Fernando Quesada
- Non confundir con Fernando Quesada Castro, catedrático de Filosofía Política da UNED.
- Non confundir con Fernando Quesada Sanz, catedrático de Arqueoloxía da UAM.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 27 de agosto de 1933  Ourense, España |
| Morte | 17 de xuño de 2016 (82 anos) Vigo, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | funcionario, viñetista e pintor |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Cónxuxe | Ana Legido |
| Fillos | Marieta, Beatriz, David e Yayo Quesada Legido |
| Irmáns | Xaime Quessada e Antonio Quesada |
Sinatura  | |
 | |
Fernando Quesada Porto, nado en Ourense o 27 de agosto de 1933 e finado en Vigo o 17 de xuño de 2016, foi un viñetista, pintor e funcionario galego, coñecido polo seu traballo para Faro de Vigo.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Xogou como dianteiro centro e extremo no Club Deportivo Ourense.[2]
Autodidacta e membro dunha extensa familia de artistas (irmáns seus son: Carlos, Antonio e Xaime Quesada Porto e sobriños: María Fe Quesada Rodríguez e Xaime Quesada Blanco), traballou como caricaturista para varios medios, como Arriba (dirixido por Manuel Blanco Tobío), Pueblo, Blanco y Negro, Interviú, Cambio 16, La Codorniz, Can sen dono, La Región ou La Opinión de Zamora, mais, principalmente, para Faro de Vigo, onde ingresou chamado por Xosé Díaz Jácome e estivo durante cincuenta anos, de 1961 a 2011, chegando a ser o decano dos humoristas gráficos galegos.[3]
En 1960 casou con Ana Legido Soto (1939-2012), tamén pintora, coa que tivo seis fillos, dos que lles sobreviviron catro: María Teresa (1962, pintora), Beatriz (1963, xornalista), David (1970, empresario) e Alejandro (1975, tamén pintor).
Foi funcionario, inspector xefe do Servizo de Vixilancia Aduaneira e xefe provincial de Pontevedra.[4]
Varias editoriais galegas publicaron libros de recompilacións dos seus debuxos:[5]
|
|
Das súas obras pictóricas, figurativas e de tendencia expresionista, presentes en pinacotecas como o Museo Municipal Quiñones de León ou a Colección Afundación,[8] destacan: Máscara y viejo (1986), Tres figuras (1986), Dama en verde (1991), Caserío (1992) e La casa de la Ville (1998).[9][10]
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
Entre outros, obtivo o premio Mingote do xornal ABC (1969),[11] o Premio Humor Gráfico da Xunta de Galicia (dúas veces) e o premio da ONCE.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Compendio de bibliografía dedicada a Fernando Quesada Porto
- ↑ Gran Enciclopedia Galega. El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- ↑ «Fernando Quesada, el inolvidable humorista gráfico…» Faro de Vigo, 18/6/2016 (en castelán).
- ↑ Barrera, F., ed. (2002). Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI. El Correo Gallego. p. 469. ISBN 84-8064-113-4.
- ↑ Biblioteca Nacional de España
- ↑ Imaxe da portada de Cousas da terra
- ↑ Chispas de Quesada en Dialnet.
- ↑ Fernando Quesada na Colección Afundación.
- ↑ Enciclopedia Galega Universal 14. Ir Indo. p. 242. ISBN 84-7680-288-9.
- ↑ Dicionario biográfico de Galicia 3. Ir Indo. 2010-2011. p. 143.
- ↑ «Todos los premiados», xornal ABC
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- "Quesada Porto, Fernando". Diccionario enciclopédico galego universal 51. La Voz de Galicia. 2003-2004. p. 68. ISBN 84-7680-429-6.
- "Quesada Porto, Fernando". Diciopedia do século 21 3. Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2006. p. 1729.
- Laiglesia, Álvaro de (prólogo) (1970). Humor gráfico español del siglo XX" pp. 176–177, Biblioteca Básica Salvat.
- Pablos, Francisco (1981). Plástica Gallega (en castelán). Caja de Ahorros Municipal de Vigo. pp. 276–277. ISBN 84-7231-603-3.
- Pablos, Francisco (2003). A pintura en Galicia - La pintura en Galicia (en bilingüe). Nigra Trea. p. 185-186. ISBN 84-95364-15-8.
