Tempada 2013-14 da KHL

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A tempada 2013-2014 da Kontinental Hockey League foi a sexta tempada desta competición euroasiática de hóckey sobre xeo. A liga estivo formada por 28 equipos, dous máis que na tempada anterior, repartidos en dúas conferencias (leste e oeste) de dúas divisións cada unha. Nesta edición os equipos procederon de oito países distintos, sendo Rusia, ao igual que nas edicións pasadas, o país que máis equipos achegou con 22, mentres que Belarús, Casaquistán, Eslovaquia, Letonia, República Checa e Ucraína achegan un equipo cada un. Cada equipo xogou un total de 54 partidos. O KHL All-Star Game tivo lugar o 11 de xaneiro en Bratislava (Eslovaquia), e foi seguido dun parón de 27 días polos Xogos Olímpicos de Sochi do 30 de xaneiro ao 25 de febreiro. A liga regular comezou o 4 de setembro finalizou o 4 de marzo.[1]

Dezaseis equipos, oito de cada conferencia, se clasificaron para disputar os play-offs polo título, que comezaron o día 7 de marzo de 2014. O campión de cada conferencia, Metallurg Magnitogorsk do leste e Lev Praha do oeste, enfrontáronse na final da Copa Gagarin. No sétimo e último partido xogado o 30 de abril no Arena Metallurg de Magnitogorsk (Rusia), o Metallurg gañou ao Lev por 7 goles a catro, alzándose co título de liga por primeira vez na súa historia. todos os partidos dos play-offs se disputaron ao mellor de sete partidos.[2]

Trocos na liga[editar | editar a fonte]

Trocos nos equipos[editar | editar a fonte]

A finais de abril de 2013 anunciouse que un novo equipo creado en Vladivostok sería admitido na liga e se convertería no segundo equipo do afastado oriente.[3] O equipo é chamado Admiral Vladivostok e o seu nome e escudo foron escollidos polo público.[4] O seu equipo inicial foi conformado no draft de expansión o 17 de xuño.[5]

Uns días antes da admisión de Vladivostok na liga foi tamén confirmado que o KHL Medveščak de Zagreb (Croacia), se uniría á liga.[6] O Medveščak anteriormente xogara na EBEL austríaca. A incorporación á competición do equipo de Zagreb converteu a Croacia no oitavo país cun equipo na KHL.

En xuño de 2013 o Vityaz Chekhov anunciou oficialmente o seu traslado á cidade de Podolsk (Óblast de Moscova onde podería xogar nun pavillón maior.[7]

Equipos[editar | editar a fonte]

