Eli Ríos
Eli Ríos | |
---|---|
![]() | |
Nome completo | Elisabet Ríos Liste |
Nacemento | 1976 |
Londres | |
Nacionalidade | España |
Ocupación | poeta e escritora |
Xéneros | Poesía |
Coñecido/a por | Luns |
Premios | (véxase a sección "Premios") |
Na rede | |
![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Elisabet Ríos Liste,[1][2][3][4][5][6] coñecida como Eli Ríos, nada en Londres en 1976, é unha escritora galega.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Trasladouse con poucos anos ás terras de Ordes e, despois dun periplo por diversos territorios da lusofonía (Porto, Lisboa, Azores, Cabo Verde), instalouse en 2003 ao pé do Castro de Elviña. Actualmente, desenvolve a súa actividade desde Cambre.

A autora con Ramón Rozas na presentación de Luns, en Pontevedra, 04/11/2017
Colabora en diversas obras colectivas, realiza obradoiros de escrita, contacontos infantís e forma parte da revista dixital de crítica literaria A Sega.[7] En 2018 colaborou na revista Ligeia[8].
Obra[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Nós escoitando o badalo de Marienplatz, Espiral Maior Edicións, 2010.[1][3]
- Maria, 2013, O Figurante.
- Anamnese, 2014, Sotelo Blanco.[2]
- Diario de fotogramas, 2014, Concello de Ribeira.
- Doe tanto a túa ausencia (traxedia dun solitario acto), 2015, Concello de Outes.[4]
- Café intenso, 2017, Concello de Padrón.
- Culpable, 2017, Xerais.
- Se calhar não é o tempo o que importa, 2019, Urutau[9]
- Ningunha tortilla é mala, 2019, Deputación da Coruña.
Novela[editar | editar a fonte]
- Luns, 2017, Xerais, premio Torrente Ballester de narrativa en 2016.[10]
- Remexido de patacas, 2019, Baía Edicións Premio Modesto Figueiredo en 2015.
- O ceo das reixas (2019). Xerais. 80 páxs. ISBN 978-84-9121-550-9.[11]
Literatura infanto-xuvenil[editar | editar a fonte]
- Bicha, 2015, Deputación de Ourense.[6]
- Marta e a píntega, 2016, Galaxia.
- DX, 2018, Urco Editora.[12]
Ensaio[editar | editar a fonte]
- Mulleres bravas da nosa historia: María Victoria Moreno, 2016, Urco Editora.
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Rúa da Cancela, 2010, A. C. Caldeirón.
- 150 Cantares para Rosalía de Castro, 2015.[13]
- De circes e morganas. Homenaxe das escritoras a Begoña Caamaño, 2015, A Sega.[14]
- Verbo na arria. Homenaxe literaria a Xohan Xesus González, 2016, Fervenza.
- Manuel María, libro colectivo de homenaxe no seu día das Letras Galegas 17 de maio de 2016, 2017, Deputación de Lugo.
- El vigilante de las estrellas y otros cuentos, 2018, Cazador de Ratas Editorial.
- Relatos da Ulloa, 2019, Instituto de Estudos Ulloáns/Gadis.
- Un xardín de medio lado, 2019, Urutau [15]
- Entre donas (2020). Baía Edicións. 208 páxs. ISBN 9788499953427. Dez relatos de escritoras galegas actuais colocando as mulleres no centro da historia.[16]
Premios[editar | editar a fonte]
- XII Premio de Poesía Concello de Carral no 2009, por Nós escoitando o badalo de marienplatz.[1][3]
- IV Certame de Poesía Erótica Illas Sisargas no 2009, por Rúa da Cancela.
- I Premio de Poesía Figurante no 2013, por Maria.
- II Premio Lueiro Rey de poesía no 2014, por Anamnese.[2]
- XVIII Certame Francisco Añón de Poesía no 2014 por Doe tanto a túa ausencia.[4]
- Segundo premio do I Concurso de Poesía Centro Recreativo de Artes en 2014, por Diario de fotogramas.
- Premio Modesto R. Figueiredo en 2014, por Remexido de patacas.
- XII Premio Pura e Dora Vázquez de Narración de 2014, por Bicha.[6]
- I Premio de Poesía Rosalía de Castro en 2015, por Café intenso.[5][17]
- Premio Torrente Ballester 2016 por Luns.
- IV Premio de poesía Gonzalo López Abente en 2017 por Culpable[18].
- Premio Miguel González Garcés 2018 por Ningunha tortilla é mala.[19]
- En 2019 obtivo o 2º premio no XIV Premio de Narración Curta Concello de Curtis por Zetavacas.[20]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 "Elisabet Ríos Liste gana el premio de poesía de Carral". La Voz de Galicia. 15/5/2009.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 "La poetisa Eli Ríos Liste gana la segunda edición del certamen Manuel Lueiro Rey de Fornelos". Faro de Vigo. 18/3/2014.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 AELG (9/5/2009). "Elisabet Ríos Liste, Premio de Poesía Concello de Carral". Consultado o 9 de febreiro de 2020.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 "Elisabet Ríos gaña o premio de poesía Francisco Añón de Outes". El Correo Gallego. 18/5/2014. Arquivado dende o orixinal o 28/05/2020. Consultado o 18/05/2017.
- ↑ 5,0 5,1 Consello da Cultura Galega (12/5/2015). "Elisabet Ríos gaña con Café intenso a primeira edición do Rosalía de Castro".
- ↑ 6,0 6,1 6,2 Deputación de Ourense (2/10/205). "A Xunta de Goberno da Deputación de Ourense aproba axudas…".
- ↑ Páxina web de A Sega
- ↑ "Eli Ríos". Ligeia. Revista de Literatura (1). xuño/setembro 2018. ISSN 2603-7416.
- ↑ "Eli Ríos". www.aelg.gal. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ "Premio "Torrente Ballester" de narrativa". www.dacoruna.gal. Consultado o 02/05/2021.
- ↑ "Ficha do libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2019-07-16.
- ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 10 de xaneiro de 2019. Consultado o 10 de xaneiro de 2019.
- ↑ 150 Cantares para Rosalía de Castro
- ↑ De circes e morganas en Issuu.
- ↑ Nicolás, Ramón (1 de outubro de 2019). "Un xardín de medio lado (antoloxía)". Caderno da crítica. Consultado o 27 de abril de 2020.
- ↑ Xmeyre, ~ (2020-11-18). "a propósito de ENTRE DONAS, varias autoras, en Baía.". Ferradura en Tránsito II. Consultado o 2021-01-22.
- ↑ "Eli Ríos gaña con "Café intenso" a primeira edición do premio Rosalía de Castro de Padrón". Sermos Galiza. 11 de maio de 2015. Arquivado dende o orixinal o 12 de maio de 2015. Consultado o 11 de maio de 2015.
- ↑ Eli Ríos gaña o premio de poesía Gonzalo López Abente coa obra «Culpable»
- ↑ "Eli Ríos gaña o Premio González Garcés de poesía con ‘Ningunha tortilla é mala’". Arquivado dende o orixinal o 18 de outubro de 2018. Consultado o 18 de outubro de 2018.
- ↑ "Premios". Concello de Curtis. Consultado o 28/05/2019.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- "O levantador de minas: A literatura, as súas ramas e as súas raíces. Outros sentidos.[blog]". Arquivado dende o orixinal o 10 de agosto de 2016. Consultado o 21 de xuño de 2018.
- Blog de Eli Ríos
- Ficha da autora na AELG
- Perfil en As escollas electivas