Finalissima 2022

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaFinalissima 2022
Imaxe
Nome na lingua orixinal(en) 2022 Finalissima Editar o valor em Wikidata
TipoCopa de Campións CONMEBOL–UEFA Editar o valor em Wikidata
Deportefútbol Editar o valor em Wikidata
OrganizadorConfederación Sudamericana de Fútbol Editar o valor em Wikidata
Participantes
Localización  e  Datas
LocalizaciónWembley Stadium (Brent (pt) Traducir) 51°33′20″N 0°16′46″O / 51.5556, -0.2794Coordenadas: 51°33′20″N 0°16′46″O / 51.5556, -0.2794 Editar o valor em Wikidata
PaísReino Unido Editar o valor em Wikidata
Número de edición3  (2022) Editar o valor em Wikidata
Competición
ArxentinaItalia Editar o valor em Wikidata
30 Editar o valor em Wikidata
ÁrbitroPiero Maza (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Primeiro postoArxentina Editar o valor em Wikidata

A Finalissima 2022 foi a terceira edición da Copa de Campións CONMEBOL–UEFA, un partido de fútbol entre os gañadores da última Copa América e a última Eurocopa. O partido enfrontou a Italia, gañadora da Eurocopa de 2020 (celebrada en 2021), contra a Arxentina, gañadora da Copa América 2021. Xogouse no estadio de Wembley de Londres, o 1 de xuño de 2022. O partido, un renacemento da antiga Copa Artemio Franchi disputada por última vez 29 anos antes, foi organizado pola UEFA e a CONMEBOL como parte dunha renovada colaboración entre as dúas confederacións. A selección arxentina conseguiu a vitoria por 3-0, facéndose así co seu segundo título.[1]

Contexto[editar | editar a fonte]

En 1985 e 1993, os vencedores dos torneos da Eurocopa e da Copa América disputaron a Copa Artemio Franchi, un torneo a partido único organizado pola UEFA e a CONMEBOL.[2] Era a competición de seleccións nacionais equivalente á Copa Intercontinental de clubs, disputada entre os gañadores da Copa de Europa/Liga de Campións da UEFA e da Copa Libertadores. A selección de Francia gañou a edición de 1985 en París, mentres que a Arxentina gañou o partido de 1993 en Mar del Plata. Con todo, a competición interrompeuse tras esa segunda edición.[3] A Copa Artemio Franchi pódese considerar un antecedente da Copa do Rei Fahd/Copa Confederacións da FIFA, disputada por primeira vez en 1992 e organizada pola FIFA desde 1997, que enfrontaba aos campións dos torneos continentais e da Copa do Mundo da FIFA.[4] Dita competición foi abolida trala edición de 2017.[5]

O 12 de febreiro de 2020, a UEFA e a CONMEBOL asinaron un novo memorando de entendemento, co obxectivo de mellorar a cooperación entre as dúas organizacións. Como parte do acordo, unha comisión mixta da UEFA e da CONMEBOL examinou a posibilidade de organizar partidos intercontinentais entre Europa e América do Sur, tanto para o fútbol masculino como para o feminino e entre varios grupos de idade.[6] O 28 de setembro de 2021, a UEFA e a CONMEBOL confirmaron que os gañadores da Eurocopa e da Copa América se enfrontarían nun partido intercontinental, cun acordo que abarcaría inicialmente tres edicións a partir de 2022. O 15 de decembro de 2021, a UEFA e a CONMEBOL asinaron de novo un memorando de entendemento renovado ata 2028, que incluía disposicións específicas sobre a apertura dunha oficina conxunta en Londres e a posible organización de varios eventos de fútbol. Confirmouse que o partido tería lugar no estadio de Wembley de Londres o 1 de xuño de 2022.[7][8] Ademais anunciouse que o novo nome da Copa Artemio Franchi sería "Copa de Campións CONMEBOL–UEFA".[9]

Equipos[editar | editar a fonte]

Equipo Confederación Cualificación Participacións previas
(en negra gañadores) 		Clasificación FIFA
(marzo 2022)[10]
 Italia UEFA Gañadores da Eurocopa de 2020 Ningún 6
 Arxentina CONMEBOL Gañadores da Copa América 2021 1 (1993) 4

