Cernunnos
| Cernunnos | |
|---|---|
Deus dos animais, comercio, fertilidade e caza | |
 "Cernunnos" no Caldeiro de Gundestrup. | |
| Outros nomes | Carnonos |
| Artefactos | Torque e cornucopia |
| Animais | Cervo |
| Símbolos | Cornos |
| Rexión | Galia |
| Grupo étnico | Galos |
Cernunnos é o nome convencional dado nos estudos celtas ás representacións do "Deus hastado" do politeísmo celta. O nome en si só é atestado unha vez, no Piar dos mariñeiros do século I atopado en Lutecia. Pola contra, existe un gran número de representacións de figuras humanas con cornos, a miúdo coas pernas cruzadas, asociadas a animais e sostendo ou levando torques.
Non se sabe nada do deus a partir de fontes literarias, e os detalles sobre o seu nome, o seu culto e a súa significación na relixión celta son descoñecidos. Especúlase sobre interpretacións que o relacionan coa natureza e a fertilidade.[1] Segundo as fontes arqueolóxicas Cernunnos tiña culto na Galia, Galia Cisalpina e na costa sur de Britania.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Green, Miranda (1992). Animals in Celtic Life and Myth. Routledge. pp. 227–8.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Corpus Inscriptionum Latinarum (CIL) volume 13, number 03026
- Delmarre, Xavier (2003). Dictionnaire de la langue gauloise (2nd ed.). París: Editions Errance. ISBN 2-87772-237-6.
- Lejeune, Michel (1995). Recueil des inscriptions gauloises (RIG) volume 1, Textes gallo-grecs. París: Editions du CNRS.
- Nussbaum, Alan J. (1986). Head and Horn in Indo-European. Berlín, Nova York: Walter de Gruyter. ISBN 3-11-010449-0.
- Porkorny, Julius (1959). Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Berlín: Franke Verlag.
