Hans Magnus Enzensberger

Hans Magnus Enzensberger
Hans Magnus Enzensberger en 2006
Alcume	Linda Quilt, Elisabeth Ambras, Serenus M. Brezengang e Andreas Thalmayr
Nacemento	11 de novembro de 1929
Lugar de nacemento	Kaufbeuren
Nacionalidade	Alemaña
Alma máter	Universidade de Freiburg im Breisgau, Universidade de Hamburgo e Universidade de Erlangen-Núremberg
Ocupación	poeta, escritor, tradutor, xornalista, reporteiro, escritor de literatura infantil, autor e dramaturgo
Cónxuxe	Dagrun Enzensberger
Fillos	Theresia Enzensberger
Irmáns	Christian Enzensberger e Ulrich Enzensberger
Coñecido por	The Number Devil, Der Untergang der Titanic e The Short Summer of Anarchy
Premios	Orde do Mérito das Ciencias e as Artes, Prêmio Georg Büchner, Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades, Prize of the city of Nuremberg, Heinrich-Böll-Preis, Literature Award of the Bavarian Academy of the Fine Arts, Ludwig-Börne-Preis, Ernst Robert Curtius Award, Heinrich Heine Prize e Golden Wreath
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Hans Magnus Enzensberger, nado en Kaufbeuren o 11 de novembro de 1929, é un poeta e ensaísta alemán.

Traxectoria

Estudou Xermanística, Literatura e Filosofía nas Universidades de Erlagen, Friburgo e Hamburgo, completando a súa formación na Sorbona de París, doctorándose en 1955.

Entre 1965 e 1975 foi membro do "Grupo 47". En 1965 fundou a revista Kursbuch, e desde 1985 dirixe a colección literaria Die andere Bibliothek (A outra biblioteca).

Traballou como redactor na radio de Stuttgart e exerceu a docencia ata 1957. No ano 2002 recibiu o Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades.

Obra

Ensaio

• Política e delito.
• Der kurze Sommer der Anarchie. Buenaventura Durrutis Leben und Tod (O curto verán da anarquía; vida e morte de Durruti, 1972).
• As aporías da vangarda.
• Migallas políticas.
• Europa, Europa!.
• Der Zahlenteufel. Ein Kopfkissenbuch für alle, die Angst vor der Mathematik haben (O diaño dos números, 1997; ilustracións de Rotraud Susanne Berner).
• A gran migración.
• Perspectivas de guerra civil.
• Mediocridade e Delirio.
• Elemento para unha teoría dos medios de comunicación (1971).

Teatro

• O filántropo.

Poesía

• Defensa dos lobos.
• Lingua do país.
• Mausoleo.
• Poesía para os que non len poesía.
• Música pura.
• O fundimento do Titanic.
• Máis lixeiro que o aire.
• Historia das nubes.

Premios

• 1956: Hugo Jacobi.
• 1963: Georg Büchner.
• 1985: Heinrich Böll.
• 1993: Erich Maria Remarque.
• 1998: Heinrich Heine.
• 1998: Pasolini.
• 2002: Ludwig Börne.
• 2002: Premio Príncipe de Asturias de Comunicación e Humanidades.