Italia clasificouse para o partido grazas á súa vitoria na Eurocopa de 2020 (celebrada en 2021), na que derrotou a Inglaterra na quenda de penaltis da final, tamén celebrada en Wembley, no que foi o segundo título da Eurocopa para o conxunto italiano.[11] Arxentina clasificouse ao gañar a Copa América 2021, derrotando na final ao Brasil por 1-0, conseguindo o seu 15º título da Copa América e o primeiro en 28 anos.[12][13]

Sede[editar | editar a fonte]

Wembley Stadium
Estadio de Wembley de Londres, sede do partido

O partido celebrouse no estadio de Wembley de Londres, Inglaterra.[14] O estadio de Wembley foi inaugurado en 2007, no lugar do estadio orixinal, cuxa demolición tivo lugar entre 2002 e 2003.[15][16] Propiedade da Asociación Inglesa de Fútbol (FA), serve como estadio nacional de fútbol de Inglaterra. O estadio foi sede da Eurocopa 2020 e albergou a final desta, gañada por Italia nos penaltis ante a propia Inglaterra. O estadio orixinal, antes coñecido como Empire Stadium, abriu en 1923 e acolleu partidos do Mundial de 1966, entre eles a final, na que Inglaterra derrotou a Alemaña Occidental por 4-2 despois da prórroga. Albergou tamén partidos da Eurocopa de 1996, incluíndo a final, na que Alemaña derrotou á República Checa. Wembley tamén acolle a final anual da FA Cup dende 1923 (excepto nas edicións de 2001 a 2006, cando o estadio estaba sendo reconstruído).[17]

Cadros de xogadores[editar | editar a fonte]

As dúas seleccións tiveron que presentar un cadro de xogadores de 23 membros, dos cales tres debían ser porteiros, antes do 29 de maio de 2022, tres días antes do partido.[18]

Italia[editar | editar a fonte]

Italia anunciou un equipo preliminar de 39 homes o 23 de maio de 2022.[19] O 27 de maio ampliouse a 45 xogadores, con oito futbolistas máis, mentres que Domenico Berardi e Andrea Pinamonti quedaron fóra da lista por lesión.[20] O equipo definitivo anunciouse o 30 de maio.

Arxentina[editar | editar a fonte]

Arxentina anunciou un primeiro equipo de 35 homes o 13 de maio de 2022.[21] O 20 de maio reduciuno a 29 xogadores.[22] O equipo definitivo anunciouse o 1 de xuño.

Previa do partido[editar | editar a fonte]

Identidade[editar | editar a fonte]

O 22 de marzo de 2022 a UEFA revelou que o nome do partido sería Finalissima ("finalísima" en italiano). O logotipo baséase na coroa de loureiro, símbolo de excelencia e vitoria. Presenta cintas coas cores das nacións competidoras, a Tricolore de Italia á esquerda e a Albiceleste da Arxentina, que se unen arredor do trofeo da competición. Ademais, conta con varias cintas en platino e ouro, os metais máis preciosos, destinadas a resaltar o significado do partido. Segundo a UEFA, os lazos "simbolizan os fortes vínculos entre a CONMEBOL e a UEFA, e o seu compromiso co desenvolvemento do fútbol máis aló das súas zonas xeográficas".[9]

Entradas[editar | editar a fonte]

A capacidade do estadio foi de 86.000 espectadores para o partido, con entradas vendidas aos afeccionados e ao público en xeral por orde de chegada a través de UEFA.com . Dispoñibles a partir do 24 de marzo de 2022, as entradas estaban dispoñibles en catro categorías de prezos: 25 £, 40 £, 55 £ e 99 £.[23]

Árbitros[editar | editar a fonte]

