Cripta

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Urna que garda os restos do apóstolo Santiago. Atópase situada na cripta que hai so do altar maior da Catedral de Santiago de Compostela.

A cripta é un espazo arquitectónico subterráneo, no que se enterra os finados ou onde se almacenan elementos sagrados. A palabra cripta (do latín crypta e á súa vez do grego krypt) etimoloxicamente significa agochar, o cal indica ben o seu significado.[1]

Unha cripta é a maioría das veces unha sepultura con bóveda de pedra que se usa para almacenar os corpos dos falecidos. As criptas adoitan atoparse nos cemiterios e en edificios relixiosos públicos, como igrexas ou catedrais, pero tamén se atopan ocasionalmente debaixo dos mausoleos ou capelas dos predios persoais. As familias ricas ou prestixiosas adoitan ter unha "cripta familiar" ou "bóveda" na que todos os membros da familia están enterrados. Nalgunhas localidades, unha cripta terrestre é máis comunmente chamada mausoleo, que tamén se refire a calquera edificio elaborado destinado a un lugar de enterro, para unha ou varias persoas.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Anders, Valentin. "CRIPTA". etimologias.dechile.net (en castelán). Consultado o 2018-02-09.