Saltar ao contido

Ezio Auditore

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Ezio Auditore da Firenze»)
Ezio Auditore
Personaxe de Assassin's Creed

Cosplay de Ezio Auditore.
Primeira aparición Assassin's Creed II
Última aparición Assassin's Creed: Embers
Interpretado por Francisco Randez
Voz orixinal Roger Craig Smith
Información
Nome orixinal Ezio Auditore da Firenze
Alcume O Mentor, O Profeta.
Raza Humano
Sexo Masculino
Nacemento 24 de xuño de 1459
República de Florencia
Falecemento 30 de novembro de 1524 ((65 anos))
República de Florencia
Ocupación Mestre Asasino
Título Mentor dos Asasinos
Equipamento Espada, medicina, folla oculta, folla curta, coitelos para lanzar, bombas de humo, Paracaídas, veleno, canón oculto e bésta
Inimigos Templarios
Familia Familia Auditore
Conexións Orde dos Asasinos
Cónxuxe Sofía Sartor
Parella(s) Cristina Vespucio
Pais Giovanni Auditore
María Auditore
Fillos Flavia Auditore
Marcello Auditore
Familiares Federico Auditore
Claudia Auditore
Petruccio Auditore
Mario Auditore
Residencia Florencia (1459-1476; 1513-1524)
Monteriggioni (1476-1500)
Roma (1500-1510)
Constantinopla (1510-1512)
Relixión Ateo
Nacionalidade Florentino
Status actual Fallecido
Perfil en IMDb

Ezio Auditore da Firenze, nado na República de Florencia o 24 de xuño de 1459 e finado na mesma rexión o 30 de novembro de 1524) é un personaxe ficticio da saga de videoxogos de ficción histórica Assassin's Creed, protagonista dos videoxogos Assassin's Creed II[1] (e os seus spin-offs Assassin's Creed II: Discovery e Assassin's Creed: Project Legacy),  Assassin's Creed: Brotherhood[2], Assassin's Creed: Revelations e Assassin's Creed Chronicles: China, das novelas Assassin's Creed: Renaissance, Assassin's Creed: Brotherhood e Assassin's Creed: Revelations, e das películas Assassin's Creed: Lineage, Assassin's Creed: Embers e Assassin's Creed: Ascendance. Foi o mentor da Orde dos Asasinos na Italia renacentista.

Nacido nunha familia nobre, a súa experiencia excedeu rapidamente a súa elevada educación. En 1474, no diario da súa nai María Auditore, unha das grandes cronistas de Florencia, definiu ao seu fillo como competitivo, terzo, e malfalado, pero tan apaixonado que é imposible botarlle nada en cara. Era un donjuán debido ás queixas que se producían por parte os patricios ante a garda de Florencia.

O seu profesor foi o banqueiro Giovanni Tornabuoni, e en 1476, aos 17 anos de idade, o seu expediente escolar interrómpese debido a que estivo involucrado nun crime, que ocasionou o asasinato dos seus irmáns Petruccio e Federico, e o seu pai Giovanni Auditore.

Trala execución, partiu coa súa nai, María Auditore, e a súa irmá, Claudia Auditore, a Vila Auditore, a vila do seu tío, Mario Auditore, na Toscana.

Adestrado como Asasino, preparouse para dar caza aos mesmos homes que asasinaron á súa familia e aos seus conspiradores, ata chegar a Rodrigo Borgia. Coa axuda de Mario e os demais asasinos, descubriu o plan que tramaba Rodrigo: abrir unha cripta baixo o Vaticano que levaba ante Deus. Tras vencer a Rodrigo, entrou na cripta e falou con Minerva, que pertencía a unha rama extinta de homes.

Biografía

[editar | editar a fonte]

Ezio Auditore naceu na República de Florencia dentro dunha familia nobre de banqueiros. O seu pai, Giovanni Auditore, foi un exitoso banqueiro e asasino en segredo, amigo de Lorenzo de Médici, ao que axudaba nos seus negocios na banca tanto en Italia como no estranxeiro. A súa tumba atópase en Florencia fronte ao duomo.

Ten tres irmáns: Federico, maior que el e empregado do banco do seu pai; Claudia, que ten un noivo chamado Duccio que lle é infiel, e Petruccio, que coleccionaba plumas para regalarllas á súa nai, que é o menor dos Auditore.

