Scarabaeus sacer

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Scarabaeus sacer, o escaravello sagrado,[1] é unha especie de escaravello da familia dos escarabeidos e é a especie tipo do seu xénero.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

Scarabaeus sacer foi descrito por Carl Linnaeus na súa obra de 1758 Systema Naturae (10ª edición), a obra pioneira da nomenclatura zolóxica. É considerado a especie tipo do xénero Scarabaeus, malia que hai algunha controversia sobre unha posible designación do tipo do ano 1810 de Latreille,[2] que foi resolta por unha resolución da Comisión Internacional de Nomenclatura Zoolóxica de 2014, que aceptou a designación de Hope's de 1837 de S. sacer como tipo en vez da designación de Latreille de 1810 de Dynastes hercules.[3]

Distribución e hábitat[editar | editar a fonte]

Scarabaeus sacer vive en dunas costeiras e marismas arredor da cunca do Mediterráneo. Pode encontrarse no norte de África, sur de Europa e partes de Asia (Afganistán, Córsega, Chipre, Exipto, Etiopía, Francia, Irán, Israel, Italia, Marrocos, Sardeña, Sicilia, España, Sudán e Siria).[4][5] Na Camargue Scarabaeus sacer é case exclusivamente costeiro e vive só en dunas e marismas costeiras.[6]

Scarabaeus sacer. Espécimes montados.

Descrición[editar | editar a fonte]

A cabeza de Scarabaeus sacer ten un conxunto distintivo de seis proxeccións, que parecen raios.[7] As proxeccións son uniformes con catro ou máis proxeccións en cada tibia das patas anteriores, creando un arco de catorce raios (ver ilustración). Funcionalmente as proxeccións son adaptacións para escavar e para darlle forma á bóla de excrementos.

Igual que as patas anteriores doutros escaravellos deste xénero, pero a diferenza dos escaravellos peloteiros da maioría dos outros xéneros, as patas anteriores de Scarabaeus sacer non son comúns; non acaban en ningún tarso recoñecible ou pé que leva as garras.[8] Só hai unha estrutura vestixial con forma de garra que podería ser dalgunha axuda para escavar. As patas medias e posteriores de Scarabaeus teñen tarsos de 5 segmentos normais ben desenvolvidos, pero as patas anteriores están especializadas para a escavación e para formar bólas de excrementos.

Ciclo vital e ecoloxía[editar | editar a fonte]

Scarabaeus sacer facendo rodar unha bóla de excrementos

Entre as especies coprófagas de escaravellos, Scarabaeus sacer é típico dos que fan bólas de excrementos (ver escaravellos peloteiros). Levan as bólas rodando a lugares axeitados, onde escavan unha cámara subterránea na cal agochan a bóla. Despois comen a bóla durante varios días.

Cando a femia está lista para a reprodución, selecciona excrementos de textura fina para facer con eles a súa bóla para a reprodución e escava unha cámara especialmente profunda e grande para ela. Dálle á cámara forma de pera cunha cavidade oca na parte estreita. Nesa cavidade pon un só ovo grande. Seguidamente sela a cavidade e marcha do lugar para repetir o proceso noutra parte. Tipicamente unha femia con éxito de Scarabaeus sacer produce só aproximadamente media ducia de crías na súa vida.[9] As larvas aliméntanse da bóla de excrementos unha vez que saen do ovo.

Scarabaeus sacer é o hóspede do ácaro forético Macrocheles saceri.[10]

Historia e cultura[editar | editar a fonte]

Relevo gravado dun cartucho que representa a Tutmose III no muro do Recinto de Amón-Ra, Karnak no que aparece un escaravello sagrado

Scarabaeus sacer é o máis famoso dos escarabeidos.[11] Para os antigos exipcios S. sacer era un símbolo de Khepri, a manifestación da mañanciña do deus sol Ra, por unha analoxía entre o comportamento do escaravello de facer rodar o bóla de excrementos polo chan e a tarefa de Khepri de facer rodar o Sol polo ceo.[12] En consecuencia, consideraban que esta especie era sagrada.[13]

Os exipcios tamén observaron como emerxían os escaravellos xoves da bóla, do cal inferiron erradamente que o macho podía reproducirse se necesidade da femia, simplemente inxectando o seu esperma na bóla. Por iso, estableceron un paralelismo co seu deus Atum, que tamén enxendrou fillos por si só.[12]

Scarabaeus sacer foi a especie que primeiro suscitou o interese de William Sharp Macleay e encamiñouno á carreira de entomoloxía.[14]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Archived copy". Arquivado dende o orixinal o 2018-07-10. Consultado o 2022-10-24. 
  2. ↑ Tristão Branco (2007). "Scarabaeoidea (Coleoptera) of Portugal: genus-group names and their type species" (PDF). Zootaxa 1453: 1–31. doi:10.11646/zootaxa.1453.1.1. 
  3. ↑ "Archived copy". Arquivado dende o orixinal o 2019-04-04. Consultado o 2022-10-24. 
  4. ↑ Zicha, Ondrej. "BioLib: Biological library". www.biolib.cz. 
  5. ↑ "Scarabaeidae. Scarab beetles; Scarabs; Dung beetles; Flower beetles; Rain beetles; Tumblebugs". Discover Life. Consultado o 10 de novembro de 2010. 
  6. ↑ Jorge Miguel Lobo; Jean-Pierre Lumaret; Pierre Jay-Robert (2001). "Diversity, distinctiveness and conservation status of the Mediterranean coastal dung beetle assemblage in the Regional Natural Park of the Camargue (France)" (PDF). Diversity and Distributions 7 (6): 257–270. doi:10.1046/j.1366-9516.2001.00122.x. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 10 de setembro de 2011. Consultado o 31 de xaneiro de 2023. 
  7. ↑ George Long, ed. (1836). "On the sacred animals of Egypt". The British Museum: Egyptian antiquities, Volume 2. Knight. pp. 286–319. 
  8. ↑ Arrow, Gilbert John, 1873-1948. Coleoptera: Lamellicornia part 1. Publisher: Londres, Taylor and Francis. 1910. Download from: [1]
  9. ↑ Fabre, J. Henri. "Translated by Alexander Teixeira de Mattos; The Sacred Beetle and Others. Dodd, Mead, New York, 1918". 
  10. ↑ G. W. Krantz (1998). "Reflections on the biology, morphology and ecology of the Macrochelidae". Experimental and Applied Acarology 22 (3): 125–137. PMID 9519465. doi:10.1023/A:1006097811592. 
  11. ↑ Maurice Burton; Robert Burton (2002). "Scarab beetle". Volume 16. The International Wildlife Encyclopedia (3rd ed.). Marshall Cavendish. pp. 2252–2254. ISBN 978-0-7614-7282-7. 
  12. ↑ 12,0 12,1 Pat Remler (2010). "Scarab beetle". Egyptian Mythology A to Z (3rd ed.). Infobase Publishing. pp. 169–171. ISBN 978-1-60413-926-6. 
  13. ↑ Eggleton, Paul (2020). "The State of the World's Insects". Annual Review of Environment and Resources 45: 61–82. doi:10.1146/annurev-environ-012420-050035. 
  14. ↑ Robert Patterson (1838). "Letter V. Order Coleoptera". Letters on the natural history of the insects mentioned in Shakspeare's plays, with incidental notices of the entomology of Ireland. W. S. Orr & Co. pp. 63–76. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Scarab". Encyclopædia Britannica 24 (11ª ed.). Cambridge University Press (en inglés). p. 301. 

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Scarabaeus_sacer&oldid=6349195»