Saltar ao contido

Marcelino Martínez

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaMarcelino Martínez
Biografía
Nacemento(es) Marcelino Martínez Cao Editar o valor en Wikidata
29 de abril de 1940 Editar o valor en Wikidata (84 anos)
Ares, España Editar o valor en Wikidata
Outros nomesMarcelino Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1958 Editar o valor en Wikidata - 1969 Editar o valor en Wikidata
Nacionalidade deportivaEspaña Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDianteiro Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Deporte base
1957–1958 Sociedade Deportiva e Cultural Galicia
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1958–1959   Racing de Ferrol 30(2)
1959–1970   Real Zaragoza 232(70)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1961–1961   España B 2(2)
1961–1967   España 14(4)
Participou en
xullo de 1966Mundial de Fútbol Inglaterra 1966
xuño de 1964Eurocopa de Fútbol España 1964 Editar o valor en Wikidata

FIFA: 53731 UEFA: 38116 Editar o valor en Wikidata

Marcelino Martínez Cao, nado en Ares o 29 de abril de 1940, é un exfutbolista galego. Xogaba de dianteiro e foi internacional coa selección española.

Xogador histórico do Real Zaragoza, co que gañou dúas Copas do Xeneralísimo e unha Copa de Feiras, é principalmente recordado polo gol que lle anotou a Lev Iashin, porteiro da Unión Soviética, na final da Eurocopa de 1964, co que a selección española gañou o seu primeiro título.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Inicios (1940-1958)

[editar | editar a fonte]

Comezou a xogar ao fútbol nas praias de Ares e logo estivo interno ata os 16 anos no Seminario Maior de Santiago de Compostela, onde continuou xogando ao fútbol.[1][2] Tras deixar o seminario e pasar brevemente polo Numancia de Ares e o Galicia de Mugardos, fichou en 1958 polo Racing de Ferrol, que militaba en Segunda División.[3]

Real Zaragoza (1958-1970)

[editar | editar a fonte]

Despois dunha tempada en Ferrol, foi contratado polo Real Zaragoza por unha gran suma de diñeiro.[3] Pouco despois converteuse no primeiro xogador do Zaragoza en ser internacional coa selección española. Xogou no equipo aragonés entre 1959 e 1970 e integrou xunto a Lapetra, Villa, Canário e Santos o grupo de futbolistas coñecido como "os cinco magníficos". Disputou 332 partidos e marcou 119 goles, sendo aínda hoxe o máximo goleador da historia do club. Durante a súa estancia en Zaragoza o equipo gañou os seus primeiros títulos: dúas Copas do Xeneralísimo e a Copa de Feiras de 1964, cun gol de Marcelino na final fronte ao Valencia.

Retirouse aos 29 anos e volveu a Ares, onde se dedicou ao negocio da construción.[1][3]

Selección española

[editar | editar a fonte]

Foi 14 veces internacional coa selección española, coa que debutou o 23 de novembro de 1961 nun partido fronte a Marrocos. Na Eurocopa de 1964 pasou á historia como o autor do gol que lle deu á selección española o seu primeiro título. Foi na final disputada o 21 de xuño de 1964 no Estadio Santiago Bernabéu fronte á Unión Soviética. Só dous minutos despois do gol inicial de Pereda no minuto 6, Galimzián Khusainov empatou o partido, e non foi ata o minuto 84 cando Marcelino recibiu un pase de Pereda e cun cabezazo conseguiu bater ao mítico porteiro Lev Iashin, alcumado "a araña negra", para poñer o 2-1 definitivo.[3]

Palmarés

[editar | editar a fonte]

Real Zaragoza

Selección española

  1. 1,0 1,1 Otero, Pablo M. (17 de xullo de 2011). "Un 'Magnífico' cabezazo que vive ahora del ladrillo". Marca (en castelán). Consultado o 29 de outubro de 2020. 
  2. "Marcelino, cuéntame otra vez" (en castelán). 6 de xuño de 2008. Consultado o 29 de outubro de 2020. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Araguas, Vicente. "Entrevista a Marcelino" (PDF) (en castelán). Consultado o 29 de outubro de 2020. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]