Gran Premio dos Países Baixos de 1982

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Países Baixos Gran Premio de Países Baixos de 1982
Detalles da carreira
Carreira 9 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1982.
Trazado do circuíto de Zandvoort
Trazado do circuíto de Zandvoort
Data 3 de xullo de 1982
Nome oficial XXXI Grote Prijs van Nederland
Localización Circuíto Zandvoort
Zandvoort, Países Baixos
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´252 km
Distancia 72 voltas, 306´144 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Francia René Arnoux Renault
Tempo 1:14.233
Volta rápida
Piloto Derek Warwick Toleman-Hart
Tempo 1:19.780 na volta 13
Podio
Primeiro Francia Didier Pironi Ferrari
Segundo Nelson Piquet Brabham-BMW
Terceiro Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford

O Gran Premio dos Países Baixos de 1982 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 3 de xullo de 1982 no circuíto de Zandvoort. Foi a novena carreira da tempada de Fórmula Un de 1982. Foi o 31º Gran Premio dos Países Baixos. A carreira disputouse sobre 72 voltas ao circuíto de 4´252 quilómetros para unha distancia total de carreira de 306 quilómetros.

Ferrari fichou a Patrick Tambay para substituír a Gilles Villeneuve, que morrera durante a cualificación algúns fins de semana antes, no Gran Premio de Bélxica.

A carreira foi gañada polo outro piloto de Ferrari Didier Pironi, que resultou ser a súa última vitoria na Fórmula Un.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 28 Francia Didier Pironi Ferrari 72 1:38:03.254 4 9
2 1 Nelson Piquet Brabham-BMW 72 + 21.649 3 6
3 6 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 72 + 22.365 7 4
4 8 Austria Niki Lauda McLaren-Ford 72 + 1:23.729 5 3
5 5 Derek Daly Williams-Ford 71 + 1 volta 12 2
6 30 Italia Mauro Baldi Arrows-Ford 71 + 1 volta 16 1
7 3 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 71 + 1 volta 14
8 27 Francia Patrick Tambay Ferrari 71 + 1 volta 6
9 7 John Watson McLaren-Ford 71 + 1 volta 11
10 29 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 71 + 1 volta 17
11 23 Italia Bruno Giacomelli Alfa Romeo 70 + 2 voltas 8
12 9 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-Ford 70 + 2 voltas 18
13 10 Chile Eliseo Salazar ATS-Ford 70 + 2 voltas 25
14 31 Francia Jean-Pierre Jarier Osella-Ford 69 + 3 voltas 23
15 2 Italia Riccardo Patrese Brabham-BMW 69 + 3 voltas 10 ;
Ret 17 Alemaña Jochen Mass March-Ford 60 Motor 24
Ret 33 Países Baixos Jan Lammers Theodore-Ford 41 Motor 26
Ret 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Ford 40 Dirección 15
Ret 22 Italia Andrea de Cesaris Alfa Romeo 35 Eléctrico 9
Ret 15 Francia Alain Prost Renault 33 Motor 2
Ret 16 Francia René Arnoux Renault 21 Trompo 1
Ret 4 Brian Henton Tyrrell-Ford 21 Acelerador 20
Ret 18 Raul Boesel March-Ford 21 Motor 22
Ret 20 Chico Serra Fittipaldi-Ford 18 Sistema combustible 19
Ret 35 Derek Warwick Toleman-Hart 15 Fuga aceite 13
Ret 26 Francia Jacques Laffite Ligier-Matra 4 Dirección 21
NSC 14 Roberto Guerrero Ensign-Ford
NSC 36 Italia Teo Fabi Toleman-Hart
NSC 25 Eddie Cheever Ligier-Matra
NSC 12 Roberto Moreno Lotus-Ford
NSCP 19 España Emilio de Villota March-Ford

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio do Canadá de 1982
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1982
Carreira seguinte:
Gran Premio do Reino Unido de 1982
Carreira anterior:
Gran Premio dos Países Baixos de 1981
Gran Premio dos Países Baixos Carreira seguinte:
Gran Premio dos Países Baixos de 1983

Notas[editar | editar a fonte]

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]