Gianni Versace

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaGianni Versace

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento2 de decembro de 1946 Editar o valor em Wikidata
Reggio de Calabria
Morte15 de xullo de 1997 Editar o valor em Wikidata (50 anos)
Miami Beach, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Causa da morteHomicidio Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaMoltrasio (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeitaliana
Actividade
Campo de traballoDeseño de moda Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónemprendedor , deseñador de moda , diseñador de vestuario , deseñador , modisto Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua italiana e lingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Familia
ParellaAntonio D'Amico (pt) Traducir (1982–) Editar o valor em Wikidata
IrmánsSanto Versace e Donatella Versace Editar o valor em Wikidata
ParentesAllegra Versace (pt) Traducir (sobriña) Editar o valor em Wikidata
Premios
Orde do Mérito da República Italiana

Editar o valor em Wikidata

Páxina webversace.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm0894899 Allocine: 37901 Rottentomatoes: celebrity/gianni_versace
WikiTree: Versace-7 Find a Grave: 4607 Editar o valor em Wikidata

Gianni Versace, nado en Reggio de Calabria (Italia) o 2 de decembro de 1946 e finado en Miami (Florida, Estados Unidos) o 15 de xullo de 1997, foi un deseñador de moda italiano. Fundador de Versace, creou vestidos para obras de teatro e películas, sendo un dos primeiros deseñadores capaces de relacionar a moda coa industria musical ao ser amigo de celebridades como Eric Clapton, Diana de Gales, Naomi Campbell, Duran Duran, Madonna, Cher, Elton John, Sting, entre moitas outras.[1] Era abertamente homosexual e era unha figura permanente na escena internacional da moda xunto coa súa parella Antonio D'Amico.[2] Versace foi asasinado na porta da súa casa en Miami Beach por Andrew Cunanan o 15 de xullo de 1997. Tiña 50 anos no momento da súa morte.[3][4][5]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Primeiros anos[editar | editar a fonte]

Gianni Versace naceu en Reggio Calabria o 2 de decembro de 1946, onde creceu co seu irmán máis vello Santo, a súa irmá máis nova Donatella, o seu pai, e a súa nai Francesca. Tiña unha irmá máis vella, Tina, que morreu aos 12 anos debido a unha infección do tétano que non foi tratada de maneira adecuada.

Da súa cidade natal dixo:[6]

Reggiopico é o reino onde comezou a historia da miña vida: a xastrería da miña nai, a boutique d'Alta Moda. O lugar onde, de neno, empecei a apreciar a Ilíada, a Odisea, a Eneida, onde comecei a respirar a arte da antiga Grecia.
Gianni Versace

Gianni comezou a súa aprendizaxe a temperá idade, axudando a súa nai a atopar pedras preciosas e fíos de ouro para bordar vestidos. Estudou arquitectura antes de mudarse a Milán aos 26 anos para traballar no deseño de moda.

A mediados da década de 1970, as súas montaxes chamaron a atención das marcas Genny e Callaghan. Contratárono para deseñar as súas coleccións e uns poucos anos máis tarde, animado polo seu éxito, presentou a súa primeira firma de colección para muller no museo de arte Palazzo della Permanente, de Milán. A súa primeira colección para home chegou en setembro dese mesmo ano. Despois de presentar a súa colección de home, uniuse con Jorge Saud, quen máis tarde se convertería en compañeiro de Giorgio Armani.

Estilo exuberante[editar | editar a fonte]

A firma Versace alcanzou a celebridade mundial na década de 1980, en parte grazas a unha sagaz asociación con estrelas do mundo do espectáculo, tal como fixo Giorgio Armani. As estrelas de Hollywood e os cantantes de música pop empezaron a elixir esta marca para vestirse nas súas festas, concertos e filmes. Entre estes clientes contábanse Liz Taylor, Elton John e Diego Armando Maradona. Pero ao contrario que Armani, sinónimo de sobriedade e estilización, Gianni Versace impuxo unha estética exuberante e moi atrevida en colorido e materiais, case rechamangueira e kitsch, con tons flúor e dourados, barroca até vampirizar estéticas de séculos pasados (Pompeia, manierismo).

En 1994 a (ata entón modesta) actriz Liz Hurley saltou á fama planetaria ao lucir un vestido Versace de vertixinoso escote, apenas prendido por uns imperdibles. Poucos anos despois, a polémica película Showgirls incluíu un diálogo onde a súa protagonista Elizabeth Berkley aludía ao seu vestido Versace e replicábanlle sobre como pronunciar correctamente devandito apelido italiano.

