Premio Miguel González Garcés

O Premio de poesía Miguel González Garcés foi instituído en 1991 pola Deputación da Coruña como homenaxe á figura do poeta coruñés Miguel González Garcés. Desde a edición de 2000 a convocatoria é bianual.

Gañadores

caption

Ano	Persoa gañadora	Accésit
1991	Xavier Rodríguez Baixeras, Visitantes
1992	Luz Pozo Garza, Prometo a flor de loto	Manuel Álvarez Torneiro, As voces consagradas
1993	Xulio López Valcárcel, Memoria de agosto	Domingo Tabuyo Romero, Manual de urxencias e retornos
1994	Paulino Vázquez, Un áspero tempo de caliza	Antón Dobao, Caderno dos dereitos e das horas Helena Villar Janeiro, Festa do corpo
1995	Marta Dacosta, Pel de ameixa	Xosé Manuel Vélez, Contra saudade
1996	Estevo Creus, Areados	Xosé Miranda, Carozo azul
1997	Ramiro Fonte, Mínima moralidade	Eduardo Estévez, Só paxaros saíron desta boca
1998	Manuel Álvarez Torneiro, Luz de facer memoria	Ramón Caride Ogando, Xeografías do sal
1999	Xosé María Álvarez Cáccamo, Vocabulario das orixes	Xesús Rábade Paredes, Os dedos nos loureiros
2000	Manuel Álvarez Torneiro, Campo segado
2002	Román Raña, Eloxio da desorde	Lino Braxe, O longo día acaba
2004	Miguel Anxo Fernán-Vello, Capital do corpo	Noel Blanco Mourelle, Mecánicas celestes
2006	Medos Romero, O pozo da ferida	Lino Braxe, Alaridos dunha civilización humana
2008	Xavier Lama Cabalos do alén na cidade das fábulas.
2010	Manuel Darriba, Os indios deixaron os verdes prados
2012	Ramón Neto, As lavandas adáptanse a todo erro de navegación	Ledicia Costas, Satén
2014	Carlos Penela, Arte de fuga	Baldo Ramos, Cartografía do exilio
2016	Lorena Conde, Entullo
2018	Eli Ríos, Ningunha tortilla é mala	Silvia Penas, Subministro
2020	Daniel Asorey, Contra natura	Lupe Gómez, Silabario da peste.
2022	Yolanda Castaño, A falsa autónoma