Asasinato da súa familia (1476-1481)

[editar | editar a fonte]

Aos 17 anos, tras realizar uns encargos para o seu pai, Ezio descubriu que o seu pai e os seus dous irmáns foran capturados e encarcerados no Palacio Vecchio. Tras gabear ata o alto da torre do Palacio, Ezio logrou falar co seu pai e este pídelle que vaia ata o seu despacho e localice un cofre tras unha porta secreta e que se apropie de todo o que hai nel. En devandito cofre atópanse un traxe de asasino, unha espada, unha folla oculta rota e uns documentos, que Giovanni pídelle que lle entregue ao seu amigo Uberto Alberti para o xuízo que se celebrará ao día seguinte.

Durante o xuízo, celebrado na Praza da Señoría, Ezio descubriu que Uberto traizoou ao seu pai, negando a existencia de devanditos documentos, tras o cal tanto Giovanni como os seus irmáns foron aforcados. Ezio tentou evitalo, pero os gardas impedírono. Ao día seguinte, Ezio vingou a morte da súa familia asasinando a Uberto no Mercado Vello. Nunha carta Uberto confesou traizoar ao seu mellor amigo por envexa da amizade de Giovanni con Lorenzo de Médici.[3] Tras isto, a súa notoriedade en Florencia aumentou e viuse obrigado a fuxir coa súa familia a Monteriggioni, pero foron atacados por Vieri de Pazzi. Ezio logrou vencer a algún pero chegaron máis gardas de Vieri, entón apareceu o seu tío Mario Auditore e salvoulles. Mario lévalles á Vila Auditore, onde lle di a Ezio que seguise coa investigación do seu pai, pero Ezio negouse. Tras reformularllo, decide indagar na conspiración que descubriu o seu pai e pediulle ao seu tío que lle ensinase un pouco de loita.

Unha vez adestrado con técnicas como o desarmamento e o contraataque partiu co seu tío e o seu exército de mercenarios cara a San Gimignano. Ezio infiltrouse na cidade e abriu a porta da muralla, tralo cal enfrontouse a Vieri nun duelo e asasinouno.

Ezio regresou a Florencia para visitar ao seu amigo Leonardo, que lle di que un contacto chamado La Volpe poderíalle axudar na súa investigación. Tras pór a proba a Ezio, La Volpe coméntalle que os Templarios vanse a reunir en Santa María Novella. A través dos sumidoiros, conseguiu espiar a reunión templaria, onde se planeaba asasinar aos Médici na Misa Maior que se celebrará en Santa María do Fiore.

Despois da misa, Francesco de Pazzi e os seus cómplices atacaron a Lorenzo e ao seu irmán Giuliano, matando a este último. Ezio interveu para protexer a un Lorenzo ferido, e os Pazzi fuxiron. Uns días máis tarde, os Pazzi tentaron dar un golpe de estado asaltando o Palacio da Señoría, pero Ezio detívoos asasinando a Francesco. De volta a San Gimignano, asasinou o resto de Conspiradores Pazzi e descubriu ao líder da Conspiración, El Español.

Consagración como asasino (1481-1499)

[editar | editar a fonte]

Despois de terminar cos Pazzi, Ezio viaxou con Leonardo Da Vinci a Venecia, onde coñeceu a Antonio, líder do gremio de ladróns en Venecia, e a Rosa, unha das súas ladroas. Ezio traballa con eles os seguintes anos para asasinar a Emilio Barbarigo, xefe de mercadores da cidade e membro dos Cabaleiros templarios. Máis adiante, Ezio usa a máquina voadora de Leonardo para infiltrarse na Basílica de San Marcos e asasinar a Carlo Grimaldi e impedir que este envelene ao dux Giovanni Mocenigo. Por desgraza chega tarde e Carlo consegue matar ao dux, pero non consegue escapar a tempo e Ezio o asasina.

O seguinte dux é Marco Barbarigo, outro membro dos templarios. Así que, no entroido de 1486, Ezio inicia a súa misión de asasinato contra el, e para iso necesita unha máscara dourada para entrar no baile privado do dux. Tras varias probas conséguea Dante Moro, pero Ezio róuballe e consegue a máscara, entra no baile e asasina a Marco.

Meses despois, Ezio decátase de que Silvio Barbarigo e Dante Mouro están a reunir un exército no arsenal de Venecia. Para esta nova misión, Ezio necesita a axuda de Bartolomeo d'Alviano, un militante e capitán de Venecia, quen, cos seus mercenarios, consegue abrir unha brecha no arsenal para que entre Ezio e asasine a Silvio e a Dante.

