Carlos Negro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Carlos Negro
Carlos Negro.jpg
Carlos Negro presentando Abelcebú, no Culturgal 2010 no Pazo da Cultura de Pontevedra.
Nacementooutubro de 1970
Lugar de nacementoLalín
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Santiago de Compostela
Ocupaciónescritor
IrmánsÁlvaro Negro
Coñecido porMakinaria
PremiosPremio de poesía Victoriano Taibo
Na rede
AELG: 165 Dialnet: 1303765
editar datos en Wikidata ]

Carlos Negro Romero, nado en Lalín en outubro de 1970, é un poeta galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Caricatura de Carlos Negro.

Licenciado en Filoloxía Hispánica e Galego-Portuguesa pola Universidade de Santiago de Compostela. É profesor de lingua e literatura galega. Ademais de participar no 2003 proxecto colectivo "Negra sombra", unha intervención poética contra a marea negra, ten colaborado en diversas revistas de literatura e poesía, entre as que se encontran Ólisbos e Dorna, así como nos boletíns literarios promovidos pola Fundación A Solaina de Piloño (Vila de Cruces). Foi secretario da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega (2004).

En xuño de 2018 gañou o premio Jules Verne de literatura xuvenil con Aplicación instantánea, o xurado destacou da obra que "ante presenza das pantallas e da tecnoloxía, a sociedade actual precisa máis ca nunca a poesía. Por iso o xurado valora desta obra, entre outros aspectos: a orixinalidade, a calidade literaria, a forza da linguaxe e a súa riqueza, a posta en valor da figura feminina e o seu apoderamento, así como da cultura e lingua galegas[1]".

É irmán do artista plástico Álvaro Negro e da filóloga Marta Negro Romero.

Obras[editar | editar a fonte]

Poesía[editar | editar a fonte]

Narrativa[editar | editar a fonte]

Ensaio[editar | editar a fonte]

Obras colectivas[editar | editar a fonte]

  • XVI Festival da Poesia no Condado. Outro mundo é posível, 2002, S. C. D. Condado.
  • Negra sombra. Intervención poética contra a marea negra, 2003, Espiral Maior.
  • Xela Arias, quedas en nós, 2004, Xerais.
  • Polifonías II. Voces poéticas contra a violencia de xénero, 2007, Espiral Maior.
  • Abro a xanela e respiro o aire fresco da fin do mundo, 2009.
  • Manual para condutores con faros antinéboa, 2010, Xunta de Galicia.
  • Pola banda de Laíño: memoria dos tempos idos (Dodro-Século XX), 2010, Colexio Eusebio Lorenzo Baleirón.
  • Vivir un soño repetido. Homenaxe a Lois Pereiro, 2011, Asociación de Escritores en Lingua Galega, libro electrónico.
  • A cidade na poesía galega do século XXI, 2012, Toxosoutos.
  • Versus cianuro. Poemas contra a mina de ouro de Corcoesto, 2013, A. C. Caldeirón.
  • Poesía Hexágono. Ollada e Experiencia. Proposta e resposta nas aulas, 2014, Apiario.
  • 150 Cantares para Rosalía de Castro, 2015, libro electrónico.
  • No tempo de Follas novas. Unha viaxe pola literatura universal, 2015, Alvarellos.
  • Os aforismos do riso futurista, 2016, Xerais.
  • E de súpeto o inverno, 2017, Agalir.

Premios[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Emma Pedreira, Carlos Negro e Héctor Cajaraville, premios Xerais 2018". praza.gal. Consultado o 02/05/2018. 
  2. "Ficha do libro en Xerais". xerais.gal. 
  3. Ramos, Baldo (xullo, agosto, setembro 2021). "Memoria reescrita". Grial LIX (231): 117–8. ISSN 0017-4181. 
  4. Vila-Amado, Raquel (xullo, agosto, setembro 2021). "Calidoscopio do medo". Grial LIX (115): 155–157. ISSN 0017-4181. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Santorum, Gracia (2009). Dicionario de escritores de Deza. A Estrada: Fervenza. p. 69. ISBN 978-84-96368-00-2. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]