Alejandro Pérez Lugín

Alejandro Pérez Lugín
	Pérez Lugín cara a 1915
Nacemento	22 de febreiro de 1870
	Madrid
Falecemento	5 de setembro de 1926
	Acea de Ama (Culleredo)
Soterrado	Cemiterio de Santo Amaro da Coruña
Nacionalidade	España
Alma máter	USC
Ocupación	escritor, xornalista, director de cine e guionista
Estudos	Dereito
Premios	Premio Fastenrath
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Alejandro Pérez Lugín, nado en Madrid o 22 de febreiro de 1870 e finado en Acea de Ama (Culleredo) o 5 de setembro de 1926, foi un xornalista, escritor e cineasta español.^[1] Estaba emparentado con Rosalía de Castro, xa que a súa avóa era irmá da nai de Rosalía.

Índice

1 Traxectoria
- 1.1 Infancia e mocidade
- 1.2 Xornalismo
2 Obras
3 Notas
4 Véxase tamén
- 4.1 Bibliografía

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Infancia e mocidade[editar | editar a fonte]

O seu nome completo era Alejandro María de las Mercedes Pedro Pérez García Lugín. Dende 1886, viviu en Santiago de Compostela, a cuxa universidade asistiu para realizar a carreira de Dereito. Durante a súa etapa universitaria comezou a colaborar en diversos diarios da cidade como O pensamento Galego.

En 1893 regresou a Madrid, onde comezou a traballar para a Dirección Xeral dos Rexistros e o Notariado, en varios ministerios, e varias empresas que lle obrigaron a percorrer España. Nunha destas viaxes, durante unha estancia en Valencia, contraeu matrimonio con Elvira Consuelo Sanz.

Xornalismo[editar | editar a fonte]

Alejandro Pérez Lugín, placa na Casa da Troya, Santiago de Compostela.

É coñecido sobre todo polos seus artigos periodísticos sobre o mundo taurino e pola súa novela Currito da Cruz (1921) que tamén reflicte os seus coñecementos sobre o mundo da tauromaquia e foi moi popular nos anos seguintes á súa publicación. A novela foi levada ó cine en catro ocasións, a primeira destas dirixida polo mesmo Pérez Lugín e por Fernando Delgado de Lara. É unha das longametraxes máis antigas da cinematografía española. Outra das súas novelas máis coñecidas é A casa da Troia, na cal recrea a vida universitaria na Universidade de Santiago de Compostela, levada tamén ó cine en tres ocasións. Diversas obras súas foron publicadas tras a súa morte. Por exemplo, Arminda Moscoso, novela que se sitúa en Galicia e é publicada en Madrid en 1928, ordenada e rematada polo seu amigo Alfredo García Ramos; e A corredora e a Rúa, colección de contos rurais ambientados en Galicia, tamén publicada por García Ramos. Pérez Lugín deixara sen rematar La virgen del Rocio ya entró en Triana, que non foi publicada ata a aparición das súas obras completas en 1945.

Como xornalista traballou para moitos diarios, sendo especialmente coñecido en La Tribuna, e foi enviado especial á Guerra de Marrocos por O Debate.