Gran Premio de Italia de 2013

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Italia Gran Premio de Italia de 2013
Detalles da carreira
Carreira 12 de 19 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 2013.
Trazado do circuíto de Monza.
Trazado do circuíto de Monza.
Data 8 de setembro 2013
Nome oficial Gran Premio de Italia
Localización Circuíto de Monza, Monza,Italia
Percorrido Percorrido permanente de carreira
5´793 km
Distancia 53 voltas, 306,720 km
ClimaSeco
Pole position
Piloto Alemaña Sebastian Vettel Red Bull-Renault
Tempo 1:23.755
Volta rápida
Piloto Lewis Hamilton Mercedes
Tempo 1:25.849 na volta 51
Podio
Primeiro Alemaña Sebastian Vettel Red Bull-Renault
Segundo España Fernando Alonso Ferrari
Terceiro Australia Mark Webber Red Bull-Renault

O Gran Premio de Italia de 2013, formalmente coñecido como o 2013 Gran Premio Santander d'Italia é unha carreira de Fórmula Un, que se celebrou o 8 de setembro de 2013, no Autódromo Nazionale Monza en Italia. Foi a décimo segunda carreira do campionato de 2013, e o sesaxésimo segundo Gran Premio de Italia celebrado en Monza.

Informe[editar | editar a fonte]

Clasificación[editar | editar a fonte]

O provedor de pneumáticos Pirelli levou os seus dous compostos máis duros. A mesma asignación de pneumático que en Gran Premio de Italia de 2012. Sebastian Vettel e Red Bull mostráronse moi fortes nas tres sesións de práctica antes da cualificación. As dúas maiores ameazas para a pole Vettel , ademais do seu compañeiro de equipo Mark Webber, eran Lewis Hamilton e, sorprendentemente, Fernando Alonso de Ferrari, que tiña bo ritmo a unha volta o sábado pola mañá. O tres veces ganador da pole en 2013 Nico Rosberg tiña pouco quilometraxe na sesión de práctica final debido a un sobrequecemento,[1] e era pouco probable que loitara pola pole debido a isto.

Q1[editar | editar a fonte]

Foron eliminados na primeira sesión de clasificación os pilotos de Caterham e Marussia, Valtteri Bottas de Williams e Esteban Gutiérrez de Sauber. Varios pilotos saíron á pista desde o principio con pneumáticos brandos, como o campión de 2007 Kimi Räikkönen e Jean-Eric Vergne.

Q2[editar | editar a fonte]

A segunda sesión de cualificación foi o escenario dalgunhas sorpresas. En primeiro lugar, os dous pilotos de Lotus foron eliminados ao final da sesión de 15 minutos. A clasificación nunca foi o forte do E21 esta tempada, sobre todo na pista de carga aerodinámica máis baixa da tempada. A maior decepción da sesión foi a eliminación de Hamilton no Mercedes. O cinco veces gañador da pole na tempada 2013 foi obstaculizado por Adrian Sutil na curva Parabólica. O alemán foi máis tarde sancionado cunha penalización de tres posicións para a carreira[2] foi a primeira vez que Hamilton non puido clasificar para a Q3 desde o Gran Premio de Malaisia de 2010. Como resultado, Hamilton rompeu a racha de 66 clasificacións consecutivas na Q3.

Q3[editar | editar a fonte]

Vettel foi o máis rápido dese grupo cun tempo de 1:23.859. Webber quedou segundo detrás de Vettel. Nico Hülkenberg acadou un impresionante terceiro lugar, especialmente comparado co seu compañeiro de equipo, que quedou eliminado na Q1. A táctica do rebufo de Ferrari non fixo ningún ben aos coches vermellos que só puideron ser cuarto e quinto, con Felipe Massa diante de Alonso. Rosberg foi sexto, tendo en conta a súa desgraza da mañá do sábado. Ricciardo volveu mostrar un bo ritmo de clasificación quedando sétimo. O dúo McLaren só puido ser oitavo e noveno, con Sergio Pérez Mendoza diante, mentres que Vergne tivo que conformarse co décimo posto.

Carreira[editar | editar a fonte]

O Red Bull de Sebastian Vettel liderou a carreira desde a pole position con Massa na segunda posición por diante de Webber e Alonso. O Lotus de Kimi Raikkonen tocou á parte traseira do McLaren de Sergio Pérez na Variante de Rettifilo. Raikkonen viuse obrigado a entrar en boxes para cambiar o alerón dianteiro. O Force India Paul di Resta bloqueou os freos na Variante della Roggia e quedou fóra da carreira cunha roda dianteira rota.

Alonso pasou a Webber e Massa para desafiar a Vettel no liderado. O Mercedes de Lewis Hamilton tivo problemas de radio e o equipo necesitou para usar as carteis de boxes para dicirlle que parara por unha picada lenta. Vergne de Toro Rosso retiraríase cun fallo de motor.

O Red Bull de Sebastian Vettel gañou o Gran Premio de Italia por diante do Ferrari de Fernando Alonso e do Red Bull de Mark Webber.