División Equipo Cidade/Área Estadio Capacidade Fundación Chegada (1) Adestrador Capitán
Conferencia Leste
Chernyshev Admiral Vladivostok Vladivostok Fetissov-Hall 7.500 2013 Finlandia Hannu Jortikka vacante
Amur Khabarovsk Khabarovsk Platinum Arena 7.100 1966 2006 Evgeni Popikhin Dmitry Tarasov
Avangard Omsk Oblast Omsk Omsk Arena 10.318 1950 1991 Finlandia Petri Matikainen Belarús Alexander Frolov
Barys Astana Astana Kazakhstan Sports Palace 5.532 1999 2008 Finlandia Ari-Pekka Selin Dmitry Upper
Metallurg Novokuznetsk Novokuznetsk Kuznetsk Metallurgists Sports Palace 8.040 1949 1992 Alexander Kitov vacante
Salavat Yulaev Ufa Ufa Ufa Arena 8.400 1957 1992 Vladimir Yurzinov Jr. Vitali Proshkin
Sibir Novosibirsk Novosibirsk Ice Sports Palace Sibir 7.400 1962 2002 Dmitri Kvartalnov vacante
Kharlamov Ak Bars Kazan Kazan Tatneft Arena 10.000 1956 1992 Valery Belov vacante
Avtomobilist Ekaterinburg Ekaterinburgo KRK Uralets 5.500 2006 2009 Anatoly Emelin Alexei Simakov
Metallurg Magnitogorsk Magnitogorsk Arena Metallurg 7.700 1950 1990 Mike Keenan Sergei Mozyakin
Neftekhimik Nizhnekamsk Nizhnekamsk SCC Arena 5.500 1968 1995 Vladimir Krikunov vacante
Torpedo Nizhny Novgorod Nizhny Novgorod Trade Union Sport Palace 5.500 1947 2007 Pēteris Skudra Evgeny Varlamov
Traktor Chelyabinsk Chelyabinsk Traktor Sport Palace 7.500 1947 2006 Valery Belousov vacante
Yugra Khanty-Mansiysk Khanty-Mansiysk Arena Ugra 5.500 2006 2010 Sergei Shepelev vacante
Conferencia Oeste
Tarasov Atlant Moscow Oblast Mytishchi Mytishchi Arena 7.000 1953* Sergei Svetlov vacante
HC Donbass Ucraína Donetsk Druzhba Palace of Sports 4.130 2005 2012 Andrei Nazarov República Checa Vaclav Nedorost
Dynamo Moscova Moscova Luzhniki Minor Arena 8.700 2010 Oļegs Znaroks Yuri Babenko
Lokomotiv Yaroslavl Yaroslavl Arena 2000 9.000 1949 1987 Tom Rowe Belarús Alexei Kalyuzhny
Severstal Cherepovets Cherepovets Ice Palace 6,000 1956 1989 vacante vacante
Spartak Moscova Moscova LDS Sokolniki 5,000 1946 2007 Fedor Kanareikin Eslovaquia Branko Radivojevič
Vityaz Podolsk Chekhov Ice Hockey Center 2004 3,300 1998* 2005 Yuri Leonov vacante
Bobrov CSKA Moscova Moscova CSKA Ice Palace 5.600 1946 Vyacheslav Butsayev Alexander Radulov
Dinamo Minsk Belarús Minsk Minsk-Arena 15.000 2004 2008 Belarús Alexander Andrievsky vacante
Dinamo Riga Riga Arena Riga 10.300 2008 Artis Ābols vacante
Lev Praha República Checa Praga Tipsport Arena 13.150 2012 República Checa Václav Sýkora República Checa Jiří Novotný
Medveščak Zagreb Croacia Zagreb Arena Zagreb 16.200 1961 2013 Mark French vacante
SKA San Petersburgo San Petersburgo Ice Palace 12.300 1946 1992 Finlandia Jukka Jalonen Dmitri Kalinin
HC Slovan Bratislava Eslovaquia Bratislava Ondrej Nepela Arena 10.115 1921 2012 República Checa Rostislav Čada Eslovaquia Miroslav Šatan

Un asterisco (*) indica os equipos reubicádos.

(1) Indica o último ano no que o equipo ascendeu á máxima categoría.


Liga regular[editar | editar a fonte]

A liga regular comezou o 4 de setembro de 2013 coa disputa da Lokomotiv Cup entre os finalistas da tempada anterior, o Dynamo Moscova e o Traktor Chelyabinsk, e finalizou o 4 de marzo de 2014, unha vez que todos os equipos xogaron os seus 54 partidos.

Clasificacións da liga[editar | editar a fonte]

Fonte: KHL.ru[8]

Os puntos concedéronse segundo o seguinte criterio:

  • 3 Puntos pola vitoria no tempo regulamentario ("V")
  • 2 Puntos pola vitoria na prórroga ou overtime ("OTW"), ou por shootout ("SOW")
  • 1 Punto pola derrota na prórroga ou overtime ("OTL"), ou por shootout ("SOL")
  • 0 Puntos pola derrota no tempo regulamentario ("D")

As clasificacións das conferencias determinana os emparellamentos nos play-offs polo título. As dúas primeira prazas de cada conferencia están reservadas para os campións de cada división.

