Feng Youlan

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaFeng Youlan (馮友蘭)
Biografía
Nacemento4 de decembro do 1895
Condado de Tanghe, provincia de Henan (Dinastía Qing)
Morte26 de novembro do 1990 (94 anos)
Beijing, República Popular da China
President of Tsinghua University (en) Traducir
decembro de 1948 – maio de 1949
← Mei Yiqi (en) TraducirYe Qisun (en) Traducir →
Membro do Comité Nacional da Conferencia Consultiva Política do Pobo Chinés
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeChinesa
RelixiónConfucianismo Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Beijing Universidade de Columbia
Actividade
Campo de traballoFilosofía Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo República Popular da China Editar o valor em Wikidata
OcupaciónFilósofo
Período de actividadeSéculo XX
EmpregadorUniversidade de Pensilvania
Universidade do Havaí (pt) Traducir
Universidade Tsinghua Editar o valor em Wikidata
Partido políticoKuomintang Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaChinés
Obra
Obras destacables
Arquivos en
Familia
FillosZong Pu (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaiFeng Taiyi (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsFeng Yuanjun (en) Traducir e Feng Jinglan (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios


Feng Youlan (chinés tradicional: 馮友蘭; chinés simplificado: 冯友兰; pinyin: Féng Yǒulán; Wade-Giles: Feng2 Yu3-lan2), nado o 4 de decembro de 1895 e finado o 26 de novembro de 1990, foi un filósofo, historiador e escritor chinés, coñecido por contribuír á divulgación da filosofía chinesa en Europa e os Estados Unidos durante o século XX.[1][2] A súa obra máis coñecida é Zhongguo zhexue jianshi ("Unha breve historia da filosofía chinesa", 1948), traducida ao inglés por Derk Bodde.[3][4][5]

Biografía[editar | editar a fonte]

Primeiros anos, estudos e docencia

Feng Youlan naceu en Tanghe, na provincia de Henan, durante os derradeiros anos da dinastía Qing (1644-1912), nunha familia podente.[6][7] A súa irmá máis nova, Feng Yuanjun, chegaría a ser unha escritora de moita sona.[8] Estudou filosofía no Instituto Público Chinés de Shanghai, entre os anos 1912 e 1915, para logo entrar na Universidade de Chunghua, na cidade de Wuhan, e na Universidade de Pequín.[7] Alí, estudou tanto filosofía chinesa coma lóxica e filosofía occidental, entrando en contacto coa obra de autores coma o francés Henri Bergson (1859-1941) ou o británico John McTaggart (1866—1925).[7] Foi en Pequín onde coñeceu aos filósofos Hu Shi (1891-1962), crítico do confucianismo, e Liang Shuming (1893-1988), un dos promotores do chamado Novo Confucianismo.[7]

Tras graduarse en 1918, viaxou aos Estados Unidos para estudar na Universidade de Columbia, como parte do programa de bolsas para a indemnización dos bóxer.[7] Durante estes anos, foi alumno do filósofo pragmatista John Dewey (1859-1952), que tería unha considerable influencia no seu pensamento.[9][7] Doutorouse pola Universidade de Columbia en 1923, cunha tese titulada A Comparison of Life Ideals ("Unha comparación entre ideais de vida").[9]

Feng volveu á China para impartir docencia nas universidades de Jinan e Yenching. Entre 1934 e 1938 (e, posteriormente, entre 1946 e 1949) foi catedrático de Filosofía na Universidade de Tsinghua.[10] Durante este período, Feng publicou a súa obra máis importante, Zhongguo zhexueshi ("Historia da filosofía chinesa", 1934). Nela, presenta e examina a historia do pensamento chinés dende unha perspectiva moi influenciada pola filosofía occidental do seu tempo, especialmente o positivismo. O libro chegou a ser un manual estándar dentro da disciplina dos Estudos Chineses.

