Gran Premio dos Países Baixos de 1983

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Países Baixos Gran Premio de Países Baixos de 1983
Detalles da carreira
Carreira 12 de 15 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1983.
Trazado do circuíto de Zandvoort
Trazado do circuíto de Zandvoort
Data 28 de agosto de 1983
Nome oficial XXXII Grote Prijs van Nederland
Localización Circuíto Zandvoort
Zandvoort, Países Baixos
Percorrido Percorrido permanente de carreira
4´252 km
Distancia 72 voltas, 306´144 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Nelson Piquet Brabham-BMW
Tempo 1:15.630
Volta rápida
Piloto Francia René Arnoux Ferrari
Tempo 1:19.863 na volta 33
Podio
Primeiro Francia René Arnoux Ferrari
Segundo Francia Patrick Tambay Ferrari
Terceiro John Watson McLaren-Ford

O Gran Premio dos Países Baixos de 1983 foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 28 de agosto de 1983 no circuíto de Zandvoort. Foi a décimo segunda carreira da tempada de Fórmula Un de 1983. Foi o 32º Gran Premio dos Países Baixos. A carreira disputouse sobre 72 voltas ao circuíto de 4´252 quilómetros para unha distancia total de carreira de 306 quilómetros.

A carreira rematou cun resultado de 1º e 2º para os Ferraris de René Arnoux e Patrick Tambay, con John Watson terceiro nun McLaren. Derek Warwick no cuarto lugar logrou os primeiros puntos, tanto para el mesmo como para o equipo Toleman. A carreira caracterizouse por unha colisión entre o líder do campionato Alain Prost e o retador máis próximo Nelson Piquet, que de inmediato obrigou a Piquet a abandonar a carreira e obrigou a Prost a retirarse pouco despois. Esta foi a sétima e última vitoria de René Arnoux na Fórmula Un.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 5 Nelson Piquet Brabham-BMW 1:17.194 1:15.630
2 27 Francia Patrick Tambay Ferrari 1:16.857 1:16.370 +0.740
3 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 1:16.411 +0.781
4 15 Francia Alain Prost Renault 1:16.611 1:16.642 +0.981
5 12 Nigel Mansell Lotus-Renault 1:16.721 1:16.711 +1.081
6 6 Italia Riccardo Patrese Brabham-BMW 1:17.544 1:16.940 +1.310
7 35 Derek Warwick Toleman-Hart 1:17.198 1:17.666 +1.568
8 22 Italia Andrea de Cesaris Alfa Romeo 1:17.233 1:17.552 +1.603
9 9 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-BMW 1:18.086 1:17.306 +1.676
10 28 Francia René Arnoux Ferrari 1:18.202 1:17.397 +1.767
11 16 Eddie Cheever Renault 1:18.067 1:17.676 +2.046
12 23 Italia Mauro Baldi Alfa Romeo 1:17.887 1:18.885 +2.257
13 36 Italia Bruno Giacomelli Toleman-Hart 1:18.642 1:17.902 +2.272
14 29 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 1:20.153 1:19.696 +4.066
15 7 John Watson McLaren-Ford 1:21.010 1:19.787 +4.157
16 40 Stefan Johansson Spirit-Honda 1:20.447 1:19.966 +4.336
17 2 Francia Jacques Laffite Williams-Ford 1:21.395 1:19.979 +4.349
18 3 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 1:20.149 1:20.282 +4.519
19 8 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 1:20.169 1:21.050 +4.539
20 33 Roberto Guerrero Theodore-Ford 1:21.592 1:20.190 +4.560
21 30 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-Ford 1:20.245 1:20.257 +4.615
22 25 Francia Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 1:20.381 1:20.247 +4.617
23 1 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 1:20.666 1:20.391 +4.761
24 26 Raul Boesel Ligier-Ford 1:21.738 1:20.660 +5.030
25 31 Italia Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo 1:22.047 1:20.815 +5.185
26 4 Danny Sullivan Tyrrell-Ford 1:20.863 1:20.842 +5.212
27 32 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo 1:21.763 1:20.926 +5.296
28 34 Johnny Cecotto Theodore-Ford 1:21.734 1:20.955 +5.325
29 17 Kenny Acheson RAM-Ford 1:23.425 1:23.093 +7.463
Fonte:[1]

Race[editar | editar a fonte]

Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 28 Francia René Arnoux Ferrari 72 1:38:41.950 10 9
2 27 Francia Patrick Tambay Ferrari 72 + 20.839 2 6
3 7 John Watson McLaren-Ford 72 + 43.741 15 4
4 35 Derek Warwick Toleman-Hart 72 + 1:16.839 7 3
5 23 Italia Mauro Baldi Alfa Romeo 72 + 1:24.292 12 2
6 3 Italia Michele Alboreto Tyrrell-Ford 71 + 1 volta 18 1
7 40 Stefan Johansson Spirit-Honda 70 + 2 voltas 16  
8 29 Suíza Marc Surer Arrows-Ford 70 + 2 voltas 14  
9 6 Italia Riccardo Patrese Brabham-BMW 70 + 2 voltas 6  
10 26 Raul Boesel Ligier-Ford 70 + 2 voltas 24  
11 31 Italia Corrado Fabi Osella-Alfa Romeo 68 Motor 25  
12 33 Roberto Guerrero Theodore-Ford 68 + 4 voltas 20  
13 36 Italia Bruno Giacomelli Toleman-Hart 68 Trompo 13  
14 30 Bélxica Thierry Boutsen Arrows-Ford 65 Motor 21  
Ret 1 Finlandia Keke Rosberg Williams-Ford 53 Encendido 23  
DSC 9 Alemaña Manfred Winkelhock ATS-BMW 50 Descualificado 9  
Ret 5 Nelson Piquet Brabham-BMW 41 Colisión 1  
Ret 15 Francia Alain Prost Renault 41 Trompo 4  
Ret 16 Eddie Cheever Renault 39 Eléctrico 11  
Ret 2 Francia Jacques Laffite Williams-Ford 37 Dirección 17  
Ret 12 Nigel Mansell Lotus-Renault 26 Trompo 5  
Ret 8 Austria Niki Lauda McLaren-TAG 25 Freos 19  
Ret 4 Danny Sullivan Tyrrell-Ford 20 Motor 26  
Ret 11 Italia Elio de Angelis Lotus-Renault 12 Eléctrico 3  
Ret 22 Italia Andrea de Cesaris Alfa Romeo 5 Motor 8  
Ret 25 Francia Jean-Pierre Jarier Ligier-Ford 3 Suspensión 22  
NSC 32 Italia Piercarlo Ghinzani Osella-Alfa Romeo    
NSC 34 Johnny Cecotto Theodore-Ford    
NSC 17 Kenny Acheson RAM-Ford        

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Austria de 1983
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1983
Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 1983
Carreira anterior:
Gran Premio dos Países Baixos de 1982
Gran Premio dos Países Baixos Carreira seguinte:
Gran Premio dos Países Baixos de 1984

Notas[editar | editar a fonte]

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

  1. Hamilton, Maurice (ed.) (1983). AUTOCOURSE 1983–84. Hazleton Publishing Ltd. p. 196. ISBN 0-905138-25-2. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]