Lucía Novas
| Lucía Novas | |
|---|---|
 Lucía Novas recitando na praza do Teucro de Pontevedra. | |
| Nacemento | 1 de outubro de 1979 |
| Lugar de nacemento | Bueu |
| Nacionalidade | España |
| Alma máter | Universidade de Vigo |
| Ocupación | profesora |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Lucía Novas Garrido, nada en Bueu o 1 de outubro de 1979, é unha escritora e docente galega.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Recitando no Pazo da Cultura de Pontevedra o 8/11/2018
Estudou no colexio A Pedra e no IES Johán Carballeira de Bueu. Comezou tradución e interpretación para logo licenciarse en Filoloxía Galega pola Universidade de Vigo.[1] Exerceu como profesora no ensino secundario de Lingua e Literatura Galega no IES María Soliño de Cangas pasando a Pontevedra en 2022. Escritora xa na adolescencia, gañou diversos premios de poesía, e ten participado en diversos volumes colectivos. Colabora con poemas seus en revistas como Grial, PolpA, Casa da Gramática, Madrygal. Revista de Estudios Gallegos, O Ollo Público, Escrita Contemporánea e en 2018 Ligeia[2]. Participou como relatora no curso Demasiados zapatos para unha cincenta (Universidade de Salamanca), nas xornadas de Poesía da Fundación Alberti e no V Ecnontro de Novos/as Escritores da AELG.[3]
Poética[4]:
É a poesía para min a necesidade máis íntima, a substancia da vida, o alimento marabilloso, o pan máis exquisito, ave do Paraíso, pracer delicioso, catarse senlleira, viaxes inauditas, círculos purificadores, pomadas reconfortantes…
Imos enchoupándonos de vida e chega un intre en que reside en nós demasiada xiria: a experiencia vai pasando por unha peneira, criba senlleira, e elabóranse versos e palabras, sensacións de fulgor, raiolas lenísimas, metáforas do cotián e da marabilla… (calidoscopio fantástico, transparencia de vidros). O interior é sala luminosa cunha colección de espellos…
Obra[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Epiderme de estío (2001). A Coruña: Espiral Maior. 56 páxs. ISBN 9788495625311.
- Neve (2010). A Coruña: Espiral Maior. 88 páxs. ISBN 978-8492646456.[5]
- Cervatos (2017). Pontevedra: Kalandraka. 96 páxs. ISBN 9788416721153.[6]
- Violetas no asfalto. Antoloxía poética (2021). Pontevedra: Deputación de Pontevedra, Col. Medal. 81 páxs. ISBN 978-84-8457-500-9. Prólogo de Ramón Nicolás.
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Premio 1998 de relato e poesía da Universidade de Vigo, 1998, Xerais.
- Premio 1999 de relato, poesía e teatro da Universidade de Vigo, 1999, Xerais.
- Premio 2000 de relato, poesía e teatro da Universidade de Vigo, 2000, Xerais.
- Premio 2001 de relato, poesía e teatro da Universidade de Vigo, 2001, Xerais.
- XVI Festival da Poesia no Condado. Outro mundo é posível, 2002, S. C. D. Condado.
- O trazo aberto. Poesías e debuxos, 2002, Deputación de Pontevedra.
- Negra sombra. Intervención poética contra a marea negra, 2003, Espiral Maior.
- Uxío Novoneyra. A emoción da Terra, 2004, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- Das sonorosas cordas, 2005, Eneida.
- Escrita Contemporánea, Homenaxe a Ánxel Casal, 2005, AELG.
- Cartafol poético para Alexandre Bóveda, 2006, Espiral Maior.
- Poetízate. Antoloxía da poesía galega, 2006, Xerais.
- Bernardino Graña. Homenaxe no 75 aniversario, 2007, Xerais.
- Letras novas, 2008, AELG.
- Erato. Bajo la piel del deseo, 2010, Sial (edición bilingüe galego-castelán).
- Pegadas, 2011, A porta verde do sétimo andar.
- Vivir un soño repetido. Homenaxe a Lois Pereiro, 2011, AELG, libro electrónico.
- Novas de poesía. 17 poetas, 2013, Fundación Uxío Novoneyra.
- Versus cianuro. Poemas contra a mina de ouro de Corcoesto, 2013, A. C. Caldeirón.
- 150 Cantares para Rosalía de Castro (2015, libro electrónico).
- 6 poemas 6. Homenaxe a Federico García Lorca, 2015, Biblos Clube de Lectores. Poesía.
- Verbo na arria. Homenaxe literaria a Xohan Xesus González, 2016, Fervenza.
Edicións[editar | editar a fonte]
- Antoloxía poética, de Ramón Cabanillas (2009). Vigo: Galaxia.
25 anos con Lois Pereiro. Libraría Paz de Pontevedra. Con Ana Acuña, Ramón Rozas, Xaime Toxo e Tamara Andrés.
Premios[editar | editar a fonte]
- Premio Minerva de poesía en 1996 e 1997.
- Premio da Universidade de Vigo de poesía no 2000.
- Premio Faustino Rey Romero no 2000, por A flor do lirolai.
- Premio de poesía Concello de Carral no 2000, por Epiderme de estío.
- Premio Johán Carballeira no 2009, por Neve.[7]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Lucía Novas". bvg.es.
- ↑ "Lucía Novas". Ligeia. Revista de Literatura (1). Xuño/setembro 2018. ISSN 2603-7416.
- ↑ "Lucía Novas". www.aelg.gal. Consultado o 2021-07-26.
- ↑ asescollaselectivas (2012-04-16). "Lucía Novas". As Escollas Electivas. Consultado o 2021-07-26.
- ↑ Nicolás, Ramón (2010-12-08). "NEVE, DE LUCÍA NOVAS". Caderno da crítica. Consultado o 2021-07-26.
- ↑ "A profesora Lucía Novas presenta o seu poemario 'Cervatos'". Pontevedra Viva. Consultado o 2021-07-26.
- ↑ "Vieiros: Galiza Hoxe - "Neve", de Lucía Novas, gañadora do premio de poesía Johán Carballeira". www.vieiros.com. Consultado o 2021-07-26.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Lucía Novas  |