Período de guerra[editar | editar a fonte]

No 1935, visitou a Unión Soviética de camiño a unha conferencia en Praga. Feng ficou impresionado polos radicais cambios sociais e culturais do país. Os seus discursos sobre as posibilidades utópicas dos comunismo, pero tamén sobre os seus defectos, alarmaron á policía do réxime de Chiang Kai-shek. En consecuencia, foi arrestado e pasou un breve tempo na cadea. Máis tarde, manifestaría o seu apoio ao goberno durante a resistencia contra o Xapón. Nos anos da segunda guerra sino-xaponesa, publicou varios artigos defendendo o movemento Vida Nova, que buscaba revitalizar os valores confucianos.[11]

No 1939, Feng propuxo o seu Xin Lixue 新理學 ("Neoracionalismo"). A Lixue foi unha posición filosófica dentro do neoconfucianismo do século XII, propugnada por autores coma Cheng Yi ou Zhu Xi. Feng tomou nocións metafísicas desta escola e do daoísmo, tales coma li 理 ou dao 道, mesturandoas coas ferramentas intelectuais do pensamento occidental. Entre as súas aportacións, atópase unha teoría da natureza e do desenvolvemento da moral.

Regreso a China[editar | editar a fonte]

Tras o remate da guerra co Xapón, os estudantes e docentes desplazados volveron ás súas universidades de orixe. Porén, no canto de regresar a Beijing, Feng aceptou un posto de profesor visitante na Universidade de Pennsylvania. Despois, entre o 1948 e o 1949, traballaría na Universidade de Hawai'i. Os seus amigos, ante as noticias da vitoria comunista, intentaron convencelo para quedar nos Estados Unidos. Porén, Feng decidiu volver a China. Alí, comezaría a estudar o pensamento marxista-leninista. Na década dos cincuenta, os seus traballos foron repudiados polas autoridades maoístas, que o forzaron a condenalas publicamente. Durante a Revolución Cultural, tivo que reescribir varias das súas obras para encaixalas coa ideoloxía da época.

Falecemento[editar | editar a fonte]

A pesar de todo, Feng permaneceu na China. Tras o pasamento de Mao, volveu a escribir cun certo grao de liberdade. Faleceu o 26 de novembro do 1990 en Beijing.

Traducións[editar | editar a fonte]

  • Feng, Y. (1987). Breve historia de la filosofía china. Fondo de Cultura Económica. ISBN 9789681626969[12]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Feng Youlan - Neo-Confucianism, Neo-Daoism & Idealism - Britannica". www.britannica.com (en inglés). 2023-11-30. Consultado o 2023-12-03. 
  2. "Feng Youlan (Fung Yu-lan) - Internet Encyclopedia of Philosophy" (en inglés). Consultado o 2023-12-03. 
  3. https://www.youlinmagazine.com, Youlin Magazine. "Feng Youlan: A Great Modern Chinese Philosopher - Su Xin - Youlin Magazine". www.youlinmagazine.com (en inglés). Consultado o 2023-12-03. 
  4. Rickett, W. Allyn (2003). "In Memoriam: Derk Bodde (1909-2003), President of the Society, 1968-69". Journal of the American Oriental Society 123 (4): 711–713. JSTOR https://www.jstor.org/stable/3589964. 
  5. Feng, Youlan (1989). Breve historia de la filosofía china (en castelán). Editorial en Lenguas Extranjeras. 
  6. "Feng Youlan - Neo-Confucianism, Neo-Daoism & Idealism - Britannica". www.britannica.com (en inglés). 2023-11-30. Consultado o 2023-12-03. 
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 "Feng Youlan (Fung Yu-lan) - Internet Encyclopedia of Philosophy" (en inglés). Consultado o 2023-12-03. 
  8. "FENG YUANJUN (1900—1974) - The Dictionary". recap.study. Consultado o 2023-12-03. 
  9. 9,0 9,1 "Feng Youlan (Fung Yu-lan) - Internet Encyclopedia of Philosophy" (en inglés). Consultado o 2023-12-03. 
  10. "Feng Youlan (Fung Yu-lan) - Internet Encyclopedia of Philosophy" (en inglés). Consultado o 2023-12-03. 
  11. "Feng Youlan (Fung Yu-lan) - Internet Encyclopedia of Philosophy" (en inglés). Consultado o 2023-12-03. 
  12. "Breve historia de la filosofía china - WorldCat.org". search.worldcat.org (en inglés). Consultado o 2023-12-18. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]