Versace facía ostentación do luxo en sintonía coa época de Ronald Reagan e do consumismo ilimitado, na que os referentes sociais parecían ser os yuppies e as estrelas do rock que amasaban grandes regalías. A Medusa e a greca de orixe clásica volvéronse distintivos inconfundibles de Versace, e asociábanse á opulencia, mostrándose en primeiro plano en bolsos, calzado, bañadores, bixutaría... fronte á discreción doutras casas de moda. Estes artigos máis alcanzables chegaban a un público de clase media e axudaron ao apoxeo da casa italiana.

Pero falecido Gianni Versace os gustos empezaron a cambiar. Baixo a tutela da súa irmá Donatella, a compañía seguiu adiante adaptándose ás novas modas, e xa en datas recentes, ao fío de certa nostalxia polos anos 80, recuperou e difundido o estilo máis desbordado de Gianni mediante unha colección de alcance masivo lanzada a través de H&M.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Coñeceu a Antonio D'Amico, un modelo, en 1982. A parella embarcouse nunha relación que durou quince anos, ata a repentina morte de Versace. Durante ese tempo Antonio foi deseñador para a liña deportiva Versace.

Versace deixou á súa parella D'Amico unha pensión mensual vitalicia de 50 millóns de liras (aproximadamente 26,000 dólares), e o dereito a ocupar calquera das residencias Versace homes en Italia e nos Estados Unidos. D'Amico agora ten a súa propia compañía de deseño de moda.

Asasinato[editar | editar a fonte]

Casa Casuarina, mansión de Versace en Miami Beach, lugar onde foi asasinado.

Na mañá do 15 de xullo no verán de 1997, regresando da súa afeita camiñada polo paseo de Ocean Drive en Miami, Versace foi tiroteado enfronte da súa mansión con vista ao mar en Miami Beach. Foi asasinado por Andrew Phillip Cunanan, quen se suicidou pouco despois do homicidio e cuxo corpo foi atopado nunha casa flotante.[7] A policía ditaminou que Cunanan se suicidou coa mesma pistola que usou para matar a Versace e ademais sóubose que o asasino estivera na súa casa dous días antes do crime.[8]

Versace foi sepultado na localidade de Como, en Italia. En setembro de 1997 anunciouse que Santo Versace e Jorge Saud eran os novos propietarios dos bens de Versace. A irmá de Gianni, Donatella Versace, era a nova líder do departamento de deseño. Elton John dedicou o seu álbum The Big Picture, publicado en 1997, a Versace.

No seu testamento, Versace deixou o 50% do seu imperio da moda a Allegra Beck, á súa sobriña, filla de Donatella. Ao cumprir a maioría de idade en 2004, Allegra herdou ao redor de 500 millóns de dólares (50% da compañía) do imperio de moda Versace. Ten a última palabra na venda e outros detalles na liña de roupa Versace. Allegra tiña apenas once anos cando o seu tío foi asasinado.

En xullo de 2007, un ballet especialmente escrito foi presentado no Teatro alla Scala, en Milán, no marco do décimo aniversario da morte do deseñador. Thanks Gianni, With Love foi realizado polo coreógrafo francés Maurice Béjart, para quen Versace deseñou varios vestidos.

Filmografía[editar | editar a fonte]

A través dos anos, Versace viuse envolvido en numerosos proxectos cinematográficos:[9]

Como deseñador de traxes[editar | editar a fonte]

  • Ballet for life (1997);
  • Xuíz Dredd (Judge Dredd) (1995);
  • Shakespeare Shorts (serie de TV, 1996);
  • Showgirls (1995);
  • Kika (1993);
  • Vacanze dei Natale (1991);
  • Cin cin (1991);
  • As Long as It's Love (coñecida como In una notte dei chiaro dei luna, 1989);
  • Miami Vice (serie de TV, 1989);

Actor[editar | editar a fonte]

  • Catwalk (1996);
  • Spiceworld (As súas escenas foron borradas tras o seu asasinato, 1997)

Premios[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Horyn, Cathy, "Why Fashion Films Are Usually Cartoons," New York Times, Sun. Oct. 6, 2013, p. 13
  2. "Obituary: Gianni Versace". Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2018. Consultado o 14 de marzo de 2019. 
  3. Dirk Cameron Gibson, Serial Murder and Media Circuses, Greenwood Publishing Group, 2006. p. 138.
  4. "This Day in History: July 15: Gianni Versace Killed". Arquivado dende o orixinal o 18 de marzo de 2012. Consultado o 14 de marzo de 2019. 
  5. Tyler Stoddard Smith, Whore Stories: A Revealing History of the World's Oldest Profession, p. 172
  6. [1]
  7. Unha moza asasina ao deseñador Gianni Versace na súa casa de Miami, Diario O mundo
  8. O asasino de Versace estivo dous días antes do crime na súa casa, Diario El Mundo
  9. "Movies and TV: Gianni Versaci: Filmography". Arquivado dende o orixinal o 04 de novembro de 2012. Consultado o 14 de marzo de 2019. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]