Saltar ao contido

Zúñiga

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaZúñiga
Zuñiga, Ezteuinaga (eu) Editar o valor en Wikidata
Imaxe

Localización
Editar o valor en Wikidata Mapa
 42°41′35″N 2°18′01″O / 42.693, -2.3004
EstadoEspaña
Comunidade foralNavarra Editar o valor en Wikidata
CapitalZúñiga (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación89 (2023) Editar o valor en Wikidata (7,5 hab./km²)
Xeografía
Parte de
Superficie11,86 km² Editar o valor en Wikidata
Altitude575 m Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Organización política
• Alcalde Editar o valor en WikidataPedro Maria Oteiza Diaz (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal31284 Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Código INE31265 Editar o valor en Wikidata

Zúñiga (Zuñiga en éuscaro), é un concello de Navarra, que forma parte da comarca de Tierra Estella. Encóntrase a 71 km de Pamplona.

Xentilicio

[editar | editar a fonte]

Zuñigués (en éuscaro, Zuñigarra). Os habitantes de Zúñiga tamén reciben o alcume de cachuelos, que é o nome dun peixe que se cría nas augas do río Ega.

Xeografía

[editar | editar a fonte]

Vila do val da Solana, no Meiriñado de Estella. Atópase situado no extremo occidental da comarca estellesa, formando parte da depresión de Tierra Estella. O concello limita ao norte pola ladeira de Santiago de Lóquiz e ao sur polo río Ega e a Serra de Codés.

Cos distintos nomes de Estunega, Buztunica, Estuniga, Stunica, Estúñiga, Stúñiga, formou parte ata 1200 da terra de Campezo. Sancho Iñiguez, Señor do Estado e Val de Estunega (en éuscaro significa Estune, estreito, e Ega é o nome do río que pasa polo lugar), Arminguero do rei de Navarra e Aragón Sancho V Ramirez, e sexto neto do rei de Navarra Fortún Garcús "o Monxe", comezou polo 1080 a chamarse Sancho Iñiguez de Stunica.

A raíz da guerra civil que estalou en Navarra en 1274 e durou ata o 1277, debido á querela pola titoría da raíña nena Xoana I e ao seu compromiso matrimonial con Filipe IV de Francia "o Fermoso". Isto significaba a incorporación de Navarra á Coroa de Francia, polo que abandona Navarra Iñigo Ortiz de Stunica, Rico-home, Alférez Maior de Navarra, señor de Stunica, e outros lugares, quinto neto do rei de Navarra García V Ramírez "o Restaurador" e establécese na Rioxa, Castela. Zúñiga é nomeada vila de reguengo e incorporada en 1278 á Coroa de Navarra.

Despois de asinar o tratado de amizade e axuda entre os reis de Castela Henrique III "O Doente" e de Navarra Carlos III "o Bo", que se asinou o 21 de xuño de 1394, o rei Carlos III restituíu a Diego López de Estúñiga, Xustiza Maior de Castela e do Consello do Rei, o 31 de xullo de 1394 o señorío de Estúñiga (o seu solar) e o señorío de Mendavia en recompensa. Desde 1430 ata 1450 o señorío pasou a Carlos e Luis de Beaumont, obtendo a condición de boa vila con asento nas Cortes do reino en 1482.

Álvaro de Stunica y Guzmán, duque I de Béjar e Plasencia, parente maior da Casa de Stunica / Estúñiga, castelanizou o apelido en Zúñiga, logo do pacto de reconciliación coa raíña Isabel I "a Católica", asinado en 1476. Desde entón empregouse o nome de Zúñiga por persoas e cidades dos Reinos de España.

Administración

[editar | editar a fonte]

Está integrado na Mancomunidade de Montejurra e na Agrupación de Municipios de Lana, Piedramillera, Zúñiga, Mues e Sorlada. Pertence ao partido xudicial de Estella.

Demografía

[editar | editar a fonte]
Evolución demográfica
1900 1910 1920 1930 1940 1950 1960 1970 1975 2005
333 344 359 383 327 317 284 204 154 178

Monumentos

[editar | editar a fonte]
  • Igrexa de Santa María, edificio tardogótico do século XVI.
  • Ermida de Nuestra Señora de Arquijas, edificio gótico da primeira metade do século XIII.
  • Ermida da Beata Sis, con imaxe renacentista da titular.
  • Restos dunha muralla medieval.

As festas patronais celebranse a última semana de xuño e a primeira de xullo.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Menéndez y Pidal, Ramón (1981). Historia de España. Madrid, Editorial Espasa-Calpe. ISBN 84-239-4800-5. 
  • Villar y Pascual, Luis (1864). Diccionario histórico genealógico y heráldico de las familias ilustres de la monarquía española. Madrid. 

Outros artigos

[editar | editar a fonte]