Usuario:Thepinkphink/Joe Dallesandro
 Joe Dallesandro no Seattle International Film Festival de 2009. | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | Pensacola, Florida, EUA. |
| Actividade | |
| Ocupación |
|
| Familia | |
| Cónxuxe |
|
| Fillos | 2 |
Joseph Angelo D'Allesandro III (nado o 31 de Decembro de 1948), mellor coñecido como Joe Dallesandro, é un actor americano e Superestrela de Andy Warhol. Dallesandro é xeralmente considerado como o maior Sex Symbol dos filmes underground do século XX, así como un Sex Symbol da subcultura gay. [1]
Dallesandro desempeñou o papel dun estafador adolescente en Flesh, o seu papel máis recordado. A revista Rolling Stone condecorou en 1970 o seu segundo filme Trash como o mellor filme do ano, facendo del unha estrela da cultura xoven, da revolucion sexual e do colectivo subcultural de artistas de Nova York da década de 1970. Dallesandro protagoniza tamén no ano 1972 a película Heat, filme de Andy Warhol concebido como parodia de Sunset Boulevard.
Vida temperá[editar | editar a fonte]
Naceu en Pensacola, Florida, fillo de Joseph Angelo D'Allesandro II, quen estaba enrolado na mariña de EE.UU.. A súa nai, Thelma Testman, tiña 16 anos no momento do seu nacemento. Cando Joe tiña cinco anos, a súa nai levaba outros tantos de penitencia na cárcere por intento repetido de roubo de coche. Dallesandro e o seu irmán Bobby foron levados enton polo seu pai a Nova York, onde traballaba de enxeñeiro electricista. Ambos os dous mozos eran finalmente colocado á Casa de Gardián do Anxo en Harlem, antes de ser fostered por un par en Brooklyn. O familiar máis tarde movido a Babilonia Do norte, Illa Longa. O maior D'Allesandro visitaríalles sobre unha vez un mes na casa dos seus pais adoptivos. Dallesandro Era inicialmente contenta vivir cos seus pais adoptivos, mais máis tarde segundo se di empezou a resent lles, pensando que lle evitaban desde vivir co seu pai.[2]
Cando Dallesandro comeza a actuar o seu comportamento colle un tono agresivo. Fuxíu repetidas veces da súa casa adoptiva até que o seu pai bioloxico aceptou que vivisen xuntos. os catorce anos, Dallesandro e seu irmán mudanse a Queens para vivir cos seus avos paternos e seu pai. [3]
os 15 anos, é expulsado do instituo por agredir o director, o cal había insultado o seu pai repetidas veces. A raíz disto, comeza a xuntarse con bandas das rúas e a roubar coches. Nunha das veces, Dallesandro entrou en pánico e sinestrou o coche roubado que conducía polo túnel de Holland. Foi detido pola policía e recibiu un impacto de bala nunha perna por parte dun axente que erroneamente pensara que este ía armado. Dallesandro amañose para escapar, sendo capturado posteriormente arrestado. Foi sentenciado por este caso a ingresar o centro de rebilitacion para rapaces Cam Cass en Catskills. En 1965, logra escapar do centro, sostendose economicamente por posar nú, aparecendo maioritariamente en cortos e en fotografías para a revista Bob Mizer's Athletic Model Guild.[4]
Carreira[editar | editar a fonte]
Carreira no cine Underground[editar | editar a fonte]
Dallesandro coñeceu Andy Warhol e Paul Morrissey en 1967 mentres estaban rodando Four Stars, sendo contratado para participar no mesmo. Warhol comentaría máis tarde "Nos meus filmes, todo o mundo está namorado de Joe Dallesandro."
Dallesandro interpretou a un estafador no filme de Warhol Flesh (1968), onde tivo que realizar varias escenas espidas. Flesh converteuse nun éxito de audiencias e Dallesandro converteuse na estrela máis popular de Andy Warhol. o crítico de filmes do New York Times Vincent Canby escribiu sobre el: "o seu físico está tan magnificamente contorneado que tanto os homes como as mulleres desconectan en canto o ven".
Pouco a pouco, a fama Underground de Dallesandro comeza a abrirse camiño entre a cultura popular, aparecendo incluso como portada da revista Rolling Stone en Abril de 1971. Posteriormente, foi fotografado por algúns dos maiores fotógrafos da época como: Francesco Scavullo, Annie Leibovitz ou Richard Avedon.
