Pierre Loti

Pierre Loti
Nome completo	Louis Marie Julien Viaud
Alcume	Pierre Loti
Nacemento	14 de xaneiro de 1850
Lugar de nacemento	Rochefort
Falecemento	10 de xuño de 1923
Lugar de falecemento	Hendaia - Hendaye
Soterrado	Maison des aïeules de Pierre Loti
Nacionalidade	Francia
Alma máter	Liceu Henrique IV e École Navale
Ocupación	escritor, oficial da armada, novelista, ensaísta, autor de diarios, xornalista, escritor de viaxes e fotógrafo
Pai	Théodore Viaud
Cónxuxe	Okané-San e Jeanne-Amélie-Blanche Franc de Ferrière
Fillos	Samuel Viaud
Irmáns	Gustave Viaud e Marie Bon
Premios	Gran cruz da Lexión de Honor, Vitet Prize, Commander's Cross of the Order of Franz Joseph e Cruzes do Mérito Naval
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Edición de 1900 co nome Julien Viaud e o alcume Pierre Loti.

Louis Marie Julien Viaud, nado en Rochefort (Charente Marítimo) o 14 de xaneiro de 1850 e finado en Hendaye o 10 de xuño de 1923, foi un militar e escritor francés, máis coñecido como Pierre Loti.

Traxectoria

Julien Viaud foi o terceiro neno dunha familia de protestantes de Rochefort. Durante o verán 1863 escríbelle ao seu irmán Gustave, médico da mariña, a súa determinación de ser oficial na mariña. En outubro de 1867, entra na escola naval de Brest.

Ao final do ano 1869, a bordo do Jean-Bart, descobre Alxer e América do Sur. En 1870, ano do falecemento do seu pai, embarca sobre unha corveta da mariña, o Decrès e participa na guerra contra Alemaña. Serve igualmente sobre o Vaudreuil para unha campaña en América do Sur.

Ao final do ano 1871, embarca en Valparaíso sobre o buque insignia o Flora cara a Tahití. Descobre a illa de Pascua, cando o Flora fai escala, e desembarca en Tahití. A raíña Pomaré dálle o alcume de Loti, do nome dunha flor tropical. A obriga de reserva polo feito da súa calidade de oficial da mariña, non lle permite coller o nome nise momento, agarda o ano 1876 para collelo como nome de pluma. Durante a súa estanza, escribe Le Mariage de Loti. Esta obra constitúe o libreto da ópera de xuventude de Reynaldo Hahn (1874/1947) baixo o título de L'Île du rêve creado en 1898 á Opéra-Comique en París.

Pierre Loti, gran parte da súa obra é autobiográfica, inspirouse das súas viaxes de mariño para escribir as súas novelas, por exemplo a Tahití para Le Mariage de Loti (Rarahu) (1882), a Senegal para Le Roman d’un spahi (1881) ou ao Xapón para a Madame Chrysanthème (1887). Gardou toda a súa vida unha atracción considerable por Turquía, onde o fascinaba a atención que se dá a sensualidade, en particular á sensualidade feminina: ilústrao sobre todo en Aziyadé (1879), e na súa continuación Fantôme d’Orient (1892). Explotou igualmente o exotismo rexional nalgunhas das súas obras máis coñecidas, como o da Bretaña en Mon frère Yves (1883) ou Pêcheur d'Islande (1886), e do País Vasco en Ramuntcho (1897).

Foi enterrado na illa de Oléron despois de funerais nacionais. A súa casa en Rochefort a día de hoxe é un museo.

Obra

• Aziyadé (1879)
• Rarahu (1880)
• Le Roman d'un spahi (1881)
• Le Mariage de Loti (Rarahu). Fleurs d'ennui. Pasquala Ivanovitch (1882)
• Trois journées de guerre en Annam (1883)
• Mon frère Yves (1883)
• Les Trois Dames de la Kasbah (1884)
• Pescador de Islandia (Pêcheur d'Islande, 1886), traducido por Xavier Senín, Hugin e Munin
• Madame Chrysanthème, Propos d'exil (1887)
• Japoneries d'automne (1889)
• Au Maroc, Le Roman d'un enfant (1890)
• Le Livre de la pitié et de la mort (1891)
• Fantôme d’Orient, continución de Aziyadé (1892)
• L'Exilée, Le Matelot (1893)
• Le Désert. Jérusalem, La Galilée (1894)
• Ramuntcho, Figures et choses qui passaient (1897)
• Judith Renaudin (1898)
• Reflets de la sombre route (1899)
• Les Derniers Jours de Pékin (1902)
• L'Inde sans les Anglais (1903)
• Vers Ispahan (1904)
• O rei Lear, tradución ao francés da obra de William Shakespeare canda a Émile Vedel (1904)
• La Troisième Jeunesse de Madame Prune (1905)
• Les Désenchantées (1906)
• Vies de deux chattes (1907)
• La Mort de Philæ (1909)
• Le Château de la Belle au Bois dormant (1910)
• Un Pèlerin d'Angkor (1912)
• La Turquie agonisante (1913)
• La Hyène enragée (1916)
• Quelques aspects du vertige mondial (1917)
• L'Horreur allemande, Les Massacres d'Arménie (1918)
• La Mort de notre chère France en Orient (1920)
• Suprêmes visions d'Orient (1921)
• Un jeune officier pauvre (1923)
• Lettres à Juliette Adam (1924)
• Journal intime, 1878-1881 (1925, primeiroa parte)
• Journal intime, 1882-1885 (1929, segunda parte)
• Correspondance inédite 1865-1904 (1929)
• Un pèlerin d'Angkor (1930) Ilustracións de F. de Marliave e Henri Cyral