Conferencia Oeste
Conferencia Oeste[9] Div PX V OTW SOW SOL OTL D GF GC Pts
1 C – Dynamo Moscova TAR 54 34 2 2 5 0 11 171 113 115
2 Y – SKA San Petersburgo BOB 54 30 1 4 4 1 14 175 115 105
3 República Checa Lev Praha BOB 54 23 3 9 2 4 13 149 107 99
4 Ucraína HC Donbass TAR 54 27 3 4 2 0 18 135 99 97
5 Dinamo Riga BOB 54 22 5 6 4 1 16 141 122 93
6 Croacia Medveščak Zagreb BOB 54 24 1 3 8 4 14 138 126 92
7 CSKA Moscova BOB 54 25 2 5 1 1 20 130 118 91
8 Lokomotiv Yaroslavl TAR 54 23 2 3 4 1 21 109 103 84
9 Atlant Moscow Oblast TAR 54 19 1 7 3 2 22 123 120 78
10 Severstal Cherepovets TAR 54 20 0 5 5 2 22 128 135 77
11 Eslovaquia Slovan Bratislava BOB 54 15 3 6 3 1 26 120 160 67
13 Spartak Moscova TAR 54 12 4 4 4 2 28 105 147 58
12 Vityaz Podolsk TAR 54 12 1 5 9 1 26 110 147 58
14 Belarús Dinamo Minsk BOB 54 13 1 3 4 2 31 102 161 53

Y – Campión de división; C – Campión da Continental Cup;
BOB – División Bobrov, TAR – División Tarasov

Conferencia Leste
Conferencia Leste[9] Div PX V OTW SOW SOL OTL D GF GC Pts
1 Z – Metallurg Magnitogorsk KHA 54 30 3 2 6 2 11 166 113 108
2 Y – Barys Astana CHE 54 26 2 4 2 2 18 182 157 94
3 Ak Bars Kazan KHA 54 26 4 4 5 1 14 139 108 100
4 Salavat Yulaev Ufa CHE 54 25 3 3 4 3 16 155 140 94
4 Torpedo Nizhny Novgorod KHA 54 25 2 5 3 2 17 153 121 94
6 Sibir Novosibirsk CHE 54 22 2 5 6 1 18 125 117 87
7 Avtomobilist Ekaterinburg KHA 54 22 0 7 5 1 19 134 125 86
8 Admiral Vladivostok CHE 54 21 1 4 4 1 23 135 129 78
9 Traktor Chelyabinsk KHA 54 18 1 6 5 2 22 126 148 75
10 Avangard Omsk CHE 54 17 1 5 4 2 25 136 162 69
11 Yugra Khanty-Mansiysk KHA 54 16 1 3 2 6 26 128 166 64
12 Neftekhimik Nizhnekamsk KHA 54 15 2 2 3 1 31 127 152 57
13 Metallurg Novokuznetsk CHE 54 12 1 1 4 6 30 115 170 50
14 Amur Khabarovsk CHE 54 8 1 4 10 1 30 106 182 45

Y – Campión de división; Z – Campión de conferencia
KHA – División Kharlamov, CHE – División Chernyshev

Estatísticas[editar | editar a fonte]

Líderes de anotación[editar | editar a fonte]

PX = Partidos xogados; G = Goles; A = Asistencias; Pts = Puntos; +/– = Plus-minus; PIM = Penalty minutes

Player Team PC G A Pts +/– PIM
Sergei Mozyakin Metallurg Magnitogorsk 54 34 39 73 +43 8
República Checa Jan Kovář Metallurg Magnitogorsk 54 23 45 68 +46 46
Danis Zaripov Metallurg Magnitogorsk 53 25 39 64 +42 32
Brandon Bochenski Barys Astana 54 28 30 58 +17 55
Nigel Dawes Barys Astana 54 26 23 49 +7 18
Finlandia Sakari Salminen Torpedo Nizhny Novgorod 54 18 29 47 +8 16
Fedor Malykhin Avtomobilist Ekaterinburg 54 22 22 44 +14 26
Kyle Wilson Dinamo Riga 49 17 27 44 +9 26
Finlandia Jori Lehterä Sibir Novosibirsk 48 12 32 44 +14 22
Eslovaquia Marcel Hossa Dinamo Riga 50 22 19 41 +9 33

Mellores porteiros[editar | editar a fonte]

PX = Partidos xogados; Min = Minutos xogados; V = Vitorias; D = Derrotas; SOP = Shootouts xogados; GC = Goles en contra; SO = Shutouts; SV% = Porcentaxe de paradas; GAA = Media de goles en contra

