Teoloxía da liberación
 | Atención: Este artigo ou apartado precisa dun traballo de revisión. Por favor, vexa a lista de problemas indicados neste modelo e de acordo coas indicacións. Cando os problemas se resolvan, retire esta mensaxe, pero non quite esta mensaxe ata que estea todo solucionado. De ser posible, sería mellor substituír este marcador por outro máis específico. (Desde abril de 2022) |
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde febreiro de 2017.) |
| Teoloxía da Liberación | |
|---|---|
.jpg) Gustavo Gutiérrez, un dos fundadores do movemento | |
| Tipo | Movemento teolóxico e social |
| Parte de | Igrexa católica progresista, cristianismo latinoamericano |
| Tema principal | Xustiza social, opción preferencial polos pobres, análise marxista da realidade |
| Lingua oficial | Sen lingua oficial; linguas habituais: castelán e portugués |
| Ideoloxía política | Esquerda cristiá, anticapitalismo |
| Relixión | Cristianismo (catolicismo principalmente) |
| Orde relixiosa | Diversas ordes: dominicos, franciscanos, xesuítas… |
| Obra salientable | Teología de la liberación (1971), de Gustavo Gutiérrez |
| Coincidente | Doutrina social da Igrexa, socialismo cristián |
| Baseado en | Evanxeo, realidade social latinoamericana, análise marxista |
| Persoas e organizacións | |
| Fundador/a | Gustavo Gutiérrez, Leonardo Boff, Jon Sobrino, entre outros |
| Actividade | |
| Obxectivo | Liberdade e xustiza para os pobres desde unha perspectiva cristiá |
| Campo de traballo | Teoloxía, pastoral, activismo social |
| Data | |
| Fundación | Década de 1960 |
| Comezo | c. 1968 |
| Acontecementos | |
| Conferencia de Medellín (1968), Conferencia de Puebla (1979) | |
| Participou en | Procesos sociais en América Latina, reforma agraria, loitas pola xustiza social |
| Conflito | Tensións internas na Igrexa católica, especialmente co Vaticano durante o papado de Xoán Paulo II. |
| Localización | |
| Área de operación | América Latina, con proxección internacional |
| Lugar de formación | Perú, Brasil, O Salvador, Nicaragua |
| Contacto | |
| Redes |         |
| [ Wikidata ] | |
A teoloxía da liberación é unha escola importante e controversia na teoloxía da igrexa católica desenvolvida despois do Concilio Vaticano II.[1] Dá grande énfase á situación social humana.[2]
Historia e características
[editar | editar a fonte]O teólogo peruano Gustavo Gutiérrez é un dos máis influentes partidarios deste movemento. Tamén o teólogo estadounidense Cornell West e o brasileiro Leonardo Boff destacan. O movemento foi forte durante as décadas de 60 e 70, cando se espallou de forma especial na América Latina e entre os Xesuítas, sendo unha das orientacións para o movemento das Comunidades Eclesiásticas de Base (CEBs). A súa influencia diminuíu desde que partes importantes da súa doutrina foran rexeitadas polo Vaticano, e a partir do crecemento do movemento da Renovación Carismática Católica.
Integrantes do movemento afirman que este sempre estivo baseado en ideas de amor e liberación de todas as formas de opresión (especialmente opresión económica). Tamén afirman que ten unha forte base nas escrituras sacras. Por outra banda, algúns aspectos da teoloxía da liberación foron fortemente criticados pola Santa Sé e por varias igrexas protestantes (aínda que a igrexa luterana a adoptase), principalmente polo que consideran un exceso de politización e pola aproximación entre a teoloxía da liberación e o Marxismo.
O papa Xoán Paulo II solicitou á Congregación para a doutrina da fe (dirixida daquela por Joseph Aloisius Ratzinger, despois papa Bieito XVI) dous estudos sobre a Teoloxía da Liberación. Estes foron publicados en 1984 e 1986 cos nomes Libertatis Nuntius[1] e Libertatis Conscientia.[3] Neles considérase que a pesar da importancia do compromiso radical que a Igrexa Católica asume cos pobres, a disposición da teoloxía da liberación a aceptar postulados de orixe marxista ou doutras ideoloxías políticas non era compatíbel coa doutrina, especialmente ao afirmar que só sería posíbel acadar a redención cristiá cun compromiso político.
Algúns afirman que o que ocorreu non foi unha crítica ou represión ao movemento en si, pero si corrección de certas esaxeración dalgúns dos seus representantes (como cregos máis tendentes á política, ou mesmo ao gnosticismo).[Cómpre referencia] Sexa como for, hoxe a teoloxía da liberación non ten a mesma forza de outrora. Por outro lado, moitas das súas ideas difundíranse polo clero e gran parte dos sacerdotes latinoamericanos hoxe está ligada en maior ou menor grao aos ideais de liberación desa escola teolóxica.
Teólogos da Liberación destacados
[editar | editar a fonte]- Jean-Bertrand Aristide
- Giampietro Baresi
- Carlos Filipe Ximenes Belo
- Leonardo Boff
- Jose Miguez Bonino
- Hélder Pessoa Câmara
- Ernesto Cardenal
- Pedro Casaldáliga
- Antônio Batista Fragoso
- Paul Gauthier
- Erwin Kräutler
- Gustavo Gutiérrez-Merino
- Óscar Romero
- Samuel Ruiz
- Juan Luis Segundo
- Jon Sobrino
- Camilo Torres
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Instrucción sobre algunos aspectos de la «teología de la liberación» -Libertatis nuntius". www.vatican.va. Consultado o 2025-04-02.
- ↑ Gutiérrez, Gustavo (1972). Teología de la liberación : perspectivas. Salamanca : Ediciones Sígueme. ISBN 978-84-301-0482-6.
- ↑ "Instrucción Libertatis conscientia, sobre libertad cristiana y liberación, 22 marzo 1986". www.vatican.va. Consultado o 2025-04-02.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Teoloxía da liberación |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Liberation theology : an introductory guide : Brown, Robert McAfee (internet archive)
|
Este artigo sobre relixión é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |