Selección de fútbol de Hungría

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Hungría
Actual campión da Copa do Mundo
Actual campión da Eurocopa
Actual campión da Copa de África
Actual campión da Copa América
Actual campión da Copa Ouro
Actual campión da Copa Asiática
Actual campión da Copa das Nacións da OFC
Na casa
Fóra
Asociación Magyar Labdarúgó Szövetség
Confederación UEFA (Europa)
Código FIFA HUN
Alcume Magyarok (Maxiares)
Clasificación FIFA 52 (11 de xuño de 2020)
Clasificación ConIFA {{{Ranking ConIFA}}}
Seleccionador Italia Marco Rossi
Máis encontros Balázs Dzsudzsák
Gábor Király (108)
Máximo goleador Ferenc Puskás (84)
Estrea internacional
Austria Austria 5 − 0 Hungría Hungría
Viena, Austria; 12 de outubro de 1902
Maior vitoria
Rusia 0 − 12 Hungría Hungría
Moscova, Rusia; 14 de xullo de 1912
Hungría Hungría 13 − 1 Francia (1830-1958) Francia
Budapest, Hungría; 12 de xuño de 1927
Hungría Hungría 12 − 0 Albania (1946-1992) Albania
Tirana, Albania; 12 de setembro de 1950
Maior derrota
Hungría Hungría 0 − 7 Inglaterra Inglaterra
Budapest, Hungría; 10 de xuño de 1908
Inglaterra (afeccionados) Inglaterra 7 − 0 Hungría Hungría
Estocolmo, Suecia; 30 de xuño de 1912
Alemaña Alemaña 7 − 0 Hungría Hungría
Colonia, Alemaña; 6 de abril de 1941
Hungría Hungría 1 − 8 Países Baixos Países Baixos
Ámsterdam, Países Baixos; 11 de outubro de 2013
Copa do Mundo
Participacións 9 (primeira en 1934)
Mellor resultado Subcampións (1938, 1954)
Eurocopa
Participacións 3 (primeira en 1964)
Mellor resultado Terceiros (1964)

A selección nacional de fútbol de Hungría está controlada pola Federación Húngara de Fútbol. Hungría foi unha das primeiras seleccións relevantes na historia do fútbol europeo, chegando ó seu máximo nivel na época do "Equipo de ouro".

O equipo de Ouro[editar | editar a fonte]

Hungría é recoñecida por ser un dos equipos de máis calidade e que máis influencia tiveron na historia do fútbol. Talvez esta escuadra sexa a inventora de moitos aspectos do xogo tal como se desenvolve hoxe en día. O "Aranycsapat" (Equipo de Ouro, en húngaro) estaba baseado na súa dianteira formada por Ferenc Puskás, Sándor Kocsis, József Bozsik, Nándor Hidegkuti e Zoltán Czibor. O propio Rinus Michels ten comentado que o Equipo de Ouro foi o primeiro en practicar o "Fútbol Total" que fixo popular Holanda nos anos 70. O adestrador húngaro, Gusztáv Sebes chamaba ao seu estilo de xogo futbol socialista. Entre o 4 de xuño de 1950 e a final do mundial de 1954 conseguiron o récord de 43 vitorias e 7 empates, con memorables partidos coma o que os enfrontou á selección inglesa no estado de Wembley onde gañaron por 3-6, sendo a vez primeira que Inglaterra era derrotada na súa propia casa. Así mesmo ten a máxima distinción da clasificación ELO de Fútbol con 2173 puntos en xuño de 1954 e o segundo posto con 2153 no ano 1956. Superan a equipos coma o Brasil, Inglaterra, Alemaña ou Italia.

Hungría foi dúas veces finalista nos mundiais, en 1938, perdendo coa Italia por 4-2 e no ano 1954 coa Alemaña por 3-2. A este encontro se lle chama o milagre de Berna xa que na primeira fase os húngaros derrotaran aos alemáns por 8-3. Houbo moita polémica debido a un gol anulado a Puskas no minuto 89 por un máis que discutible fóra de xogo. No tempo de lecer Sándor Kocsis foi derrubado dentro da área xermana e o árbitro non sinalou nada. Ao remata-lo encontro houbo sospeitas de dopaxe sobre o equipo alemán, debido á destacada forma física que mostraron ao longo do partido. Nunca se puido probar nada, só quedaron as sospeitas que se incrementaron cando despois da final moitos xogadores xermanos tiveron que ser enviados a casas de repouso. Por outra banda Hungría gañou o ouro olímpico en tres ocasións 1952, 1964 e 1968. Tamén o equipo Sub-23 gañou o Campionato Europeo en 1974.

Récords[editar | editar a fonte]

O encontro entre Austria e Hungría en Viena en 1902 foi o primeiro encontro internacional xogado entre dous países non británicos. Hungría foi o primeiro equipo en vencer a Inglaterra na casa, coa vitoria por 3-6 no estadio de Wembley o 25 de novembro de 1953. Un ano despois, en Budapest os húngaros gañarían de novo, esta vez por 7-1. Segue a ser a peor derrota sufrida pola selección inglesa. Ostentan ademais o récord de encontros internacionais imbatidos (33), entre o 14 de maio e o 4 de xullo de 1954.

Nos Mundiais[editar | editar a fonte]

  • 1930 - Non participou.
  • 1934 - Cuartos de final.
  • 1938 - Subcampións.
  • 1950 - Non participou.
  • 1954 - Subcampións.
  • 1958 - Primeira rolda.
  • 1962 - Cuartos de final.
  • 1966 - Cuartos de final.
  • 1970 - Non se clasificou.
  • 1974 - Non se clasificou.
  • 1978 - Primeira rolda.
  • 1982 - Primeira rolda.
  • 1986 - Primeira rolda.
  • 1990 a 2018 - Non se clasificou.

Nas Eurocopas[editar | editar a fonte]

  • 1960 - Non se clasificou.
  • 1964 - 3º posto.
  • 1968 - Non se clasificou.
  • 1972 - 4º posto.
  • 1976 a 2012 - Non se clasificou
  • 2016 - Oitavos de final

Xogadores[editar | editar a fonte]

Máis partidos[editar | editar a fonte]

Gábor Király.

Actualizado a 19 de novembro de 2019

Pos. Xogador Xogos Goles Período
1 Gábor Király 108 0 1998–2016
Balázs Dzsudzsák 108 21 2007–
3 József Bozsik 101 11 1947–1962
4 Zoltán Gera 97 26 2002–2017
5 Roland Juhász 95 6 2004–2016
6 László Fazekas 92 20 1968–1983
7 Gyula Grosics 86 0 1947–1962
8 Ferenc Puskás 85 84 1945–1956
9 Imre Garaba 82 3 1980–1991
10 Sándor Mátrai 81 0 1956–1967

Máximos goleadores[editar | editar a fonte]

Ferenc Puskás.

Actualizado a 19 de novembro de 2019

Pos. Xogador Xogos Goles Período Media
1 Ferenc Puskás 85 84 1945–1956 0.99
2 Sándor Kocsis 68 75 1948–1956 1.1
3 Imre Schlosser 68 59 1906–1927 0.87
4 Lajos Tichy 72 51 1955–1971 0.71
5 György Sárosi 62 42 1931–1943 0.68
6 Nándor Hidegkuti 69 39 1945–1958 0.57
7 Ferenc Bene 76 36 1962–1979 0.46
8 Gyula Zsengellér 39 33 1936–1947 0.85
9 Tibor Nyilasi 70 32 1975–1985 0.46
10 Flórián Albert 77 31 1959–1974 0.4

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]