O 30 de maio de 2022, anunciouse que o árbitro do partido sería o chileno Piero Maza, de 37 anos, designado conxuntamente pola CONMEBOL e a UEFA.[24] Maza é árbitro da FIFA desde 2018,[25] aínda que o partido foi o seu primeiro encontro internacional sénior como árbitro.[26] Con todo, Maza xa actuara anteriormente como cuarto árbitro e asistente de VAR na Copa América 2019,[27] así como como no VAR da Copa Mundial Sub-17 de 2019.[28] Acompañárono como xuíces de liña os seus compatriotas Christian Schiemann e Claudio Ríos. O árbitro español Jesús Gil Manzano exerceu como cuarto árbitro, sendo os seus compatriotas Alejandro Hernández Hernández e Juan Martínez Munuera dous dos encargados do VAR. O portugués Tiago Martins foi o outro asistente do VAR.[29]

Partido[editar | editar a fonte]

Detalles[editar | editar a fonte]

Italia 0 – 3 Arxentina 1 de xuño de 2022, 20:45 CEST – Wembley, Londres
Asistencia: 87 112
Árbitro: Chile Piero Maza
Informe
 Lautaro Anotado no 28º minuto 28'
Di María Anotado no 45+1º minuto 45+1'
Dybala Anotado no 90+4º minuto 90+4'
　
Italia
Arxentina


PO 21 Gianluigi Donnarumma
LD 2 Giovanni Di Lorenzo   Amoestado no minuto 72º 72'
DF 19 Leonardo Bonucci   Amoestado no minuto 39º 39'
DF 3 Giorgio Chiellini (c.) Sae aos 46 minutos 46'
LE 13 Emerson Sae aos 77 minutos 77'
MD 8 Jorginho
MC 12 Matteo Pessina Sae aos 62 minutos 62'
MC 18 Nicolò Barella   Amoestado no minuto 77º 77'
ED 10 Federico Bernardeschi Sae aos 46 minutos 46'
DC 9 Andrea Belotti Sae aos 46 minutos 46'
EE 22 Giacomo Raspadori
Substitucións:
DF 6 Manuel Lazzari Entra aos 46 minutos 46'
DI 17 Gianluca Scamacca Entra aos 46 minutos 46'
CC 5 Manuel Locatelli Entra aos 46 minutos 46'
DF 4 Leonardo Spinazzola Entra aos 62 minutos 62'
DF 23 Alessandro Bastoni Entra aos 77 minutos 77'
Adestrador:
Italia Roberto Mancini
PO 23 Emiliano Martínez
LD 4 Nahuel Molina
DF 13 Cristian Romero Sae aos 85 minutos 85'
DF 19 Nicolás Otamendi   Amoestado no minuto 22º 22'
LE 3 Nicolás Tagliafico
MD 18 Guido Rodríguez
MC 20 Giovani Lo Celso Sae aos 90+1 minutos 90+1'
MC 7 Rodrigo De Paul Sae aos 76 minutos 76'
ED 10 Lionel Messi (c.)
DC 22 Lautaro Martínez Sae aos 85 minutos 85'
EE 11 Ángel Di María Sae aos 90+1 minutos 90+1'
Substitucións:
CC 14 Exequiel Palacios Entra aos 76 minutos 76'
DF 6 Germán Pezzella Entra aos 76 minutos 76'
DI 9 Julián Álvarez Entra aos 85 minutos 85'
CC 15 Nicolás González Entra aos 90+1 minutos 90+1'
DI 21 Paulo Dybala Entra aos 90+1 minutos 90+1'
Adestrador:
Lionel Scaloni

Xogador do partido:
Lionel Messi

Árbitros asistentes:
Chile Christian Schiemann
Chile Claudio Ríos
Cuarto árbitro:
España Jesús Gil Manzano
Árbitro principal VAR:
España Alejandro Hernández Hernández
Árbitros asistentes VAR:
España Juan Martínez Munuera
Portugal Tiago Martins

