
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1981
Carreira seguinte:
Gran Premio de Bélxica de 1981
Carreira anterior:
Non houbo
Gran Premio de San Marino Carreira seguinte:
Gran Premio de San Marino de 1982

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Lang, Mike (1992). Grand Prix! Vol 4. Haynes Publishing Group. pp. p29. ISBN 0-85429-733-2. 

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-16. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]