Clasificación[editar | editar a fonte]

Cualificación[editar | editar a fonte]

Pos. Piloto Construtor Q1 Q2 Q3 Grella
1 1 Alemaña Sebastian Vettel Red Bull-Renault 1:24.319 1:23.977 1:23.755 1
2 2 Australia Mark Webber Red Bull-Renault 1:24.923 1:24.263 1:23.968 2
3 11 Alemaña Nico Hülkenberg Sauber-Ferrari 1:24.776 1:24.305 1:24.065 3
4 4 Felipe Massa Ferrari 1:24.950 1:24.479 1:24.132 4
5 3 España Fernando Alonso Ferrari 1:24.661 1:24.227 1:24.142 5
6 9 Alemaña Nico Rosberg Mercedes 1:24.527 1:24.393 1:24.192 6
7 19 Australia Daniel Ricciardo Toro Rosso-Ferrari 1:24.655 1:24.290 1:24.209 7
8 6 Sergio Pérez McLaren-Mercedes 1:24.635 1:24.592 1:24.502 8
9 5 Jenson Button McLaren-Mercedes 1:24.739 1:24.563 1:24.515 9
10 18 Francia Jean-Eric Vergne Toro Rosso-Ferrari 1:24.630 1:24.575 1:28.050 10
11 7 Finlandia Kimi Räikkönen Lotus-Renault 1:24.819 1:24.610 11
12 10 Lewis Hamilton Mercedes 1:24.589 1:24.803 12
13 8 Francia Romain Grosjean Lotus-Renault 1:24.737 1:24.848 13
14 15 Alemaña Adrian Sutil Force India-Mercedes 1:25.030 1:24.932 17[3]
15 16 Pastor Maldonado Williams-Renault 1:24.905 1:25.011 14
16 14 Paul di Resta Force India-Mercedes 1:25.009 1:25.077 15
17 12 Esteban Gutiérrez Sauber-Ferrari 1:25.226 16
18 17 Finlandia Valtteri Bottas Williams-Renault 1:25.291 18
19 21 Países Baixos Giedo van der Garde Caterham-Renault 1:26.406 19
20 20 Francia Charles Pic Caterham-Renault 1:26.563 20
21 22 Francia Jules Bianchi Marussia-Cosworth 1:27.085 21
22 23 Max Chilton Marussia-Cosworth 1:27.480 22
107% tempo:1:30.221
Fonte:[4]

Carreira[editar | editar a fonte]

Pos. Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 1 Alemaña Sebastian Vettel Red Bull-Renault 53 1:18:33.352 1 25
2 3 España Fernando Alonso Ferrari 53 +5.467 5 18
3 2 Australia Mark Webber Red Bull-Renault 53 +6.350 2 15
4 4 Felipe Massa Ferrari 53 +9.361 4 12
5 11 Alemaña Nico Hülkenberg Sauber-Ferrari 53 +10.355 3 10
6 9 Alemaña Nico Rosberg Mercedes 53 +10.999 6 8
7 19 Australia Daniel Ricciardo Toro Rosso-Ferrari 53 +32.329 7 6
8 8 Francia Romain Grosjean Lotus-Renault 53 +33.130 13 4
9 10 Lewis Hamilton Mercedes 53 +33.527 12 2
10 5 Jenson Button McLaren-Mercedes 53 +38.327 9 1
11 7 Finlandia Kimi Raikkonen Lotus-Renault 53 +38.695 11
12 6 Sergio Pérez McLaren-Mercedes 53 +39.765 8
13 12 Esteban Gutiérrez Sauber-Ferrari 53 +40.880 17
14 16 Pastor Maldonado Williams-Renault 53 +49.085 15
15 17 Finlandia Valtteri Bottas Williams-Renault 53 +56.827 18
16 15 Alemaña Adrian Sutil Force India-Mercedes 52 Freos 17
17 20 Francia Charles Pic Caterham-Renault 52 +1 volta 20
18 21 Países Baixos Giedo van der Garde Caterham-Renault 52 +1 volta 19
19 22 Francia Jules Bianchi Marussia-Cosworth 52 +1 volta 21
20 23 Max Chilton Marussia-Cosworth 52 +1 volta 22
Ret 18 Francia Jean-Eric Vergne Toro Rosso-Ferrari 14 Transmisión 10
Ret 14 Paul di Resta Force IndiaMercedes 0 Colisión 15
Fonte:[5][6]

Posicións logo da carreira[editar | editar a fonte]

  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos da clasificación.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Vettel leads Alonso on Saturday Morning at Monza". The Checkered Flag.co.uk. Consultado o 7 September 2013. 
  2. "Italian GP: Adrian Sutil penalised for blocking Lewis Hamilton". AutoSport.com. Consultado o 7 September 2013. 
  3. Adrian Sutil foi penalizado con tres posicións por bloquear a Lewis Hamilton.
  4. "2013 Italian Grand Prix qualifying results". Formula One Administration. 7 September 2013. Consultado o 7 September 2013. 
  5. "2013 Italian Grand Prix Results". BBC (British Broadcasting Corporation). 8 September 2013. Arquivado dende o orixinal o 11 de setembro de 2013. Consultado o 8 September 2013. 
  6. "2013 Italian Grand Prix Results". Formula One Administration. 8 September 2013. Consultado o 8 September 2013. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Carreira anterior:
Gran Premio de Bélxica de 2013
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 2013
Carreira seguinte:
Gran Premio de Singapur de 2013
Carreira anterior:
Gran Premio de Italia de 2012
Gran Premio de Italia Carreira seguinte:
Gran Premio de Italia de 2014