Luis del Sol

Luis del Sol

(1969)
Biografía
Nacemento	(es) Luis del Sol Cascajares 6 de abril de 1935 Arcos de Jalón, España
Morte	20 de xuño de 2021 (86 anos) Sevilla, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Altura	169 cm
Peso	70 kg
Actividade
Ocupación	futbolista , adestrador de fútbol
Período de actividade	1953 - 1973
Lingua	Lingua castelá
Nacionalidade deportiva	España
Deporte	fútbol
Posición de xogo	Centrocampista
Traxectoria   Equipo 1953-1954 →cesión a  CD Utrera (en) 1953-1959 Real Betis Balompié 101 (27) 1960-1962 Real Madrid CF 55 (22) 1962-1970 Juventus FC 228 (20) 1970-1972 AS Roma 50 (4) 1972-1973 Real Betis Balompié 17 (0)   Selección nacional 1957-1959   España B 1959-1959   España sub-21 1 (0) 1960-1966   España 16 (3)   Adestrador -   Real Betis Balompié
Participou en
xullo de 1966	Mundial de Fútbol Inglaterra 1966
xuño de 1964	Eurocopa de Fútbol España 1964
1962	Mundial de Fútbol Chile 1962

Luis del Sol Cascajares, nado en Arcos de Jalón o 6 de abril de 1935 e finado en Sevilla o 20 de xuño de 2021, foi un futbolista e adestrador de fútbol español. Xogaba como centrocampista e comezou a súa carreira no Betis, no que militou durante sete tempadas. Xogou dous anos no Real Madrid, co que gañou dúas ligas, unha Copa do Xeneralísimo, unha Copa de Europa e unha Copa Intercontinental, e a continuación pasou unha década no fútbol italiano. Foi o primeiro español en xogar na Juventus, na que militou oito anos, e posteriormente xogou dous anos na Roma, club do que foi capitán.

Foi internacional coa selección española, coa que disputou dúas Copas do Mundo (1962 e 1966) e coa que se proclamou campión da Eurocopa de 1964.

Traxectoria

Betis e Real Madrid

Naceu en Arcos de Jalón, na provincia de Soria, trasladándose coa súa familia a Andalucía aos dous meses de idade. Tras xogar en varios equipos infantís, aos 16 anos ingresou no equipo xuvenil no Real Betis. Xogou unha tempada cedido no Utrera, e na tempada 1954/55 debutou co primeiro equipo na Segunda División. Titular indiscutible no club branco e verde durante as seguintes seis tempadas, logrou o ascenso á Primeira División na 1957/58. Debutou na máxima categoría nun partido ante o Granada, e completou o seu paso polo Betis con 190 partidos oficiais e 45 goles.

En abril de 1960 foi traspasado ao Real Madrid por 6 millóns de pesetas. Estreouse co equipo branco nas semifinais da Copa de Europa ante o FC Barcelona, e foi titular tamén na final de Hampden Park, onde o seu equipo se proclamou campión goleando ao Eintracht Frankfurt por 7-3. Ademais marcou catro goles na Copa do Xeneralísimo, alcanzando a final, onde o Real Madrid perdeu ante o Atlético de Madrid.

Na seguinte campaña conquistou a primeira edición da Copa Intercontinental, sendo titular nos dous partidos ante Peñarol. A continuación debutou co club branco na liga, marcando 17 goles que contribuíron a que o equipo de Miguel Muñoz lograse o título por diante do Atlético.

Italia

No verán de 1962, con 27 anos, trasladouse a Italia para fichar pola Juventus FC, converténdose no primeiro futbolista español na historia do club e no terceiro español na Serie A, despois de Luis Suárez e Santisteban. Militou no club piemontés durante oito tempadas e vestiu o número 10 dende a marcha de Omar Sívori ao Napoli en 1965. Disputou un total de 292 partidos oficiais durante a súa etapa en Turín, marcando 29 goles e gañando unha liga e unha Copa de Italia.

En 1970 fichou pola Roma, onde sucedeu ao seu paisano Joaquín Peiró como capitán do equipo. Militou alí durante dous anos, disputando 57 partidos e marcando catro goles.

Últimos anos

Despois dunha década en Italia, regresou ao Betis para a campaña 1972–73. Xogou 17 partidos no equipo adestrado polo húngaro Ferenc Szusza, que acabou descendendo á Segunda División, momento no que Del Sol decidiu colgar as botas aos 38 anos de idade.

Selección española

Del Sol e Luis Suárez coa selección española en 1962

Foi 16 veces internacional coa selección española, coa que marcou tres goles. Debutou o 15 de maio de 1960 no estadio Santiago Bernabéu, xogando a segunda metade nun amigable contra Inglaterra que rematou con vitoria por 3-0.

Participou en dúas Copas do Mundo, en 1962 e 1966 (xogando catro partidos en total), e formou parte do equipo gañador da Eurocopa de 1964, aínda que non chegou a xogar ningún minuto na fase final.

Trala retirada

Despois da súa retirada dos terreos de xogo fíxose adestrador e traballou durante anos na canteira do Betis. Dirixiu tamén o filial, o Betis Deportivo, e en 1986 colleu as rendas do primeiro equipo na Primeira División, experiencia que repetiu no 2001. Dirixiu un total de 77 partidos oficiais do primeiro equipo do Betis e pasou brevemente por outros conxuntos como o Jerez Industrial ou o Recreativo de Huelva.

Morreu o 20 de xuño de 2021 en Sevilla, aos 86 anos.

Estilo de xogo

Centrocampista completo, Del Sol foi considerado un dos mellores xogadores do mundo na súa posición durante a década de 1960. Fisicamente forte, dinámico, intelixente e tecnicamente hábil, era coñecido principalmente polo seu ritmo e a súa tenacidade e resistencia, e destacou tamén pola súa habilidade para perseguir os rivais, romper os movementos dos contrarios e seguidamente comezar xogadas de ataque, grazas ao seu movemento e distribución do balón. Ademais das súas habilidades técnicas, tamén era coñecido polo seu forte carácter, liderado, temperamento e dedicación no campo.

Pola súa habilidade para repartir balóns, o seu compañeiro Alfredo Di Stéfano púxolle o alcume de "carteiro".

Palmarés

Betis

• Segunda División (1): 1957/58.

Real Madrid

• Primeira División (2): 1960/61, 1961/62.
• Copa do Xeneralísimo (1): 1961/62.
• Copa de Europa (1): 1959/60.
• Copa Intercontinental (1): 1960.

Juventus

• Serie A (1): 1966/67.
• Copa de Italia (1): 1964/65.

Roma

• Copa Anglo-Italiana (1): 1972.

Selección española

• Eurocopa (1): 1964.