Dallesandro apareceu en Lonesome Cowboys (1968),Trash (1970), Heat(1972), Andy Warhol's Frankenstein e Andy Warhol's Dracula (ambos os dous de 1974). Estes últimos dous filmes foron rodados en Europa.[5]
Carreira Mainstream[editar | editar a fonte]
Dallesandro continuou a protagonizar filmes fixeron feitos na súa maioría en Francia e Italia polo resto da década, regresando aos EE.UU. na década de 1980. Un dos seus primeiros papeis notábeis foi o do gánster dos anos 20 Lucky Luciano na película de Francis Coppola Cotton Club. Tivo tamén papeis en Critical Condition (1987), Sunset (1988) con Bruce Willis eJames Garner, Cry Baby (1990) con Johnny Depp,Guncrazy (1992) con Drew Barrymore, e no filme de Steven Soderbergh de 1999 The Limey. Tamén traballou en televisión. En 1986, el co-protagoniza na ABC a novela Fortune Dane. A serie durou só cinco episodios. Dallesandro tamén fixo cameos en Wiseguy, Miami Vice, e Matlock.[6]
O Premio Teddy, unha honra que recoñece aqueles cineastas e artistas que contribuíron á aceptación dos estilos de vida LGBT na cultura e arte, foi outorgado a Joe en febreiro 2009. Unha biografía, "Little Joe: Superstar" de Michael Ferguson foi lanzada en 2001 e un documental titulado Little Joe (2009), foi editado con Joe como escritor e productor. A súa filla adoptada, Vedra Mehagian, tamén participou como produtora do filme.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Dallesandro é bisexual, casou tres veces e ten tres fillos.[7][8]
Casou ca súa primeira muller, Leslie, a filla da moza do seu pai, en 1967. O seu fillo, Michael, naceu o 19 de decembro de 1968. O matrimonio foi disolto en 1969.[9]
O seu segundo matrimonio foi con Theresa ("Terry") en 1970. O seu fillo, Joseph A. Dallesandro Jr., naceu o 14 de novembro de 1970. A parexa divorciase en 1978.
En 1987, Dallesandro cásase por terceira vez con Kimberly ("Kim").
Dallesandro ten un neto e unha neta do seu fillo Michael, así como un neto do seu fillo Joseph.
Dallesandro está semi-retirado da actuacion.[10]
Na cultura popular[editar | editar a fonte]
- Na canción de Lou Reed, "Walk on the wild side", aparece nomeado como Little Joe.[11]
- Unha fotografía tomada por Warhol da entreperna de Dallesandro nuns apertados jeans azuis foi a portada do famoso disco dos Rolling Stones Sticky Fingers.[12]
- A banda británica The Smiths utilizou unha fotografía de Dallesandro sacada do filme Flesh como portada do seu álbum de debut. [13]
- En Abril de 2016: Dallesandro aparece no videoclip da cancion You are Killing Me de The Dandy Warhols, dirixido por Mark Helfrich.
Filmografía seleccionada[editar | editar a fonte]
| Ano | Título | Papel | Notas |
|---|---|---|---|
| 1967 | Four Stars | Universitario Wrestler | Título alternativo: The 24 Hour Movie |
| 1968 | San Diego Surf | Joe | |
| 1968 | The Loves of ondine | Universitario Wrestler | |
| 1968 | Flesh | Joe, o estafador | Título alternativo: Andy Warhol's Flesh |
| 1968 | Lonesome Cowboys | Little Joe | Título alternativo: Ramona and Julian |
| 1970 | Trash | Joe Smith | Título alternativo: Andy Warhol's Trash |
| 1972 | Heat | Joey Davis | |
| 1973 | Andy Warhol's Frankenstein | Nicholas, the stableboy | Título alternativo: Flesh for Frankenstein |
| 1974 | Blood for Dracula | Mario Balato, o Criado | Título alternativo: Andy Warhol's Dracula |
| 1974 | The Gardener | Carl, o Xardineiro | Títulos alternativos: Garden of Death, Seeds of Evil |
| 1975 | The Climber | Aldo, o Escalador | Título alternativo: L'ambizioso |
