Gustavo Gutiérrez Merino

Gustavo Gutiérrez Merino

Nome orixinal	(es) Gustavo Gutiérrez
Biografía
Nacemento	8 de xuño de 1928 (95 anos) Lima, Perú
Datos persoais
Residencia	Perú
País de nacionalidade	Perú
Relixión	Igrexa católica
Educación	Universidade Nacional Maior de São Marcos (pt) Instituto Católico de Paris (pt) Pontificia Universidade Gregoriana Catholic University of Lyon (en)
Actividade
Ocupación	teólogo , sacerdote católico , filósofo , profesor universitario
Empregador	Universidade de Notre Dame (pt)
Membro de	Academia das Artes e das Ciencias dos Estados Unidos
Movemento	Teoloxía da liberación
Lingua	Lingua castelá
Orde relixiosa	Orde dos Predicadores
Premios (2014)  Gittler Prize (en) (2012)  National Culture Award (en) (2003)  Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades  doutor honoris causa pola Universidade de Friburgo de Brisgovia  Cabaleiro da Lexión de Honra  honorary doctor of the University of Tübingen (en)  honorary doctorate of the National University of San Marcos (en)

Gustavo Gutiérrez Merino, nado en Lima (Perú) o 8 de xuño de 1928, é un teólogo, un dos artífices da Teoloxía da liberación

Traxectoria

Aqueixado dende a infancia de osteomielite, tivo que pasar períodos en cadeira de rodas e gardar cama. Estudou Medicina e Letras na Universdade Mayor de San Marcos en Lima. Militante de Acción Católica, as súas conviccións cristiás levárono a unha decidida loita social a prol da xustiza.

Estudou teoloxía na Universidade Católica de Lovaina e na Universidade de Lión. Tivo como profesores a Henri de Lubac e Yves Congar e tomou contacto con Hans Küng e Karl Rahner. Ordenouse sacerdote en 1959. Entrou na Orde dos Predicadores buscando seguir o espírito de pobreza e formación intelectual de Domingos de Guzmán.

É doutor honoris causa pola Universidade de Yale e foi Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades no ano 2003.

Pensamento

Non pretende realizar unha teoloxía universal e atemporal, senón un pensamento encarnado na realidade social de opresión dos desfavorecidos. Dende o Evanxeo, pero tamén dende o Antigo Testamento, funda a opción preferencial polos pobres. A salvación cristiá é para o home íntegro tamén na súa dimensión sociopolítica. A súa teoloxía pretende ser unha reflexión crítica e operativa enfrontada as estruturas de dominación. O pecado ten tamén unha dimensión social que debe ser combatida tal como fixo Xesús de Nazaret. Servíndose da análise económica e social do marxismo, diagnostica unha situación e busca unha resposta liberadora alimentada polo pulo moral que nace da fe cristiá.

Aínda que unha parte da teoloxía da liberación foi censurada por Roma, Gustavo Gutiérrez, a diferenza de Leonardo Boff, nunca foi directamente condenado ou sancionado.

Premios e distincións

En 2014 foi nomeado doutor honoris causa pola Universidade San Paulo de Ottawa.

Obras

• Teología de la Liberación (1971)
• La fuerza histórica de los pobres (1979)
• Hablar de Dios desde el sufrimiento de los inocentes (1986)
• La verdad os hará libres (1989)
• Dios o el oro de las Indias (1989)
• El Dios de la vida (1989)
• En busca de los pobres de Jesucristo, el pensamiento de Bartolomé de Las Casas (1992)