Moreira negra

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A moreira negra (Morus nigra L.) é unha especie de árbore froiteira orixinaria de Asia occidental (Sur do Cáucaso, Armenia, Irán); e naturalizada en América do Norte (Canadá, Estados Unidos), en Europa e na China, que pertence á familia das moráceas. Foi introducida coma cultivo en toda a conca mediterránea dende a antigüidade polos seus froitos, as amoras, hoxe pouco apreciados. En Galiza non é tradicional o cultivo, atopándose coma ornamental nalgúns xardíns urbanos.

Descrición[editar | editar a fonte]

Casca
Follas e froitos na primavera

A moreira negra é unha árbore monoica que medra a modo e que pode acada os 10 ou 20 m de alto.

As follas son caedizas, alternas, glabras ou lixeiramente pubescentes polo envés. Son xeralmente cordiformes mais poden ser lobuladas. Miden uns 15 cm de longo.

É unha árbore rústica e resistente, que tolera a seca. É autofértil e florea pola primavera. Dá froitos comestíbeis, as amoras, semellantes ás das silveiras, bagas duns 25 mm de diámetro, que manchan moito, febles e de consistencia bastante mol. Chegan á madureza a mediados de agosto, cando se tornan negras. Cómpre consumilas axiña xa que logo perecen.

M. nigra é dexoploide (2n=22x=308), e posúe o maior número de cromosomas entre as fanerógamas[1]. Pode vivir até os 120 anos. Porén, non é raro que a árbore fenda en dous polo peso das pólas máis vellas. O máis común é que a árbore sobreviva aínda así, botando fillos pola base.

Diferenzas entre a moreira branca e a negra[editar | editar a fonte]

Malia que algunhas fontes indican que a moreira branca produce amoras brancas e a negra, amoras negras, isto é falso. A moreira negra bota sempre froitos violetas escuros ou negros, porén a moreira branca pode botar amoras brancas, amarelas, rosadas, violetas ou tamén negras.

  • A amora da moreira branca presenta un pedúnculo longo (ás veces da longura do froito), mentres que a negra carece deste pedúnculo ou é moi curto.
  • A amora da moreira branca é doce antes de madurar, mentres que a da negra acostuma ser aceda. Cando están totalmente chegadas, as amoras brancas son macías e azucradas, as negras son azucradas mais aínda algo acedas.
  • O sabor das amoras da moreira negra adoita gustar a todo o mundo. As amoras da moreira branca acostuman ser menos estimadas en Europa, agás nalgúns cultivares seleccionados polos seus froitos. Porén son moi apreciadas nos países onde se cultivan dende a antigüidade: Irán, Siria, Líbano e Israel principalmente).

Árbores senlleiras[editar | editar a fonte]

En Galiza atópase un exemplar de moreira negra, exactamente en Cangas de Foz, recollido na lista de árbores senlleiras de Galicia, elaborado pola Xunta de Galicia.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Baseado no artigo: Mulberry breeding, cultivation and utilization in Japan, FAO animal production and health, volume=147, ano=2002, páxinas=63-71, issn=0259-6019, url texte=http://books.google.fr/books?id=uVoOZyqE5o4C, consultado o=6 de maio de 2013

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]