Bernal de Bonaval

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bernal de Bonaval
Nacementoséculo XIIxuliano
Lugar de nacementoGalicia
Falecementoc. século XIIIxuliano
NacionalidadeReino de Castela
Ocupacióntrobador e poeta
Na rede
Musicbrainz: 0297d457-7ec7-4796-8c43-000812499446 Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

Bernal de Bonaval foi un segrel galego do século XIII.

O seu nome aparece por veces como Bernaldo ou Bernardo. Mantiña vínculos co mosteiro de San Domingos de Bonaval, pertencente á vila de Santiago de Compostela. A súa actividade poética desenvolveuse nas cortes de Fernando III e de Afonso X. Mantense fiel ás tradicións líricas pretrobadorescas, en detrimento dos modelos provenzais. Consérvanse 19 cantigas súas, 10 delas de amor, 8 de amigo[1] e a última é unha tenzón feita con Abril Pérez.

Cantigas de amor[editar | editar a fonte]

Cancioneiro Colocci-Brancuti
  • A Bonaval quer'eu, mia senhor, ir (CV 660, CBN 1003)
  • A dona que eu am’e tenho por senhor

Cantigas de amigo[editar | editar a fonte]

  • Fremosas, a Deus grado
  • Diss´a fremosa en Bonaval assí
  • Se veess´o meu amigo
  • Ai, fremosinha, se ben ajades

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]