En 1488 Ezio descobre que todas as persoas que coñeceu dende a morte da súa familia eran asasinos e que el é o profeta que menciona a profecía. Así que en 1499 Ezio viaxa ao Vaticano en busca da "Cripta" e para asasinar a Rodrigo Borgia. Ezio infíltrase na Capela Sistina e vence a Rodrigo, pero perdóalle a vida e entra na "Cripta". Nela descobre unha mensaxe da deusa Minerva, membro da primeira civilización, e conta que o seu pobo foi destruído por unha tormenta solar e que dita tormenta repetirase no ano 2012. Ezio non comprende nada do que di, pois esa mensaxe non era para el, senón para Desmond a través dos seus recordos.

Loita contra os Borgia (1499-1508)

[editar | editar a fonte]

Despois deste incidente, Ezio escapa de Roma co seu tío Mario e chega a Monteriggioni. Unha vez en casa, Ezio é consolado pola posibilidade de que a súa vinganza persoal e os seus días como un asasino terminaron; con todo, Nicolás Maquiavelo desafía a decisión de Ezio de deixar a Rodrigo Borgia, agora o Papa Alexandre VI, vivo.

Á mañá seguinte, Monteriggioni é asediada por César Borgia, asasina a Mario e leva o Froito perdido aos templarios. Ezio escapa coa súa familia e viaxa a Roma, o centro da Orde Templaria en Italia, unha vez máis buscando vinganza contra os Borgia. Durante o próximos catro anos, Ezio executa misións coa intención de paralizar a influencia Borgia na capital, sabotando os recursos de César e asasinando a persoas clave próximas e traballando con el no proceso, e aos poucos restaurando Roma á súa antiga gloria. Ezio convértese en líder da Orde e é ascendido ao rango de Il Mentore.

César, sabendo das accións de Ezio, enfróntase ao seu sospeitoso pai e desesperadamente pide máis diñeiro e o propio Froito. Rodrigo Borgia négase e tenta envelenar ao seu fillo ao darse conta de que a ambición polo poder de César non pode ser mantida baixo control. César, con todo, dá volta a mesa cara ao seu pai e mátao, con Ezio de testemuña. Ambos se decatan da localización do Froito e corren desesperadamente ata a Basílica de San Pedro para recuperalo.

Ezio chega primeiro e utilízao para esmagar as forzas de César e retirar o apoio dos seus seguidores. Un mes despois, César é encarcerado, pero en 1507 escapa, consegue un exército e cerca un pobo en Navarra, España. Ezio chega alí e bátese en duelo con César. Ezio vence pero César afirma que non pode ser matado pola man do home, polo que incita a Ezio a "deixar que o destino decida", deixándoo caer das ameas. Ezio logo toma o Froito e escóndeo noutro templo construído debaixo do Coliseo romano.

Constantinopla (1510-1512)

[editar | editar a fonte]

Despois da súa vitoria sáltase gran parte da súa historia na súa viaxe a Acre e despois a Masyaf para buscar as chaves que abren a biblioteca escondida debaixo da terra polo asasino e profeta Altaïr, un antepasado de Desmond.

Agora Ezio parte a Constantinopla en busca das chaves de Masyaf, obténdoas mediante libros, os cales lle indican a localización das chaves, e ao descifralas ve parte da vida de Altaïr. Únese aos Asasinos de Constantinopla, os cales lle ensinan tácticas novas de loita, así como a creación de bombas artesanais e unha mellora na folla oculta que lle permitirá engancharse ás tirolesas e escalar máis rápido as edificacións, entre outras cousas.

Alí, Ezio coñece a Sofía Sartor, a que será a súa esposa, ao príncipe Suleimán e ao seu tío, o príncipe Ahmed, o cal resultará ser o xefe templario de Constantinopla. Unha vez desbaratados os seus plans e os dos templarios, Ezio libera a cidade, para finalmente regresar a Masyaf xunto a Sofía e abrir a biblioteca de Altaïr, onde atoparán o cadáver de Altaïr e outro artefacto do Edén escondido. Ezio déixao intacto onde o atopa, e deixa finalmente o seu cargo como Mestre Asasino deixando todo o seu equipamento na biblioteca.

Cultura actual

[editar | editar a fonte]

Ezio Auditore aparece como personaxe convidado no videoxogo de loita Soulcalibur V, coa aparencia de Assassin's Creed: Brotherhood.[4]

  1. Ubisoft Montreal (17 de novembro do 2009). "Assassin's Creed II". PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One, Windows e Mac OS. 
  2. Ubisoft Montreal (16 de novembro do 2010). "Assassin's Creed: Brotherhood". PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One, Windows e Mac OS. 
  3. assassins.wikia.com (ed.). "Uberto Alberti" (en español). Consultado o 31 de decembro do 2011. 
  4. Namco (2 de febreiro do 2012). "Soulcalibur V". PlayStation 3 e Xbox 360. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]