Xogador Equipo PX Min V D SOP GC SO SV% GAA
Emil Garipov Ak Bars Kazan 20 1219:36 13 5 2 29 3 .952 1.43
Vitali Kolesnik Lokomotiv Yaroslavl 19 955:45 7 4 5 24 3 .946 1.51
Georgi Gelashvili Torpedo Nizhny Novgorod 20 1163:32 12 6 1 31 5 .939 1.60
Finlandia Petri Vehanen Lev Praha 41 2495:22 20 13 8 69 4 .932 1.66
Finlandia Mikko Koskinen Sibir Novosibirsk 41 2361:35 20 11 8 67 3 .939 1.70

Play-offs[editar | editar a fonte]

Os play-offs comezaron o 20 de febreiro de 2013. O sexto e último partido das series finais da Copa Gagarin xogouse o 17 de abril de 2013.

Dirante as primeiras tres roldas os equipos que xogaron con vantaxe de campo foron determinados polo posto que ocuparon na clasificación da súa Conferencia. Nas series finais o equipo mellor clasificado na liga regular partiu con vantaxe de campo. Se os postos na clasificación das súas referencias eran iguais tomaríase o mellor balance na liga regular.[10]

Primeira Rolda Semifinais Conferencia Finais Conferencia Final da Copa Gagarin
(mellor de 7) (mellor de 7) (mellor de 7) (mellor de 7)
                           
           
   1º- Metallurg Mg.   4
   8º- Admiral   1  
  Metallurg Mg.   4
    Sibir   0  
  3º- Ak Bars   2
  6º- Sibir   4  
  Metallurg Mg.   4
    Ufa   1  
  2º- Barys   4
  7º- Avtomobilist   0  
  Barys   2
    Ufa   4  
  4º- Ufa   4
  5º- Torpedo   3  
  Metallurg Mg.   4
    Lev   3
  1º- Dynamo Moscova   3
  8º- Lokomotiv   4  
  Lokomotiv   4
    SKA   2  
  2º- SKA   4
  7º- CSKA   0  
  Lokomotiv   1
    Lev   4  
  3º- Lev   4
  6º- Medveščak   0  
  Lev   4
    Donbass   2  
  4º- Donbass   4
  5º- Dinamo R.   3  
O campión da edición 2013-2014 da KHL foi o Metallurg Magnitogorsk.

Estatísticas[editar | editar a fonte]

Líderes de anotación[editar | editar a fonte]

Fonte: khl.ru[11]

Xogador Equipo PX G A Pts +/– PIM
Sergei Mozyakin Metallurg Magnitogorsk 21 13 20 33 +14 8
Danis Zaripov Metallurg Magnitogorsk 21 11 15 26 +12 34
República Checa Jan Kovář Metallurg Magnitogorsk 21 8 18 26 +12 16
Justin Azevedo HC Lev Praha 22 13 7 20 +4 6
República Checa Roman Červenka SKA San Petersburgo 10 6 11 17 +6 8

Mellores porteiros[editar | editar a fonte]

Fonte: khl.ru[12]

GP = Partidos xogados; Min = Minutos xogados; W = Vitorias; L = Derrotas; SOL = Derrota en Shootout; GA = Goles en contra; SO = Shutouts; SV% = Porcentaxe de paradas; GAA = Media de goles en contra

Player Team GP Min W L SOP GA SO SV% GAA
Ivan Kasutin Torpedo Nizhny Novgorod 6 390:53 3 3 0 10 1 94.4 1.53
Eslovaquia Ján Laco HC Donbass 8 385:20 3 3 0 11 0 93.4 1.71
República Checa Jakub Sedláček Dinamo Riga 5 270:01 3 2 0 8 0 93.8 1.78
Curtis Sanford Lokomotiv Yaroslavl 18 1124:50 9 9 0 36 2 93.4 1.92
República Checa Alexander Salák SKA San Petersburgo 10 621:32 6 4 0 20 2 94.0 1.93

Copa Nadezhda[editar | editar a fonte]