| 1975 | Black Moon | Brother Lily | |
| 1975 | Savage Three | Ovidio Mainardi | Título alternativo: Fango bollente |
| 1975 | Season for Assasin's | Pierro Giaranaldi | Título alternativo: Il tempo degli assassini |
| 1976 | Je t'aime moi Non plus | Krassky | Título alternativo: I Love you, I don't ou I Love You... Neither I do |
| 1976 | La Marge | Sigismond | Título alternativo: O Streetwalker |
| 1978 | Safari Rally | Joe Massi | Título alternativo: 6000 km di paura |
| 1978 | Killer Nun | Dr. Patrick Roland | Títulos alternativos: Suor Omicidi Deadly Habits |
| 1980 | Madness | Joe Brezzi | Título alternativo: Vacanze por un massacro |
| 1981 | Merry-Go-Round | Ben | |
| 1982 | Queen Lear | Joseph Kunz, o pai | |
| 1984 | O Club de Algodón | Charles "Lucky" Luciano | |
| 1986 | Fortune Dane | Tommy 'perfecto' Nicautri | 5 episodios |
| 1987 | Condición crítica | Stucky | |
| 1987 | Miami Vice | Alfredo Giulinni | Episodio: "Down for the Count: Part 2" |
| 1987 | Wiseguy | Paul 'Pat the Cat' Patrice | 5 episodios |
| 1988 | Sunset | Dutch Schultz | |
| 1988 | The Hitchhiker | Gerard | Episodio: "Fashion Exchange" |
| 1988 | Double Revenge | Joe Halsey | |
| 1989 | O Detective de Hollywood | Eddie Northcott | Filme televisivo |
| 1990 | Matlock | Bobby Boyd | 2 episodios |
| 1990 | Case un Anxo | Dirixente da Carapucha do banco | |
| 1990 | Cry Baby | Hackett | |
| 1991 | Inside out | Richard | Segmento: "Os Diarios" |
| 1991 | Wild ochid II: Two shades of Blue | Jules | |
| 1992 | Guncrazy | Rooney | |
| 1992 | Love is like that | Xefe | |
| 1994 | Sugar Hill | Tony Adamo | |
| 1995 | Theodore Rex | Rogan | Lanzamento directo a vídeo |
| 1998 | L.A Without a Map | Michael | |
| 1999 | The Limey | Tío John | |
| 2002 | Pacino Is Missing | Sal Colletti | |
| 2008 | 3 Stories About Evil | Jean Maries | Curtametraxe |
Referencias[editar | editar a fonte]
- ↑ Gary Morris (2010-03-31). "Bright Lights Film Journal: Books: Little Joe, Superstar: The Films of Joe Dallesandro". Brightlightsfilm.com. Consultado o 2010-10-07.
- ↑ Watson, Steven (2003). Factory Made: Warhol and the Sixties. Random House Digital, Inc. p. 22. ISBN 0-679-42372-9.
- ↑ Watson, Steven (2003). Factory Made: Warhol and the Sixties. Random House Digital, Inc. p. 23. ISBN 0-679-42372-9.
- ↑ Watson, Steven (2003). Factory Made: Warhol and the Sixties. Random House Digital, Inc. pp. 237–238. ISBN 0-679-42372-9.
- ↑ Ferguson, Dr, Michael (2004). Idol Worship: A Shamless Celebration of Male Beauty in the Cinema (2 ed.). STARbooks Press. p. 162. ISBN 1-891855-48-4.
- ↑
- Thepinkphink/Joe Dallesandro na IMDb (en inglés).
- ↑ Ferguson, Michael; Dallesandro, Joe (1998). Little Joe, Superstar: The Films of Joe Dallesandro. Companion Press. p. 82. ISBN 1-889138-09-6.
- ↑ Lyons, Tina (1998). "Joe Dallesandro,1998". indexmagazine.com. Consultado o November 18, 2012.
- ↑ Ferguson, Michael; Dallesandro, Joe (1998). Little Joe, Superstar: The Films of Joe Dallesandro. Companion Press. pp. 19–20. ISBN 1-889138-09-6.
- ↑ O'Brien, Glenn. "Joe Dallesandro". interviewmagazine.com. Consultado o 18 November 2012.
- ↑ Roberts, Chris (2004). A Walk On The Wild Side: The Stories Behind the Songs: Lou Reed. Hal Leonard Corporation. p. 44. ISBN 0-634-08032-6.
- ↑ "Album Cover Joe". Joedallesandro.com. Arquivado dende o orixinal o 2011-07-13. Consultado o 2010-10-07.
- ↑ Grønstad, Asbjørn; Vagnes, Oyvind (2010). Cover Scaping: Discovering Album Aesthetics. Museum Tusculanum Press. p. 104. ISBN 87-635-0774-9.
[[Categoría:Nados en 1948]]