Regras do partido

  • 90 minutos
  • Quenda de penaltis en caso de empate
  • Máximo de doce suplentes no banco
  • Máximo de cinco substitucións, con só tres oportunidades para facer substitucións durante o tempo de xogo, excluíndo as substitucións feitas no descanso.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Irigoyen, Juan I. (1 de xuño de 2022). "Argentina silencia a Italia en La Finalissima". El País (en castelán). Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  2. ↑ "Worldwide football network". UEFA (en inglés). 1 de xaneiro de 2011. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  3. ↑ "UEFA. 60 years at the heart of football" (PDF). UEFA (en inglés). 2014. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  4. ↑ Carter, Jon (5 de xuño de 2009). "A troubled tournament looks forward" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 24 de febreiro de 2015. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  5. ↑ "FIFA Council votes for the introduction of a revamped FIFA Club World Cup". FIFA (en inglés). 15 de marzo de 2019. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  6. ↑ "UEFA and CONMEBOL renew Memorandum of Understanding to enhance cooperation". UEFA (en inglés). 12 de febreiro de 2020. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  7. ↑ "UEFA and CONMEBOL renew and extend Memorandum of Understanding". UEFA (en inglés). 15 de decembro de 2021. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  8. ↑ "European and South American champions meet in ‘Finalissima’ Wembley showdown". UEFA (en inglés). 22 de marzo de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 "Finalissima 2022, Italy vs Argentina: Brand identity revealed". UEFA (en inglés). 22 de marzo de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  10. ↑ "Clasificación de seleccións da FIFA". FIFA (en inglés). 31 de marzo de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  11. ↑ "Italy 1-1 England, aet (3-2 on pens): Donnarumma the hero as Azzurri win EURO 2020!". UEFA (en inglés). 11 de xullo de 2021. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  12. ↑ "Argentina stun Brazil in Copa América final to end 28-year trophy drought". The Guardian (en inglés). 10 de xullo de 2021. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  13. ↑ "Finalissima 2022: Meet winners Argentina". UEFA (en inglés). 22 de marzo de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  14. ↑ "Finalissima 2022, Italy vs Argentina venue guide: Wembley Stadium, London". UEFA (en inglés). 1 de xuño de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  15. ↑ "Final whistle for Wembley's towers". BBC (en inglés). 1 de setembro de 2016. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  16. ↑ "Gates' Microsoft Becomes Wembley Stadium Backer". Forbes (en inglés). 20 de outubro de 2005. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  17. ↑ "Sede de la Finalissima 2022 entre Italia - Argentina: Wembley Stadium, Londres". UEFA (en castelán). 1 de xuño de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  18. ↑ "Italy vs Argentina 2022 Finalissima preview: Where to watch, kick-off time, predicted line-ups". UEFA (en inglés). 26 de maio de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  19. ↑ "Trentanove convocati per le gare di giugno: torna Spinazzola, prima chiamata per Frattesi e Pinamonti". Federación Italiana de Fútbol (en italiano). 23 de maio de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  20. ↑ "Inizia il raduno a Coverciano. Mancini: “Bisogna ripartire, ci sono giovani dal grande futuro”". Federación Italiana de Fútbol (en italiano). 27 de maio de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  21. ↑ "El entrenador Lionel Scaloni dio a conocer la prelista de convocados para el viaje del equipo nacional. El próximo fin de semana se publicará la nómina definitiva.". Twitter (en castelán). Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  22. ↑ "El entrenador @lioscaloni dio a conocer la nómina definitiva de futbolistas para el viaje a Europa.". Twitter (en castelán). 20 de maio de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  23. ↑ "Finalissima 2022 tickets sold out: Wembley to host Italy vs Argentina". UEFA (en inglés). 22 de marzo de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  24. ↑ "Finalissima 2022, Italy vs Argentina: All you need to know". UEFA (en inglés). 1 de xuño de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  25. ↑ "Lista de árbitros internacionais da FIFA" (PDF). FIFA (en inglés). 27 de xaneiro de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  26. ↑ "Partidos arbitrados por Piero Maza". worldfootball.net (en inglés). Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  27. ↑ "Árbitros convocados para la CONMEBOL Copa América – Brasil 2019". Confederación Suramericana de Fútbol (en castelán). 21 de marzo de 2019. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  28. ↑ "Lista de árbitros da Copa do Mundo sub-17 de 2019" (PDF). FIFA (en inglés). 21 de agosto de 2019. Consultado o 2 de xuño de 2022. 
  29. ↑ "Árbitros confirmados para la Finalissima" (en castelán). 30 de maio de 2022. Consultado o 2 de xuño de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Finalissima_2022&oldid=6689975»