Saltar ao contido

Gran Premio dos Países Baixos de 1983

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Competición deportivaGran Premio dos Países Baixos de 1983
Nome oficialXXVII Dutch Grand Prix Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio dos Países Baixos Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1983 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento72 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónCircuíto Park Zandvoort (Zandvoort) 52°23′18″N 4°32′35″L / 52.388292, 4.543011 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude4,259 km Editar o valor en Wikidata
PaísPaíses Baixos Editar o valor en Wikidata
Data28 de agosto de 1983 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoRené Arnoux Editar o valor en Wikidata
Pole positionNelson Piquet Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaRené Arnoux Editar o valor en Wikidata

O Gran Premio dos Países Baixos de 1983 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 28 de agosto de 1983 no circuíto de Zandvoort. Foi a décimo segunda carreira da tempada de Fórmula Un de 1983. Foi o 32º Gran Premio dos Países Baixos. A carreira disputouse sobre 72 voltas ao circuíto de 4´252 quilómetros para unha distancia total de carreira de 306 quilómetros.

A carreira rematou cun resultado de 1º e 2º para os Ferraris de René Arnoux e Patrick Tambay, con John Watson terceiro nun McLaren. Derek Warwick no cuarto lugar logrou os primeiros puntos, tanto para el mesmo como para o equipo Toleman. A carreira caracterizouse por unha colisión entre o líder do campionato Alain Prost e o retador máis próximo Nelson Piquet, que de inmediato obrigou a Piquet a abandonar a carreira e obrigou a Prost a retirarse pouco despois. Esta foi a sétima e última vitoria de René Arnoux na Fórmula Un.

Clasificación

[editar | editar a fonte]

Cualificación

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 5 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:17.194 1:15.630
2 27 Francia Patrick Tambay Ferrari 1:16.857 1:16.370 +0.740
3 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 1:16.411 +0.781
4 15 Francia Alain Prost Renault 1:16.611 1:16.642 +0.981
5 12 Nigel Mansell Lotus-Renault 1:16.721 1:16.711 +1.081
6 6 Italia Riccardo Patrese Brabham-BMW 1:17.544 1:16.940 +1.310
7 35 Derek Warwick Toleman-Hart 1:17.198 1:17.666 +1.568
8 22 Italia Andrea de Cesaris Alfa Romeo 1:17.233 1:17.552 +1.603
9 9 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-BMW 1:18.086 1:17.306 +1.676
10 28 Francia René Arnoux Ferrari 1:18.202 1:17.397 +1.767
11 16 Eddie Cheever Renault 1:18.067 1:17.676 +2.046
12 23 Italia Mauro Baldi Alfa Romeo 1:17.887 1:18.885 +2.257
13 36 Italia Bruno Giacomelli Toleman-Hart 1:18.642 1:17.902 +2.272
14 29 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 1:20.153 1:19.696 +4.066
15 7 John Watson McLaren-Ford 1:21.010 1:19.787 +4.157
16 40 Stefan Johansson Spirit-Honda 1:20.447 1:19.966 +4.336
17 2 Francia Jacques Laffite Williams-Ford 1:21.395 1:19.979 +4.349
18 3 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 1:20.149 1:20.282 +4.519
19 8 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 1:20.169 1:21.050 +4.539
20 33 Roberto Guerrero Theodore-Ford 1:21.592 1:20.190 +4.560
21 30 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-Ford 1:20.245 1:20.257 +4.615
22 25 Francia Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 1:20.381 1:20.247 +4.617
23 1 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 1:20.666 1:20.391 +4.761
24 26 Raul Boesel Ligier-Ford 1:21.738 1:20.660 +5.030
25 31 Italia Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo 1:22.047 1:20.815 +5.185
26 4 Danny Sullivan Tyrrell-Ford 1:20.863 1:20.842 +5.212
27 32 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 1:21.763 1:20.926 +5.296
28 34 Johnny Cecotto Theodore-Ford 1:21.734 1:20.955 +5.325
29 17 Kenny Acheson RAM-Ford 1:23.425 1:23.093 +7.463
Fonte:[1]
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 28 Francia René Arnoux Ferrari 72 1:38:41.950 10 9
2 27 Francia Patrick Tambay Ferrari 72 + 20.839 2 6
3 7 John Watson McLaren-Ford 72 + 43.741 15 4
4 35 Derek Warwick Toleman-Hart 72 + 1:16.839 7 3
5 23 Italia Mauro Baldi Alfa Romeo 72 + 1:24.292 12 2
6 3 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 71 + 1 volta 18 1
7 40 Stefan Johansson Spirit-Honda 70 + 2 voltas 16  
8 29 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 70 + 2 voltas 14  
9 6 Italia Riccardo Patrese Brabham-BMW 70 + 2 voltas 6  
10 26 Raul Boesel Ligier-Ford 70 + 2 voltas 24  
11 31 Italia Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo 68 Motor 25  
12 33 Roberto Guerrero Theodore-Ford 68 + 4 voltas 20  
13 36 Italia Bruno Giacomelli Toleman-Hart 68 Trompo 13  
14 30 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-Ford 65 Motor 21  
Ret 1 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 53 Encendido 23  
DSC 9 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-BMW 50 Descualificado 9  
Ret 5 Nelson Piquet Brabham-BMW 41 Colisión 1  
Ret 15 Francia Alain Prost Renault 41 Trompo 4  
Ret 16 Eddie Cheever Renault 39 Eléctrico 11  
Ret 2 Francia Jacques Laffite Williams-Ford 37 Dirección 17  
Ret 12 Nigel Mansell Lotus-Renault 26 Trompo 5  
Ret 8 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 25 Freos 19  
Ret 4 Danny Sullivan Tyrrell-Ford 20 Motor 26  
Ret 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 12 Eléctrico 3  
Ret 22 Italia Andrea de Cesaris Alfa Romeo 5 Motor 8  
Ret 25 Francia Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 3 Suspensión 22  
NSC 32 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo    
NSC 34 Johnny Cecotto Theodore-Ford    
NSC 17 Kenny Acheson RAM-Ford        

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Austria de 1983
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1983
Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1983
Carreira anterior:
Gran Premio dos Países Baixos de 1982
Gran Premio dos Países Baixos Carreira seguinte:
Gran Premio dos Países Baixos de 1984

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

  1. Hamilton, Maurice (ed.) (1983). AUTOCOURSE 1983–84. Hazleton Publishing Ltd. p. 196. ISBN 0-905138-25-2. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]