Os 12 equipos que non se clasificaron para as series polo título participaron na Copa Nadezhda. Os clubs clasificados no 9º e 10º posto das súas conferencias comezaron estas series directamente nos Cuartos de Final, mentres que os outros equipos comezaron nunha eliminatoria previa. A primeira rolda consistiu en dous partidos. En caso de empate a 1 ao final da primeira rolda disputouse un tempo extra de 5 minutos e un penalty shootout, en caso de ser necesario, a continuación do segundo partido. as outras roldas consistiron un catro partidos. Se ao final dunha rolda había un empate a 2, a serie se decidiría nun tempo extra de 20 minutos cun shootout en caso de ser necesario.[13]

  Eliminatorias previas Cuartos de final Semifinais Final
                                     
   
  L10.  Avangard 3  
    L11.  Yugra 1  
O11.  Slovan 0
O14.  Dinamo M. 2  
  L10.  Avangard 3  
  L9.  Traktor 1  
   
   
  L9.  Traktor 2 (SO)
    L12.  Neftekhimik 2  
O12.  Spartak
O13.  Vityaz  
  O14.  Dinamo M. 0
  L10.  Avangard 3
   
   
  O9.  Atlant 0 3º e 4º posto
    O14.  Dinamo M. 3  
L11.  Yugra 1, d       
L14.  Amur 0, d         
  O14.  Dinamo M. 3
  O10.  Severstal 1  
   
   
  O10.  Severstal 3
    O13.  Vityaz 1  
L12.  Neftekhimik 2
L13.  Metallurg N. 0  


* Nota: Spartak Moscova foi excluído da Copa Nadezhda de 2014 a causa dos seus problemas financeiros.[14]

Clasificación final[editar | editar a fonte]

Posto Equipo
1 Metallurg Magnitogorsk
2 República Checa Lev Praha
3 Salavat Yulaev Ufa
4 Lokomotiv Yaroslavl
5 SKA San Petersburgo
6 Ucraína HC Donbass
7 Barys Astana
8 Sibir Novosibirsk
9 Dynamo Moscova
10 Ak Bars Kazan
11 Torpedo Nizhny Novgorod
12 Dinamo Riga
13 Croacia Medveščak Zagreb
14 CSKA Moscova
15 Avtomobilist Ekaterinburg
16 Admiral Vladivostok
17 Atlant Moscow Oblast
18 Severstal Cherepovets
19 Traktor Chelyabinsk
20 Avangard Omsk
21 Eslovaquia Slovan Bratislava
22 Yugra Khanty-Mansiysk
23 Spartak Moscova
24 Vityaz Podolsk
25 Neftekhimik Nizhnekamsk
26 Belarús Dinamo Minsk
27 Metallurg Novokuznetsk
28 Amur Khabarovsk

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Xogadores do mes[editar | editar a fonte]

Os mellores xogadores do mes da KHL foron os seguintes:

Mes Porteiro Defensa Dianteiro Debutante
Setembro Konstantin Barulin (Kazan) Chris Lee (Magintogorsk) Maxim Pestushko (Dyn. Moscova) Andrei Vasilevski (Ufa)
Outubro[15] Barry Brust (Zagreb) Maxim Chudinov (St. Petersburg) Danis Zaripov (Magintogorsk) Yaroslav Dyblenko (Atlant)
Novembro[16] República Checa Alexander Salák (St. Petersburg) Deron Quint (Spartak) Sergei Mozyakin (Magintogorsk) Andrei Vasilevski (Ufa)
Decembro[17] República Checa Jakub Kovář (Yekatarinburg) Eslovaquia Dominik Graňák (Dyn. Moscow) Brandon Bochenski (Astana) Mark Skutar (Novokusnetsk)
Xaneiro[18] República Checa Jakub Kovář (Yekatarinburg) Viktor Antipin (Magintogorsk) Sergei Mozyakin (Magintogorsk) Sergei Shmelyov (Atlant)
Febreiro Non concedido (parón polos XXOO)
Marzo[19] Curtis Sanford (Yaroslavl) Ilya Gorokhov (Yaroslavl) Sergei Mozyakin (Magintogorsk) Andrei Vasilevski (Ufa)
Abril[20] Vasiliy Koshechkin (Magnitogorsk) República Checa Ondřej Němec (Praga) Sergei Mozyakin (Magintogorsk) Andrei Vasilevski (Ufa)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Kontinental Hockey League (ed.). "KONTINENTAL HOCKEY LEAGUE CHAMPIONSHIP – RUSSIAN ICE HOCKEY CHAMPIONSHIP. SEASON 2012/2013. CALENDAR" (PDF) (en inglés). Consultado o 24 de setembro de 2014. 
  2. Kontinental Hockey League (ed.). "KHL Championship – Russian Ice Hockey Championship 2013/2014. Stage 2 Guidelines" (PDF) (en inglés). Consultado o 24 de setembro de 2014. 
  3. khl.ru, ed. (27 de abril de 2013). "Vladivostok club ready for KHL" (en inglés). Archived from the original on 03 de maio de 2013. Consultado o 28 de setembro de 2014. 
  4. Ria Novosti, ed. (30 de maio de 2013). "Voters Choose Name for New Vladivostok Hockey Team" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 10 de agosto de 2013. Consultado o 28 de setembro de 2014. 
  5. ekhl.ru, ed. (14 de maio de 2013). "June Extension Draft for Vladivostok" (en inglés). Archived from the original on 03 de decembro de 2013. Consultado o 28 de setembro de 2014. 
  6. khl.ru, ed. (30 de abril de 2013). "Medvescak of Zagreb joins the KHL" (en inglés). Archived from the original on 02 de maio de 2014. Consultado o 28 de setembro de 2014. 
  7. "Возвращение в Подольск" (en ruso). hcvityaz.ru. 1 de xuño de 2013. Arquivado dende o orixinal o 01 de xullo de 2013. Consultado o 28 de setembro de 2014. 
  8. "KHL Regular season standings". KHL.ru. Arquivado dende o orixinal o 29 de maio de 2014. Consultado o 25 de setembro de 2014. 
  9. 9,0 9,1 Kontinental Hockey League (ed.). "2013-14 KHL season conference standings" (en inglés). Consultado o 25 de setembro de 2014. 
  10. khl.ru (ed.). "СПОРТИВНЫЙ РЕГЛАМЕНТ КХЛ (2011-2014)" (PDF) (en ruso). Consultado o 28 de setembro de 2014. 
  11. Kontinental Hockey League (ed.). "Player Stats: 2013–2014 Playoffs: All Skaters – Total Points" (en inglés). Consultado o 24 de setembro de 2014. 
  12. Kontinental Hockey League (ed.). "Player Stats: 2013–2014 Playoffs: Goalie – Goals Against Average" (en inglés). Consultado o 24 de setembro de 2014. 
  13. khl.ru, ed. (26 de febreiro de 2014). "March 7 start for Nadezhda Cup" (en inglés). Archived from the original on 05 de marzo de 2014. Consultado o 28 de setembro de 2014. 
  14. khl.ru, ed. (4 de marzo de 2014). "«Спартак» не сыграет в Кубке Надежды" (en ruso). Consultado o 28 de setembro de 2014. 
  15. "October’s finest: Brust, Chudinov, Zaripov, Dyblenko". khl.ru. 2013-11-05. Arquivado dende o orixinal o 05/11/2013. Consultado o 25/09/2014. 
  16. "November’s finest: Salak, Quint, Mozyakin & Vasilevsky". khl.ru. 2013-12-05. Arquivado dende o orixinal o 03/01/2014. Consultado o 25/09/2014. 
  17. "December’s finest: Kovar, Granak, Bochenski & Skutar". khl.ru. 2014-01-03. Arquivado dende o orixinal o 03/01/2014. Consultado o 25/09/2014. 
  18. "January’s finest: Kovar, Antipin, Mozyakin & Shmelyov". khl.ru. 2014-02-05. Arquivado dende o orixinal o 05/03/2014. Consultado o 25/09/2014. 
  19. "March’s finest: Sanford, Gorokhov, Mozyakin & Vasilevsky". khl.ru. 2014-04-04. 
  20. "April’s finest: Koshechkin, Nemec, Mozyakin & Vasilevsky". khl.ru. 2014-05-07.