Excalibur: Diferenzas entre revisións
m Desfixéronse as edicións de 193.144.97.214 (conversa); cambiado á última versión feita por Addbot |
|||
Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:ExcalaburCaledfwlchTranslucent.gif|miniatura|A espada '''Excalibur''']]''' |
[[Ficheiro:ExcalaburCaledfwlchTranslucent.gif|miniatura|A espada '''Excalibur''']]'''Excalibur''' é o nome máis aceptado da [[espada]] [[lenda]]ria do [[Rei Artur]], á que se atribuíron diferentes propiedades extraordinarias ao longo das numerosas versións do mito e as historias subseguintes. |
||
Orixinalmente recibiu outros nomes: ''Caliburn'', nos escritos de [[Godofredo de Monmouth|Geoffrey de Monmouth]]; e ''Caledfwlch'', en antigas narracións galesas como ''Culhwch ac Olwen''. Esta última é unha palabra que deriva do gaélico antigo "caladbolg", que significaría "espada escintilante". |
|||
A partir das narracións de ficción baseadas no mítico personaxe do Rei Artur, a espada Excalibur ten diversas historias asociadas. |
|||
== A obtención de Excalibur == |
== A obtención de Excalibur == |
||
Existen diversas historias sobre como Artur se fixo posuidor da mítica espada. Geoffrey de Monmouth só di que a mesma foi forxada en [[Ávalon]], sen dar máis detalles. |
|||
avalón |
|||
No Ciclo da [[Lanzarote-Grial|Vulgata]] cóntase que Artur recibe a espada dunha ninfa chamada a [[Dona do Lago]]. Porén hai outra historia (máis difundida, mais que segundo os primeiros escritos non era a orixinal) na cal se conta que Artur obtivo Excalibur ao extraela dunha pedra, e que a espada foi forxada por [[Merlín]]. En resumo, Excalibur é a espada máis poderosa que nunca existiu, pois dáballe o poder a quen a posuíra de non ser ferido nunca. |
|||
== A desaparición de Excalibur == |
|||
== == |
|||
[[Ficheiro:Bedivere.jpg|210px|miniatura|dereita|Bedivere lanzando a mítica espada á auga. Ilustración de 1894.]] |
[[Ficheiro:Bedivere.jpg|210px|miniatura|dereita|Bedivere lanzando a mítica espada á auga. Ilustración de 1894.]] |
Revisión como estaba o 19 de setembro de 2014 ás 08:12
Excalibur é o nome máis aceptado da espada lendaria do Rei Artur, á que se atribuíron diferentes propiedades extraordinarias ao longo das numerosas versións do mito e as historias subseguintes.
Orixinalmente recibiu outros nomes: Caliburn, nos escritos de Geoffrey de Monmouth; e Caledfwlch, en antigas narracións galesas como Culhwch ac Olwen. Esta última é unha palabra que deriva do gaélico antigo "caladbolg", que significaría "espada escintilante".
A partir das narracións de ficción baseadas no mítico personaxe do Rei Artur, a espada Excalibur ten diversas historias asociadas.
A obtención de Excalibur
Existen diversas historias sobre como Artur se fixo posuidor da mítica espada. Geoffrey de Monmouth só di que a mesma foi forxada en Ávalon, sen dar máis detalles.
No Ciclo da Vulgata cóntase que Artur recibe a espada dunha ninfa chamada a Dona do Lago. Porén hai outra historia (máis difundida, mais que segundo os primeiros escritos non era a orixinal) na cal se conta que Artur obtivo Excalibur ao extraela dunha pedra, e que a espada foi forxada por Merlín. En resumo, Excalibur é a espada máis poderosa que nunca existiu, pois dáballe o poder a quen a posuíra de non ser ferido nunca.
A desaparición de Excalibur
O relato máis aceptado é aquel que narra que Arturo, moribundo, ordénalle a un dos seus cabaleiros que tire a súa espada a un estanque encantado. Este cabaleiro, que primeiro desobedece e despois acepta a orde de moi mala gana, é chamado Girflet, Bedivere, Lanzarote ou Perceval, segundo o relato.
Cando o cabaleiro lanza a espada ao estanque, unha man xorde da superficie da auga, colle a espada e despois desaparece nas profundidades.
Películas
A espada dá nome á película Excalibur sobre o Rei Artur e as súas aventuras, dirixida en 1981 por John Boorman.
Así mesmo, é mencionada noutras películas como Merlin, do director Steve Barron, en 1998, facendo alusión en gran parte ao ciclo da Vulgata.
Ademais, existe unha película titulada A lenda de Excalibur, tamén chamada A última lexión, na cal se conta que a espada pertencía a Xulio César e foi atopada polo seu descendente Rómulo Augústulo, quen mudou o seu nome a Pendragon.